Η ατάκα «η καρδιά θέλει Manny και η λογική Floyd” ακούστηκε από συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων του χώρου μας. ‘Οσο ασχολούμαι και παρακολουθώ πυγμαχία διαπιστώνω πως δεν υπάρχει το παραμύθι με τον κακό και τον καλό, που στο τέλος έρχεται η θεία δίκη.
Ο Floyd Mayweather έγινε κακός στα μάτια του κόσμου επειδή δεν μπορούσε να κρύψει πλούτη και τις ανέσεις του. Δεν μπορεί όμως να θεωρείται ο δράκος του παραμυθιού επειδή κανείς δεν μπορεί να τον κερδίσει. Το παιχνίδι του είναι αυτό και τόσα χρόνια βλέπουμε τα πλάνα των αντιπάλων να πέφτουν στο κενό. Ο Freddie Roach είχε συμβουλέψει τον Pacman να πιέσει τον Floyd κι όταν εκείνος θα απαντούσε να κινείται διαρκώς ώστε να μην τον βρίσκει.
Ο Mayweather έκανε το εξής απλό, αφού βλακωδώς ο προπονητής του αποκάλυψε το πλάνο του. Να ενοχλεί συνεχώς με τον μπροστινό χέρι καταστρέφοντας εύκολα το πλάνο του Manny. Ο Pacquiao θεώρησε πως ο αντίπαλος θα τον περιμένει όμως ο Floyd θεωρώ πως για πρώτη φορά έκανε αρκετό επιθετικό παιχνίδι, παρά το ότι κατηγορείται πως έτρεχε. Δεν έτρεχε, απλά έκανε το παιχνίδι του. Αποφάσισε να ρίξει όσα χτυπήματα χρειαζόταν για να πάρει τα σημεία και ο Pacquiao με το ζόρι έβγαλε πέντε συνδυασμούς το πολύ, μέσα στο παιχνίδι. Αυτό λέγεται στρατηγική και δεν είναι κολάσιμο ούτε καν κατακριτέο.
Μαγκιά του που προγραμματίζει πότε θα παίξει, με ποιον και σε ποιες ηλικίες. Αφού ο στόχος του είναι να μείνει αήττητος, θα πρέπει να το κάνει βάσει προγραμματισμού. Δεν χρειάζεται να έχει τα υπερπροσόντα για να το κάνει, παρά μόνο μυαλό. Γιατί το μποξ είναι μία παρτίδα σκάκι, άλλοι χάνουν και ο Mayweather κερδίζει…
https://www.youtube.com/watch?v=h9Ynu7aS4kQ
