Αυτόν τον Μάρτιο το άθλημα του ΜΜΑ θα συμπληρώσει 8 χρόνια μετά το οριστικό κλείσιμο της πρώτης πραγματικά μεγάλης διοργάνωσης που το τίμησε ποτέ, το Ιαπωνικό PRIDE FC. Ήταν το 2007 όταν οι πρώην ιδιοκτήτες αναγκάστηκαν να το (ξε)πουλήσουν στην ZUFFA του UFC και του Dana White μετά την αποκάλυψη των σχέσεων τους με την Ιαπωνική μαφία Yakuza που τους στέρησε και το τηλεοπτικό συμβόλαιο με το Fuji TV. Τότε ήταν που η ΜΜΑ σκυτάλη πέρασε στο UFC το οποί και έγινε πια η πρώτη δύναμη στο άθλημα επιβάλλοντας το δικό της στυλ σε αντίθεση με το Ιαπωνικό που αφού φυτοζώησε λίγο με το DREAM έχει σήμερα χαθεί σχεδόν ολοκληρωτικά.
Για τους περισσότερους παλιότερους Έλληνες ΜΜΑ οπαδούς το Pride ήταν που μας έβαλε στη δράση και αν και είχε πολλα αρνητικά είχε και πολλά θετικά που μας λείπουν!
Α) Το matchmaking έδινε πιο πολύ σημασία στο να φτιάξει μια εντυπωσιακή μάχη παρά στα rankings. Αν και μερικές φορές κατέλειγαν σε mismatch, βαρετή μάχη βλέπαμε σπάνια. Ειδικά στα τελευταία χρόνια.
Β) Οι κανόνες. Επιτρεπόταν οι κλωτσιές και τα γόνατα στο κεφάλι πεσμένου στο εδαφος αθλητή αλλά απαγορευόταν οι αγκώνες. Τον μεν πρωτο ήταν όπλο ενάντια σε όσους ήθελα να καθυστερήσουν στο έδαφος, το δεύτερο αφορούσε τους αγκώνες που πολλες φορες χρησιμοποιούνται για καθυστέρυση. Το μόνο που τους έλειπε ήταν το κλουβί.
http://www.youtube.com/watch?v=diHYAa65Hzs
Γ) H τρελή κυρία του Pride ή PRIDE Crazy Lady ή Lenne Hardt… Ποια είναι αυτή; Η φοβερή εκφωνήτρια του PRIDE με την αμίμητη φωνή στριγκλιά που ακόμη και σήμερα, χρόνια μετά το τελευταίο event, ακόμη την θυμόμαστε να καλεί ονόματα όπως ο Noguiera, o Fedor, o Cro Cop και ο Wanderlei Silva σαν να μην υπήρχε αύριο. Αυτή, σε συνδυασμό με τις εντυπωσιακές εισόδους των αθλητών, ειδικά στην αρχή της διοργάνωσης, κάνουν το UFC σε πολλά σημεία να μοιάζει πιο μοντέρνα επαγγελματικό αλλά και πιο ξενέρωτο. (Αυτή η μουσική του PRIDE…)
https://www.youtube.com/watch?v=nD9T7uv-Gts
https://www.youtube.com/watch?v=WqlCPWH3r3Y
Εσάς τι σας λείπει από το PRIDE;
