Στο προολυμπιακό τουρνουά της Τουρκίας συμμετείχε η Ανδριάννα Ασπρογέρακα που πάλεψε για το εισιτήριο τον Ολυμπιακών Αγώνων στο Tae Kwon Do. Η Ελληνίδα Ταεκβοντίστρια μας παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη για την παρουσία της εκεί, την υποψηφιότητα της ως καλύτερη αθλήτρια το 2015, την περίοδο κρίσης στην χώρα μας και πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθει αθλητικά, αλλά και το μέλλον των μαχητών στην Ελλάδα. Αναλυτικά η συνέντευξη:
Aνδριάννα επέστρεψες από την Τουρκία, πάλεψες σκληρά. Πως αξιολογείς την παρουσία σου; Είσαι ευχαριστημένη;
«Οι αγώνες για την πρόκριση ήταν πολύ ιδιαίτεροι για εμένα καθώς ήταν μια τεράστια διοργάνωση και ένιωθα ιδιαίτερα περήφανη που μου είχε δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσω μια θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες .
Δύο εβδομάδες πριν φύγουμε χτύπησα σοβαρά το χέρι μου και έπαθα θλάση στον δικέφαλο. Αυτοί οι τραυματισμοί με επηρέασαν σημαντικά σωματικά αλλά κυρίως ψυχολογικά γιατί θεωρούσα ότι δεν είμαι καλά και ενώ ήθελα να δώσω ακόμα περισσότερη ένταση στην προπόνηση δεν μπορούσα.
Ευτυχώς για εμένα ο προπονητής μου Παπαδεας Νίκος και οι γονείς μου στάθηκαν δίπλα μου και με βοήθησαν να ξεπεράσω ότι πρόβλημα είχα και να νιώσω καλύτερα. Πριν τους αγώνες και καθ ‘ όλη την διάρκεια που βρισκόμουν στην Κωνσταντινουπολη,μπορώ να πω ότι δεν είχα καθόλου αγχος κάτι που με βοήθησε αρκετά στο να έχω καλύτερη απόδοση.
Μπορώ να πω ότι δεν είμαι απολύτως ευχαριστημενη γιατί πιστεύω πως μπορούσα να κερδίσω την Γερμανίδα και να πέρναγα στον ημιτελικό. Παρ’ολα αυτά νιώθω καλά διότι αγωνίστηκα με πολύ καλές αθλήτριες και είδα ότι έχω περιθώρια να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο».
Ήσουν μέσα στις υποψήφιες αθλήτριες της χρονιάς αν δεν κάνω λάθος. Τιμητική διάκριση. Τι χρειάζεται λοιπόν για να φτάσει μία αθλήτρια του δικού σου σπορ στην πρωτιά;
«Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα που ήμουν υποψήφια για την καλύτερη αθλήτρια του 2015. Βέβαια για να φτάσω μέχρι εδώ προσπάθησα πολύ και πλέον είναι ωραίο να βλέπεις ότι οι κοποι σου ανταμείβονται.Η αλήθεια είναι ότι το άθλημα μας δεν προβάλλεται αρκετά και δεν υπάρχει αρκετή στήριξη από το κράτος,γι αυτό το λόγο τα κίνητρα για τους αθλητές είναι σχεδόν μηδαμινα».
Παλεύετε σε μία περίοδο κρίσης για την Ελλάδα. Τι σου δίνει δύναμη να μάχεσαι;
«Προσωπικά το μεγαλύτερο κίνητρο μου είναι η αγάπη μου γι αυτό το άθλημα και οι εμπειρίες που αποκομιζω από τα ταξίδια με την εθνική και τον σύλλογο μου γνωρίζοντας και κάνοντας νέους φίλους από όλο τον κόσμο».
Θεωρείς πως υπάρχει μαγιά που θα βγάλει πρωταθλητές στο tae kwon do μελλοντικά;
«Δεν θεωρώ ότι ένας αθλητής πρέπει να θεωρείται «ταλέντο» για να πετύχει στο ταεκβοντο. Πιστεύω ότι μπορεί να πετύχει άμα ξέρει τι θέλει και άμα κάνει σοβαρή προπόνηση,χωρίς να προκαλεί λέγοντας πολλές κουβέντες. Στο διάστημα των 12 χρόνων που ασχολούμαι με το ταεκβοντο έμαθα να είμαι ταπεινή και να δουλεύω σωστά στην προπόνηση.
Τα τελευταία χρόνια πολλά παιδιά ασχολούνται με το ταεκβοντο και έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι προπονητές που έχουν όρεξη και αγάπη για το άθλημα. Η νέα γενιά αθλητών που έρχεται αποτελείται από πολύ προπονημενα και έξυπνα παιδιά με φοβερό επίπεδο και είμαι σίγουρη το ταεκβοντο στην Ελλάδα έχει να πάει ακόμα πιο ψηλά».
Ένα μήνυμα στον Ελληνικό λάο που σαν μαχήτρια μπορείς να δώσεις;
«Θα ήθελα να πω ότι στις μέρες μας τίποτα δεν είναι σίγουρο και οι καταστάσεις αλλάζουν συνέχεια. Γι αυτό πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρα μας και να μην το βάζουμε κάτω και πιστεύω πως κάποια μέρα θα ανταμειφθουμε γι αυτό».
