Ο Ερμής Δημητρόπουλος είναι ένας Έλληνας αθλητής με πολλές επιτυχίες στην καριέρα του. Το… περίεργο με τον Ερμή είναι πως δεν αρκέστηκε να κάνει πορεία μονάχα σε ένα μαχητικό άθλημα. Ξεκίνησε με το Τζούντο, μεταπήδησε στο Brazilian Jiu Jitsou, στην fighting card του έχει τεράστιες στιγμές τόσο στο Παγκράτιο όσο και στο γκράμπλινγκ. To fightsports.gr πραγματοποίησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Ερμή από όπου βγήκαν πτυχές της καριέρας του μέσω των οποίων πολλοί νέοι αθλητές ίσως λάβουν το μήνυμα ζωής που θέλει τον κάθε fighter να παλεύει μέχρι τέλους και να μην τα βάζει κάτω στην πρώτη… χοντρή δυσκολία. Τα λόγια όμως είναι περιττά, ας μας τα πει καλύτερα ο Ερμής.
Ερμή πραγματοποιώντας μία έρευνα στις διακρίσεις σου έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό με πολλές επιτυχίες. Πες μας λίγο πώς ξεκίνησες την καριέρα σου;
Στο σπίτι μας ήμασταν 18 παιδιά! Ήμουν ζωηρός, αρκετά μπορώ να πω πράγμα που πολλές φορές έβγαινε σε… κακό γιατί παίζαμε “πόλεμο” με τα αδέρφια μου και σαφώς… φλερτάραμε με τους τραυματισμούς καθημερινά. Οι γονείς θέλοντας να με… καλμάρουν αποφάσισαν να με βάλουν στον αθλητισμό για να ξεσπάω εκεί την ενέργειά μου. Στο Μαρούσι ξεκίνησαν όλα όπου οι γονείς μου με έγραψαν σε μία σχολή Τζούντο. Το… ερωτεύτηκα, ειδικά δε όταν άρχισαν να έρχονται σιγά-σιγά οι επιτυχίες τίποτα δεν μπορούσε να με αποκόψει.Όσον αφορά πάντως το Τζούντο, το 2004 κι έπειτα άρχισα να εγκαταλείπω το αγωνιστικό κομμάτι. Εγώ είμαι άνθρωπος των πολεμικών τεχνών κι έτσι ήθελα να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Μπήκα στο χώρο του Brazilian, του γκράμπλινγκ, του παγκρατίου και του fighting Jiu Jitsou. Είχα κι εκεί κάποιες σημαντικές διακρίσεις, όπως μία 3η θέση σ’ένα open στη Γερμανία. Όσον αφορά το Παγκράτιο, για πέντε χρόνια στην Ελλάδα δεν είχα… αντίπαλο. Έβγαινα πρώτος κάθε χρόνο και αργότερα κατέκτησα την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο της FILA. Πάντως, τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι ότι με έχουν κερδίσει το Jiu Jitsou και το γκράμπλινγκ…
Μέσα στον κύκλο ως αθλητής και τώρα ως προπονητής… Βλέπεις παιδιά νεαρά που μπορούν να κάνουν ανάλογα πράγματα με εσένα;
Ειδικά στο Brazilian υπάρχει ραγδαία ανάπτυξη. Ίσως να έχει κάνει και… πλύση εγκεφάλου η μόδα που λέγεται ΜΜΑ κι έτσι τραβάει κόσμο και το Jiu Jitsou. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι άθλημα 100%. Ξεφεύγει από τα αθλητικά δεδομένα… Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς καλούς αθλητές και μεθοδικά ναι, θα βγάλουμε πρωταθλητές. Βέβαια, πρέπει να αλλάξουμε το συντομότερο την νοοτροπία μας. Ο Έλληνας πρέπει να ξεχάσει τον καφέ. Με τρεις φορές την εβδομάδα προπόνηση δεν κάνεις τίποτα απολύτως! Εγώ προσωπικά έκανα έξι ώρες την ημέρα και δόξα το Θεό επειδή το αγαπούσα είχα τη διάθεση να τα βάλω όλα στο πρόγραμμά μου.
Στη σχολή σου Ερμή έχεις κάποια παιδιά που μπορούν να κάνουν το… μπαμ;
Κοίταξε, τη σχολή μου την… τρέχω εδώ και δύο χρόνια. Δεν θεωρώ ότι είμαι έτοιμος ακόμα για να βγάλω πρωταθλητές. Οι αθλητές μου σε μία πενταετία περίπου θα βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο. Πρέπει να… ψηθούν λίγο ακόμα. Το βασικό είναι ότι υπάρχει διάθεση και εύχομαι όλα να πάνε καλά.
Γιατί ο κόσμος στις μέρες μας έχει πραγματοποιήσει στροφή προς τις πολεμικές τέχνες;
Οι εποχές που ζούμε είναι πολλοί δύσκολες… Όταν γύρω σου επικρατεί ένα χάος ψάχνεις τρόπο να νιώσεις δυνατός και να έχεις αυτοπεποίθηση. Εκτός αυτού όμως, με ένα μικρό αντίτιμο μπορείς να γυμνάζεσαι, να γεμίζεις τη μέρα σου και φυσικά να κάνεις καλό στην υγεία σου.
Και γιατί τα παιδιά επιλέγουν… ψαγμένα αθλήματα;
Λόγω… μόδας. Εγώ ξεκίνησα τυχαία με το Τζούντο την ίδια στιγμή που της… μόδας ήταν το καράτε. Αργότερα αν θυμάσαι εκτοξεύτηκε το kickboxing, ενώ τώρα το ΜΜΑ που θεωρείται ολοκληρωμένο άθλημα έχει έξαρση.
Πιστεύεις ότι θα υπάρξει κάτι που θα “αποκαθηλώσει” το ΜΜΑ;
Σίγουρα σε μία πενταετία, μάξιμουμ δεκαετία θα… διοργανώνονται ομαδικοί αγώνες MMA και αυτό διότι ο κόσμος τελικά λατρεύει την βία, διψάει για «άγρια» ομορφιά! Δεν υπάρχει κάτι πιο θεαματικό…
Το δικό σου… μενού τι περιέχει για τον μήνα Νοέμβριο;
Είναι μία δύσκολα και συνάμα υπέροχη περίοδος γιατί προπονούμαστε συνεχώς. Τι έχουμε; Λοιπόν το Hermes Cup. Πρόκειται για ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα… Θα γίνει μια φιλανθρωπική διοργάνωση υπό τη αιγίδα όλων των ομοσπονδιών των αθλημάτων που ασχολούμαι και τα έσοδα θα δοθούν σε ιδρύματα. Στη συνέχεια θα έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο, καθώς στη χώρα μας θα βρίσκεται ο δημιουργός του Rio Grappling, Roberto Attala. Αξίζει να τον δούμε από κοντά στις 15-16-17-18 Νοεμβρίου και μ’ένα πολύ μικρό αντίτιμο, όσοι δάσκαλοι και αθλητές θέλουν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν έναν από τους κορυφαίους στο είδος. Και τέλος έχω το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Πολωνίας… Είναι η πρώτη φορά που μια ομοσπονδία δουλεύει σωστά και μπορούμε να κάνουμε αναπτυξιακά βήματα ως προς τους αγώνες και την διάδοση του αθλήματος.
Θα θέλαμε τώρα να μας διηγηθείς μία ευχάριστη και μία δυσάρεστη στιγμή της καριέρας σου…
Θα σας πω μία ιστορία που τα συνδυάζει όλα. Ένας τραυματισμός είναι ό,τι χειρότερο για έναν αθλητή. Κάτι τέτοιο μου συνέβη κι εμένα. Τότε, θυμάμαι ότι ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που είπα ότι θέλω να… κόψω το άθλημα. Κατέβηκα σ΄έναν αγώνα fighting Jiu Jitsou στη Ρωσία. Νωρίτερα είχα πραγματοποιήσει έξι μήνες προετοιμασία και βρισκόμουν σε φοβερή κατάσταση. Στον πρώτο αγώνα όμως έπαθα κάταγμα στον καρπό. Ο γιατρός μου είχε πει πως αν βγάλω το γάντι δεν θα μπορέσω να συνεχίσω. Φυσικά, δεν το έβγαλα και συνέχισα. Έφτασα μέχρι τα ημιτελικά, αλλά ήδη ο καρπός είχε γίνει… μπλε και έχασα. Στον τελικό για την 3η θέση επειδή δεν μπορούσα να παίξω με χέρια, σε μία στιγμή ήρθα γόνατό με γόνατο με τον αντίπαλό μου κι εκεί έπαθα ολική ρήξη οπίσθιου χιαστού! Ο γιατρός αρχικά, απλά κοιτώντας με είπε ότι είμαι καλά κι έτσι η ομοσπονδία δεν με πήγε στο νοσοκομείο. Ο τραυματισμός μου έγινε την Κυριακή και η επιστροφή μου στην Ελλάδα την Τρίτη. Μέχρι τότε η ομοσπονδία δεν ενδιαφέρθηκε για τον τραυματισμό μου (κάταγμα 1ου μετακάρπιου και ολική ρήξη οπίσθιου χιαστού) . Μηδέν φροντίδα, τίποτα… Εγχείρηση δεν έκανα ποτέ. Τους μήνες που έπρεπε να απέχω, δυστυχώς έχασα τη ζωή μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα μόνος μου… Ξαφνικά, έπαψα όμως να σκέφτομαι αρνητικά… Θεώρησα πως είναι λάθος να τελειώσω την καριέρα μου με όλα αυτά τα συναισθήματα. Δεν μου άξιζε κιόλας… Ξεκίνησα αποθεραπεία μόνος μου. Μέσα σε ένα χρόνο βγήκα δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και είχα και μία ευρωπαϊκή διάκριση. Ποτέ δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε αρνητικά…
Ερμή η συνέντευξη σου, μας πέρασε πολλά μηνύματα και σε ευχαριστούμε. Θα ήθελες να μας κάνεις μία ευχή για την προσπάθεια του fightsports.gr;
Το σάιτ σας μου έκανε τρομερή εντύπωση! Η πρώτη μου επαφή με αυτό ήταν όταν ήρθατε στο ΣΕΦ με τον Ηλία Ηλιάδη και την κίνηση που κάνατε να έρθουν πιο κοντά τα παιδιά σε έναν Ολυμπιονίκη. Σήμερα σας γνώρισα κι από κοντά και βλέπω ότι ξεκινήσατε κάτι πολύ δυνατό. Εγώ και η σχολή μου HERMES CLUB στηρίζουμε το fightsports.gr. Καλή συνέχεια με υγεία…
no images were found
