O πρόεδρος του UFC Dana White κατέκρινε με πολύ επιθετικό ύφος όσους μαχητές ζητάνε να παίξουν τις μάχες που θα τους φέρουν τα περισσότερα χρήματα (σσ. Money fights) λέγοντας ότι αν δεν είναι σαν τον Conor McGregor να το «βουλώσουν».
Συγνώμη κ. πρόεδρε αλλά δύσκολα θα σταματήσουν και ενώ έχεις κάποιο δίκιο είναι δικό σου λάθος που το UFC έγινε Ultimate Money Championship.
Πάντα σκεφτόμουν ότι το UFC ήταν υπό κάποια έννοια, τυχερό, που το ΜΜΑ ως άθλημα ενώ κέρδισε δημοφιλία παρέμενε σχετικά στο περιθώριο των μεγαλύτερων αθλημάτων. Μέχρι πριν μερικά χρόνια η ίδια η διοργάνωση ήταν ακόμη μακριά από τους μεγάλους προβολείς και μπορούσε να παίζει με τους δικούς της κανόνες. Ήταν η μόνη ΜΜΑ διοργάνωση που «μετρούσε» και το ήξερε οπότε έκανε ότι ήθελε χωρίς να υπολογίζει ιδιαίτερα τους μαχητές.
Ήξεραν ότι αυτοί δεν έχουν άλλες επιλογές και με κάποιες εξαιρέσεις που μαχητών που ήταν οι δικοί μας σταρ και μπορούσαν να διεκδικήσουν κάποια πράγματα, το UFC είχε και το μαστίγιο και το καρότο.
Πίσω στο 2008, το UFC απαίτησε από όλους τους μαχητές του να του παραχωρήσουν εφ’ όρου ζωής τα δικαιώματα στα ονόματα τους, την εμφάνιση τους για να βγει το πρώτο Video Game αλλά και άλλα πρότζεκτς. Χωρίς όμως να τους πληρώνει ή με ελάχιστα χρήματα. Δηλαδή ο GSP (για παράδειγμα) θα είχε αποσυρθεί εδώ και 10 χρόνια και το UFC θα μπορούσε να βγάζει λεφτά χρησιμοποιώντας το όνομα του και την εμφάνιση του χωρίς να δίνει κάτι σε αυτόν ή την οικογένειά του.
Ο Fitch και κάποιοι άλλοι μαχητές της AKA αρνήθηκαν και θέλησαν να διαπραγματευτούν το «εφ’ όρου ζωής» και την αμοιβή αλλά ο Dana White τους έκοψε τελείως! Μάλιστα οι δηλώσεις του τότε για την υπόθεση ήταν χαρακτηριστικές.
«Ψάχνουμε για τύπους που θέλουν να δουλέψουν μαζί μας και όχι ενάντια μας και ειλικρινά είμαι τόσο !@#$%% άρρωστος με αυτό που δεν είναι @$!@$ καν αστεία. Η Affliction (σ.σ. Promotion της εποχής) είναι εκεί έξω και προσπαθεί να φτιάξει την εταιρία της. Ας πάει ο Fitch να δουλέψει μαζί τους. Να δούμε τι θα καταλάβει από τους τους !@$!%. @!$ τον. Αυτοί δεν είναι συνεργάτες μας. @!%$#% τους. Όλους.»
Είχε κάποιο δίκιο. Τότε ο ανταγωνισμός ήταν πολύ χειρότερος από ότι πρόσφερε το UFC και το ήξεραν και το εκμεταλλευόντουσαν. Είχαν αυτό το πλεονέκτημα που για να ήμαστε ειλικρινείς το είχαν κερδίσει με το να είναι οι πρώτοι, οι πιο έξυπνοι και οι πιο θαρραλέοι ρίχνοντας εκατομμύρια πριν δουν επιστροφή.
Λίγες καιρό μετά οι αθλητές συμφώνησαν με το UFC. Δεν ξέρω τι ακριβώς περιείχε η συμφωνία αλλά το σίγουρο είναι ότι ο Fitch δεν δοκίμασε να πάει αλλού.
Αυτή είναι ένα παράδειγμα για το πως αντιμετώπιζε τότε το UFC τους μαχητές του. Ζητώντας τους να είναι υπάλληλοι όταν το συμφέρει και ανεξάρτητοι συνεργάτες όταν το συμφέρει αυτό. Εκτός αν ήσουν «φίλος» του White ή κάποιο από τα ελάχιστα μεγάλα αστέρια…όπως ο Conor, κάτι που το παραδέχτηκε πρόσφατα ο White.
Ακόμη και οι μαχητές ήταν νευριασμένοι ή απογοητευμένοι δεν υπήρχαν εναλλακτικές. Σε αυτό φυσικά δεν έφταιγε το UFC αλλά «ξεζούμισαν» αυτό το πλεονέκτημα περισσότερο από όσο θα έπρεπε ίσως.
Βλέπετε τα πράγματα τώρα φαίνεται να αλλάζουν.
Η λάμψη που είχε το UFC ότι ήταν το σπίτι των καλύτερος σιγά σιγά ίσως χαθεί. Οι ίδιοι οι μαχητές σιγά σιγά χάνουν την ιδέα του να γίνουν «ο καλύτερος» και έχουν μια πιο επαγγελματική προσέγγιση στις καριέρες τους.
Η αξία του UFC στις αγορές και τους επενδυτές μπορεί να εκτοξεύθηκε στα 4.2 δις αλλά η αξία του προς τους μαχητές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μοιάζει να μειώνεται.
Επίσης, ο Dana White κάνει λάθος να τους συγκρίνει με τον Conor McGregor. Δεν νομίζω ότι αυτοί που θέλουν τα «money fights» απαιτούν να βγάλουν όσα βγάζει ο Conor McGregor. Απλά θέλουν να πληρώνονται καλύτερα και να τους συμπεριφέρονται καλύτερα. Δεν θέλουν να βγάζουν δραχμές όταν άλλοι αγοράζουν νέα supercars κάθε μήνα. Δεν θέλουν να παίρνουν ψίχουλα από την αποκλειστική εταιρία ρουχισμού ενώ παλιότερα έβγαζαν ένα καλό έσοδο από τους δικούς χορηγούς και άλλοι υπογράφουν ξεχωριστές αποκλειστικές συμφωνίες.
Κυρίως όμως δεν κοιτάνε στα 15-20 εκατ. που θα βγάλει ο Conor αλλά στα 4.2 δις που έβγαλαν τα αφεντικά.
Τώρα, κοιτάνε και σε άλλες επιλογές.
Ο Horiguchi δέχθηκε πρόταση ανανέωσης από το UFC αλλά το Rizin του έδωσε καλύτερη συμφωνία. Το ίδιο έγινε με τον Krylov και το Fight Nights, με τον Rory McDonald και το Bellator, τον Bader, τον Phil Davis κ.α.
Ναι δεν είχαμε και τις έξοδο του Μεσολογγίου αλλά μέχρι πριν λίγα χρόνια, από το UFC έφευγες μόνο αν σε έκοβε… Τώρα μεγάλα, γνωστά ονόματα βρίσκουν αλλού καλύτερες συμφωνίες. Η 20 χρονη πρωταθλήτρια του ONE FC Angela Lee βγάζει πιο πολλά εκεί από ότι η Cyborg και η Joanna στο UFC.
Δεν είναι μόνο τα λεφτά που παίζουν ρόλο φυσικά. Τα τελευταία χρόνια το UFC δεν έχει καταφέρει να αναδείξει το ίδιο νέα αστέρα, εκτός από περιπτώσεις όπως ο Conor και η Ronda που το έχουν από μόνοι τους ή ο Lesnar που είχε το κοινό του από το WWE. Αυτούς τους βάζεις μπροστά σε μια κάμερα και κάνουν «παπάδες». Αν κάποιος μαχητής δεν είναι αυτού του προκλητικού στυλ (που είναι σπάνιες περιπτώσεις) το UFC δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του όσο καλός και να είναι. Ενώ είναι ο Promoter, περιμένει από τους μαχητές να κάνουν το μεγαλύτερο κομμάτι.
Και ουσιαστικά αυτό κάνουν ζητώντας τα «money fights». Βλέπουν ότι αυτό το στυλ είναι αυτό που πιάνει περισσότερο στο UFC και το αντιγράφουν. Ένας πρωταθλητής βγάζει καλύτερα λεφτά από τους περισσότερους, αλλά ένας αστέρας βγάζει 10Χ. Και στο UFC οι αστέρες έχουν ένα συγκεκριμένο στυλ (πλην GSP).
Εξάλλου, τι νόημα έχει να πάρεις την ζώνη ή να λένε ότι είσαι ο καλύτερος ενώ ταυτόχρονα πληρώνεσαι δίφραγκα σε σχέση με άλλους. Ο Mighty Mouse το είπε σωστά όταν τον ρώτησαν αν θέλει να τον λένε ως τον καλύτερο P4P μαχητή. Είπε: «Αν ο τίτλος φέρει και περισσότερα χρήματα ναι γουστάρω, αλλά μέχρι τότε δεν με νοιάζει».
Πιστεύω ότι πολλοί σκέφτονται: «Αν η ζώνη δεν αξίζει τόσο όσο πριν, αν δεν πληρώνομαι αρκετά για να νιώσω ασφάλεια και αν πρέπει εγώ να κάνω το promotion, τι το θέλω το UFC;»
Θα απαντήσει κάποιος «μα εκεί είναι οι καλύτεροι». Ναι εκεί είναι (για την ώρα τουλάχιστον) αλλά αν σε τρώει η αδικία, αν προσπαθείς να εξασφαλίσεις την οικογένεια σου, τότε αυτό δεν σε νοιάζει και τόσο πολύ.
Στο σημερινό UFC, οι ζώνες, τα rankings και οι επιτυχίες οι αθλητικές έχουν λιγότερη σημασία. Το ίδιο το Promotion τα απαξίωσε για να βγάλει μπόλικο και γρήγορο χρήμα, για να φτάσει ή να ξεπληρώσει αυτά τα 4.2 δις. Λεφτά που δεν πήγαν στους μαχητές.
Οπότε, γιατί νευριάζει ο White που οι μαχητές κάνουν το ίδιο; Το δικό του παράδειγμα ακολουθούν.
