Άρθρο της Νικολέττας Γκαρέτσου
Οι συστάσεις για το Δημήτρη Ξε(ρικο), περιττεύουν. Ένα από τα καλύτερα παιδιά των μαχητικών αθλημάτων. Η μεγάλη του καρδιά και η ντομπροσύνη του τον κάνουν έναν από τους πιο αρεστούς πυγμάχους της Ελλάδας.
Το «παιδί του λαού», με την ταπεινότητα και την επιμονή του έχει φτάσει κορυφή. Έχει κατακτήσει τίτλους, έχει ρίξει νοκ αουτ, αποδεικνύοντας πως όταν κάτι το γουστάρεις μπορείς να το απογειώσεις, και όσο επιμένεις και προσπαθείς θα το κρατάς ψηλά για πάντα.
Ο Ρίκο έχει κάνει το πάθος του επάγγελμα και κάπως έτσι τον γνώρισα και εγώ. Προπονεί στο Golden Corner και ξέρει τον τρόπο για να σε κάνει πυγμάχο.
Όσοι τον είχαν προπονητή κάποια στιγμή στη ζωή τους, ίσως ταυτιστούν με αυτά που θα γράψω παρακάτω. Όσοι πάλι δεν είχατε την τύχη, αξίζει έστω και για μια ώρα να γίνετε μαθητές του.
Τι μου έμαθε λοιπόν ο Δημήτρης Ξερικός;
Πρώτο και βασικότερο : Τα χέρια πάντα ψηλά! Το δεξί χέρι δεν πέφτει ποτέ. Είναι η ασπίδα για την μάχη που πρόκειται να έρθει, γιατί κακά τα ψέματα όταν πυγμαχείς πας για την μάχη. Ειδικά αν είσαι από τους κοντούς τότε η μάχη θα έρθει πιο γρήγορα, μιας και το κοντινό είναι το φόρτε σου. Χέρια ψηλά λοιπόν, το δεξί πάντα στη θέση του, και αν κάτι πάει στραβά δώσε κούτελο-αντέχει!
Δεύτερο και πιο κουραστικό : Πόδια-πόδια-πόδια! Ο Ρίκο σου μαθαίνει να κινείσαι, να διαχειρίζεσαι το ρινγκ και προσπαθεί να σου μάθει τον τρόπο να μην βαρύνεις τα πόδια σου ποτέ.
Το πιο δύσκολο πράγμα στην πυγμαχία είναι να πατήσεις μέσα στο ρινγκ και να έχεις άνεση στην κίνηση . Αν μάθεις λοιπόν να «παίζεις» πόδια τότε τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους. Γιατί όπως συνέχεια λέει ο coach, το πιο εύκολο είναι να μάθεις να χτυπάς, το δυσκολότερο όμως είναι το να έχεις σωστή κίνηση στο ρινγκ.
Τρίτο και χρήσιμο : Η Απόσταση… Θα το πει από την πρώτη στιγμή και θα το φωνάζει για πάντα, μάθε να κρατάς απόσταση. Το αριστερό σου ντιρέκτ πρέπει να ενοχλεί τον αντίπαλο και να σου εξασφαλίζει μια απόσταση ασφαλείας.
Να σου δίνει την θέση στην οποία μπορείς να αράξεις, να χαλαρώσεις και να σκεφτείς πώς θέλεις να το χειριστείς. Ο Δημήτρης θα επιμείνει πολύ σε αυτό γιατί πάνω από όλα θέλει να τοποθετείσαι σε ασφαλείς θέσεις.
Τέταρτο και πιο ζόρικο: Η ψυχή...Ο Ρίκο σου μαθαίνει, ότι η πυγμαχία θέλει ψυχή. Θέλει να το αγαπάς, να το προσπαθείς και όταν έρθει η ώρα του αγώνα να μην το βάλεις κάτω.
Γιατί όταν η κούραση σε καταβάλει, τότε αυτό που θα σε κρατήσει όρθιο και θα σου χαρίσει τη νίκη είναι η ψυχή σου. Το πόσο πολύ το θέλεις, πόσο θα πεισμώσεις. Ο Ξερικός σου μαθαίνει να ανταλλάζεις χτυπήματα (παπ-παπ) μέχρι τελευταία στιγμή. Αγαπημένη του φάση, να σου φωνάζει να πιέσεις τα τελευταία δευτερόλεπτα του γύρου.
Ο Ρίκο θα σου μάθει πως ακόμα και αν φας ένα δυνατό χτύπημα, ακόμα και αν πονέσεις, δεν τρέχει τίποτα. Ψυχραιμία-ανάσα και ψυχή.
Ο Δημήτρης Ρίκο Ξερικός, μου έχει μάθει ότι η πυγμαχία είναι μια μικρογραφία της ζωής. Άλλωστε πόσες είναι εκείνες οι φορές που έχεις φάει στραπάτσες μα δεν πρέπει να το βάλεις κάτω; Άπειρες.
Τα χέρια ψηλά λοιπόν, τα πόδια να παίρνουν φωτιά, η απόσταση σου να σε κρατάει ασφαλή, η ψυχή να μην εγκαταλείπει και όλα θα πάνε όπως πρέπει και στο ρινγκ και στη ζωή.
ΟΒΕΡ ΕΝΤ ΑΟΥΤ
