Τα βέλη της στον Μιχάλη Ζαμπίδη έστρεψε η Γωγώ Μπιτάκου στο απόηχο του No Limits που ανακοίνωσε πριν από λίγο, αναφέροντας πως ο Iron Mike είχε δύο φορές την ευκαιρία να απογειώσει τα μαχητικά αθλήματα αλλά έβαλε τον εγωισμό του πάνω απ’ όλα.
«Από το Κλειστό του Tae Kwon Do , το No Limits 25 ‘’Δύναμη Ψυχής’’ έχει μεταφερθεί στα μοντάζ όπου θα πάρει σάρκα και οστά η τηλεοπτική του εκδοχή, εδώ όπου έχω το προνόμιο να ‘’παγώνω’’ την εικόνα και να βλέπω απογυμνωμένα συναισθήματα, την αγωνία, την ένταση, το πάθος , την υπέρβαση, τη δίψα, την εμμονή…
Οι τίτλοι της διοργάνωσης δεν είναι ποτέ τυχαίοι… Όλοι όσοι συμμετείχαν στο 25ο show είχαν κοινό χαρακτηριστικό αυτή τη …δύναμη ψυχής άλλοι πολύ και άλλοι λίγο…
Όταν επινοούσα το No Limits πριν 9 χρόνια είχα στο μυαλό μου το δόγμα μου, ότι δεν υπάρχουν όρια όταν προσπαθείς, πιστεύεις , οραματίζεσαι, ονειρεύεσαι, η ψυχή μας μπορεί τα πάντα να καταφέρει… Αγωνιστικά είχα στο μυαλό μου τον πρωταθλητή Σταμάτη Μπιτάκο, που μέχρι σήμερα όμοιό του δεν έχω δει στα Ελληνικά ring και σπάνια σε αυτά του εξωτερικού, μαχητή να ξέρει να ‘’βγάζει’’ την ψυχή του και με ένα μαγικό τρόπο να τη δίνει στον κόσμο και να σκορπίζει έκσταση μέσα από το απαράμιλλο εκτόπισμά του…
Τελικά μετά από 25(για την ακρίβεια 28) διοργανώσεις και περιοδείες και συμπαραγωγές , κατέληξα ότι με αυτό το χάρισμα γεννιέσαι και δεν καλλιεργείται…. και εδώ είναι και η απάντηση γιατί δεν ξεφεύγει το κοινό από το συνηθισμένο αριθμό που μας παρακολουθεί και που βεβαίως είναι πολύ καλύτερος από άλλα αθλήματα όπως επανειλημμένως επισημαίνω:
Δεν υπάρχουν Star που θα ξεσηκώσουν τον κόσμο από τον καναπέ του. Καλοί αθλητές ναι αναμφίβολα και αποδεικνύεται από την τεχνική κατάρτιση και τις διακρίσεις τους. Όμως το ‘’αστέρι’’ είναι κάτι άλλο. Τον ‘’πρωταγωνιστή’’ μπορεί να τον αγαπάς, να τον μισείς, να τον ζηλεύεις, να τον μιμείσαι, το μόνο σίγουρο είναι ότι σε ιντριγκάρει, σε ξεσηκώνει, σε παρασύρει, σε ξεβολεύει. Ο καλός promoter ξέρει να ‘’χτίζει’’ πρωταγωνιστές , ναι και αυτό αλήθεια είναι και όντως γίνανε γνωστοί αθλητές που δεν τους ήξερε ούτε ο περιπτεράς τους και επένδυσα επάνω τους με αναρίθμητα ρεπορτάζ και promo και φωτογραφίσεις και πρωταγωνιστικές εμφανίσεις και καλές αμοιβές και μετά από όλα αυτά στο στάδιο το όνομά τους φώναζαν μόνο…. οι συγγενείς τους.
Δεν θα συμφωνήσω ότι το πρόβλημα είναι η κρίση, γιατί οι πρώτοι διδάξαντες οι Αμερικάνοι έχουν δηλώσει πως σε καιρούς κρίσης ανθίζει η αρένα, ο τζόγος και η…πορνογραφία και εάν κρίνουμε από τα γυμναστήρια που ξεφυτρώνουν στις γειτονιές σαν τα μανιτάρια όντως έχουν δίκιο (και για τα τρία).
Ο λαός των γυμναστηρίων δεν έρχεται καν να δει το δικό τους συναθλητή απαραίτητα και σίγουρα ο κορεσμός με τις πολλές διοργανώσεις – πλέον και η κουτσή Μαρία είναι διοργανωτής – αλλά και ο γνωστός Ελληνικός κομπλεξικισμός , η ζήλια και ο φθόνος σίγουρα έχουν μπερδέψει τον κόσμο και προκαλέσει σύγχυση στην επιλογή του.
Οι προπονητές θα έπρεπε να είναι πιο προσεχτικοί ποιες διοργανώσεις στηρίζουν και αποδεδειγμένους ‘’σχιζοφρενείς’’ ή λαμόγια της αρπαχτής , να τα ‘’εξοστρακίζουν’’ από το χώρο που δεν αντέχει άλλη φθορά και αλεξιπτωτιστές.
Τα MME ασχολούνται πλέον μαζί μας χωρίς ενοχές εάν και δεν αντέχω πλέον την ίδια ερώτηση στα πανελ ‘’τι συμβαίνει με το kick boxing χτυπάνε πόδια και χέρια μαζί?’’, νιώθω όταν την ακούω ότι εννιά χρόνια τσάμπα τόσο κυνήγι, τόσα ρεπορτάζ, τόσες εκπομπές, τόσοι αγώνες , τόσες παραγωγές.
Σίγουρα εάν δεν επενδύσει ανοιχτή τηλεόραση φυσιολογική ώρα, χτίζοντας πρωταγωνιστές, δεν θα αλλάξει κάτι και θα παραμείνουν στο τέλος όσοι αγαπούσαν το χώρο και είχαν και γερό στομάχι, από ατσάλι φτιαγμένο!
Το No Limits είναι η μόνη διοργάνωση που έχει ζήσει αληθινά sold out στην Ελλάδα, 6.500 και 7.000 θεατών σε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις(Αθήνα) και εθνικά στάδια(Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα) και η συνταγή του star σε συνδυασμό με έξυπνο promotion και ανοιχτή τηλεόραση(ΣΚΑΙ τότε) έκανε τη διαφορά.
Ο Μιχάλης Ζαμπίδης είχε επίσης την ευκαιρία 2 φορές να απογειώσει το χώρο: με την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Ant1 και με το παιχνίδι με το Μπιτάκο, τις ‘’έκαψε’’ και τις δύο γιατί έβαλε τον εγωισμό του πάνω από όλα.
Με τον Αντ1 έπρεπε να συγκεντρώσει τους κορυφαίους δίπλα του και να χτίσει πρωταγωνιστές και με το Μπιτάκο ήδη σφάζονταν τα κανάλια ποιος θα το μεταδώσει και θα μπαίναμε σε άλλη εποχή αλλά η διορατικότητα και το όραμα είναι επίσης προσόντα που ή τα έχεις ή δεν τα έχεις.
Μεγάλα παιχνίδια έγιναν για τα Ελληνικά δεδομένα… αυτά ήταν τα ‘’μεγάλα’’ , Στοφορίδης vs Τζώρος(No Limits 20), Κατσινόπουλος vs Μπατζέλας(No Limits 23), Ιωαννίδης vs Gviniashvili(No Limits 24) και αναφέρω μόνο τα τελευταία event που όμως sold out δεν ήταν για όλους τους παραπάνω λόγους.
Βήματα επίσης για την εξασφάλιση του αθλητή έγιναν σημαντικά, ως προς την απαλλαγή οποιουδήποτε οικονομικού βάρους για την προετοιμασία του(γιατροί, φυσικοθεραπευτές, μασάζ, συμπληρώματα, αποκατάσταση, γυμναστές, κλπ) και καλύτερες αμοιβές στην ψαροκώσταινα του σήμερα , όταν πτυχιούχοι με διπλώματα παίρνουν 600 € και ένας main eventer με τους χορηγούς του φτάνει να παίρνει από 2.000€ – 5.000€ ανάλογα με το εκτόπισμά του.
Και έρχονται και άλλα ‘’μεγάλα’’ παιχνίδια και περαιτέρω τηλεοπτική δουλειά και στην προσπάθεια αυτή πρέπει όλοι να συμβάλλουν δεν είμαστε αντίθετα στρατόπεδα και προπονητές και αθλητές και διοργανωτές.
Να ευγνωμονούμε τον κόσμο που μας στηρίζει, τους χορηγούς που αυτή την εποχή βρίσκονται σοβαροί επιχειρηματίες και βοηθάνε και φτάνει η μιζέρια και η βλακεία: Διαβάζω τη μουρμούρα πάντα που ακολουθεί μια ήττα, από συγκεκριμένες σχολές και έχει καταντήσει ανιαρό και κουραστικό. Ευ αγωνίζεσθαι σημαίνει δέχομαι και τη ήττα ακόμα και για ένα σημείο , εμπιστεύομαι αξιοσέβαστους κριτές που είναι εκεί κάτω μετράνε και βλέπουν όσα εσύ συναισθηματικά ορμώμενος αδυνατείς να δεις και να αντιληφθείς από τη γωνία του δικού σου αθλητή.
Πάνω από όλα χωρίς κόμπλεξ και εγωισμούς ας μάθουμε να ευγνωμονούμε ανθρώπους που έδωσαν ψυχή για να γίνεται αυτό που γίνεται σήμερα ‘’ξεχορτάριασαν’’ το δρόμο για να το βρουν στρωμένο πολλοί άλλοι και ρόδινο χωρίς το ρίσκο του πρωτοπόρου και ας αναγνωρίσουμε εν ζωή την προσφορά τους, ας προσπαθήσουμε να γίνομαι καλύτεροι και να επικεντρωνόμαστε στις ενέργειές μας χωρίς να χάνουμε ενέργεια πως θα καταστρέψομε τους άλλους. Τον ανταγωνισμό τον αφήνεις πίσω όταν γίνεσαι καινοτόμος και καλύτερος όχι μένοντας στο βάλτο σου και πολεμώντας τον περίγυρο, εσύ με μαθητική ακρίβεια θα απορροφηθείς από το βάλτο και ο ‘’εχθρός’’ σου θα γίνει πιο δυνατός.
Τέλος δεν θα σταθώ ονομαστικά, γιατί ήδη το έχω κάνει στην εκπομπή, ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν, στήριξαν, βοήθησαν, πίστεψαν, έβαλαν έστω και ένα μικρό λιθαράκι στο No Limits 25, τον κόσμο που δούλεψε στο Στάδιο , το κοινό που ήταν κοντά μας και χειροκρότησε την προσπάθειά μας.
Θα κάνω μια ειδική μνεία γιατί το αξίζει στον γιατρό μας Δημήτρη Μπακιρτζή, που τόσα χρόνια στέκεται με αγάπη πάνω από όλα δίπλα στους αθλητές και το άθλημα. Τη φωτογραφία του ας τη βάλουν όλες οι σχολές πάνω στους τοίχους τους, γιατί ξέρω πολλές περιπτώσεις και ξέρετε οι περισσότεροι, που εάν έλλειπε θα είχαμε θρηνήσει θύματα λόγω εγκληματικής αμέλειας κάποιων και δεν θα υπήρχαμε τώρα.
Προσωπικά είναι ο μόνος λόγος η απουσία του να ακυρώσω διοργάνωση και τον ευχαριστώ ολόψυχα που έκανε το λειτούργημά του σωστά και προστάτεψε το main fight της βραδιάς όπως θα συνέβαινε παντού στο εξωτερικό και σωστά έκρινε ότι ο Χιώτης μπορούσε να συνεχίσει όπως έκρινε και το Ιατρικό Κέντρο την επόμενη μέρα που εξέτασε το Χιώτη και δεν είχε κανένα θέμα απολύτως!
Κάτι δελτία τύπου που διάβασα μόνο αυτοπροβολή εξυπηρετούν και τίποτε άλλο, το παιχνίδι ήταν του Χιώτη θα φανεί και στο επαγγελματικό βίντεο είχε πιο πολλά low και μπράβο του που έμαθε αλλαγή αντιπάλου (3 μέρες πριν τον αγώνα), «ανάποδου» κιόλας και δεν έκανε πίσω. Μπράβο και στο Μανωλά που δεν με διέψευσε έχει τεράστια ψυχή και θα τον δούμε με τον Ismail El Brouzini στο επόμενο No Limits 26 , που έρχεται 1η Μαρτίου 2015.
Καμία ευχαριστία δεν είναι αρκετή για τον όμιλο Ιατρικού , από όπου πέρασαν Κατσινόπουλος, Χατζής, Κελέκης, Χιώτης για αξονικές, μαγνητικές και άλλες εξετάσεις χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνση.
Για το Χατζή έχω γράψει πολλά, αλλά για άλλη μια φορά θα τον ευχαριστήσω όπως και τον προπονητή του Στέλιο Πετρούτσο , που περάσαμε από τρικυμίες, με διάσειση, ίωση και άλλα πολλά αλλά ήταν εκεί στις επάλξεις αποδεικνύοντας το δόγμα του θεσμού και της Δύναμη της Ψυχής….
Δεν ήταν απλά ένας τίτλος, την Ψυχική Δύναμη όταν την έχεις όλα είναι εφικτά και ενωμένοι με αξίες κοινές και πίστη στον κοινό στόχο , μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση που χρειάζεται ο χώρος και που με στρατηγική και σκληρή δουλειά θα έρθει…..να είστε όλοι σίγουροι και το 2015 επιφυλάσσει πολλά!!!!
Συνεχίζουμε χωρίς όρια πάντα…….
Με εκτίμηση
Γωγώ Μπιτάκου
Διοργανώτρια No Limits Show».
