Διαβάστε την συνέντευξη που έδωσε στην Φλώρα Μάλλη, ο Άρης Κραββαρίτης, μιλώντας για όλους και για όλα.
– Πείτε μας λίγα λόγια για το παρελθόν σας ως αθλητής.
– Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό ξεκίνησε το 1970 με την ελληνορωμαΐκή πάλη και αργότερα με την πυγμαχία όπου ασχολήθηκα σε επίπεδο πρωταθλητισμού για 3-4 χρόνια. Στις 22 Ιουνίου του 1975 όμως ξεκίνησα καράτε με τον Sensei Οοτακε. Υπήρξα αθλητής της εθνικής ομάδας από το 1976 και πήρα μέρος στους πρώτους μεσογειακούς αγώνες στο Μιλάνο. Υπήρξα πολλές φορές πρωταθλητής Ελλάδος και κατέκτησα υψηλές θέσεις σε ευρωπαϊκά και μεσογειακά πρωταθλήματα στο ατομικό και ομαδικό Κάτα και στο Κούμιτε.
– Η εξέλιξη σας;
– Ξεκίνησα ως βοηθός του δασκάλου μου το 1979 έως το 1987 όπου άνοιξα το δικό μου Dojo με τη βοήθεια του. Σήμερα είμαι κάτοχος του 6ου Dan στο Shotokan. Το 1992 έδωσα τις εξετάσεις μου στην Πορτογαλία και πήρα το δίπλωμα ως ο πρώτος Έλληνας Διεθνής Διαιτητής. Υπήρξα πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής, πρόεδρος της επιτροπής διαιτησίας, πρόεδρος της επιτροπής διαιτησίας της Βαλκανικής Ομοσπονδίας για 15 χρόνια και μέλος της επιτροπής διαιτησίας της Ευρώπης. Παρόλα αυτά, σημαντικότερο τίτλο μου θεωρώ τη θέση μου ως προπονητής της Εθνικής μας Ομάδας από το 1992 έως και σήμερα.
– Πείτε μας σχετικά με το σύλλογο σας.
– Το σύλλογο μου με την ονομασία Shokukan τον ίδρυσα το 1989. Από τα πρώτα του χρόνια έως και σήμερα είναι πολυνίκης σύλλογος. Είχα τη χαρά να υπάρξω δάσκαλος και προπονητής πολλών σπουδαίων αθλητών με νίκες σε πανελλήνια, πανευρωπαϊκά , βαλκανικά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Είναι δύσκολο να παραθέσω τα ονόματα όλων οπότε θα αρκεστώ στους Θ. Φυλακτό, Δ. Τριανταφύλλη, Λ. Κωνσταντακόπουλο, Σ. Καμπανό, Γ. Καμπανό και Γ. Τζάνο που έχουν διακριθεί επανειλημμένα και σε παγκόσμιο επίπεδο.
– Ποια είναι τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή σας;
– Εκτός της οικογένειας μου, ο δάσκαλος μου Sensei Οοτάκε τον οποίο και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Υπήρξα πολύ τυχερός που μαθήτευσα δίπλα του και τον έχω στο πλάι μου μέχρι και σήμερα. Είμαι πολύ περήφανος για τους μαθητές μου που πάνω απ’όλα είναι άνθρωποι με καλό χαρακτήρα και ήθος. Πολλοί από αυτούς ξεκίνησαν ως μαθητές μου σε πολύ μικρή ηλικία όπως οι αδελφοί Καμπανοί που ακόμα μέχρι σήμερα έχουν φτιάξει πλέον τις δικές τους οικογένειες και έχουμε την καλύτερη σχέση η οποία ξεπερνάει αυτή του αθλητή- προπονητή. Είναι δασκάλου- μαθητή. Νιώθω μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά που έχω συμβάλλει έστω και στο ελάχιστο στην επιτυχία και στη διάπλαση του χαρακτήρα όλων μου των μαθητών.
– Αμφιλεγόμενα τα λεγόμενα σχετικά με το καράτε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποια η γνώμη σας;
– Το μεγαλείο του καράτε στέκεται πάνω στην Πολεμική Τέχνη. Όταν αυτή παύει να υφίσταται χάνεται και το μεγαλείο αυτό. Το σπορ Καράτε, βοήθησε πολύ στη διάδοση του ανά το κόσμο. Αλλά αν γινόταν Ολυμπιακό Άθλημα ΜΟΝΟ θετικά αποτελέσματα θα υπάρχουν. Αυτή είναι και η αντίληψη όσων αγαπάνε το παραδοσιακό Καράτε. Εγώ αντιμετωπίζω το παραδοσιακό και το αγωνιστικό κομμάτι του Καράτε, ως δυο παιδιά με διαφορετικό χαρακτήρα που τα αγαπάω εξίσου. Γι’ αυτό και στη διδασκαλία μου προσπαθώ να συμπεριλαμβάνω και τα δυο και να τα παντρεύω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
