Το θέμα των κριτών και το πως βγάζουν αποτελέσματα είναι μεγάλο και παλιό. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο έτσι και στην Ελλάδα έχουμε συχνά αποφάσεις που κρίνονται από ανθρώπους του χώρου ως λανθασμένες ενώ πολλοί έχουν επίσης τονίσει την έλλειψη αρκετών ικανών διαιτητών και κριτών σε όλα τα μαχητικά αθλήματα. Με αφορμή τις αντιδράσεις μετά τον αγώνα του Νίκου Γκβινιασβίλι με τον Σπύρο Ιωαννίδη και με όλες τις πλευρές να έχουν δηλώσει ότι θα περιμένουν το βίντεο για να τοποθετηθούν ξανά, το fightsports.gr κάνει το ρεπορτάζ του γύρω από το σωστό τρόπο κρίσης αλλά και βαθμολόγισης στην επαγγελματική πυγμαχία, για αρχή. Ας ξεκινήσουμε με τον τρόπο της βαθμολόγησης.
.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΥΓΜΑΧΙΑΣ
Στη βαθμολόγηση ισχύει το σύστημα των «10 πόντων» ή «10 point must system» στα Αγγλικά.
Ο κριτής βγάζει αποτέλεσμα για κάθε γύρο ξεχωριστά, δίνοντας 10 σε αυτόν που κέρδισε τον γύρο και 9 σε αυτόν που τον έχασε. Αν ο χαμένος έχει υποστεί και ένα νοκ ντάνουν το 9 γίνεται 8. Αν έχει υποστεί δύο νοκ ντάουν το 8 γίνεται 7. Αν ο γύρος είναι ισόπαλος παίρνουν υποχρεωτικά και οι δύο 10-10, ποτέ 9-9.
Το 9-9 δίνεται όταν ένας αθλητής κερδίσει μεν το γύρο με 10-9 αλλά ο διαιτητής του αφαιρέσει ένα βαθμό σαν ποινή. Αν δεν υπάρχει ποινή αφαίρεσης βαθμού ο νικητής έχει πάντα 10.
Για παράδειγμα, σε ένα εξάγυρο παιχνίδι χωρίς νοκ ντάουν και ποινές, ο νικητής θα πάρει 10 για κάθε γύρο άρα 10 επί 6 = 60. Ο χαμένος 9 επί 6 = 54. Τελικό σκορ δηλαδή για τον νικητή 60-54.
Σε ένα άλλο εξάγυρο παιχνίδι πάλι χωρίς νοκ ντάουν και ποινές, ο νικητής κερδίζει 4 από τους 6 γύρους και θα χάσει τους άλλους δύο. Άρα 4 επί 10= 40 και 2 επί 9 =18, σύνολο 58 για τον νικητή. Αντίστοιχα, ο χαμένος θα κερδίσει 2 γύρους προφανώς και θα χάσει 4. Δηλαδή, 2 επί 10=20 και 4 επί 9= 36. Σύνολο 56 . Τελικό σκορ 58-56.
Στο ίδιο παιχνίδι, αν ο χαμένος είχε και ένα νοκ ντάουν σε κάποιο από τους τέσσερις γύρους που έχασε τότε σε αυτόν τον γύρο αντί για 9 θα ήταν 8. Δηλαδή,
2 επί 10 = 20 (οι κερδισμένοι γύροι)
3 επι 9 = 27 (οι χαμένοι γύροι χωρίς νοκ ντάουν)
1 επί 8 = 8 (ο χαμένος γύρος με το νοκ ντάουν)
σύνολο: 55 για τον χαμένο. Ο νικητής παραμένει στι 58. ΤΕΛΙΚΟ ΣΚΟΡ: 58-55 αντί για 58-56 που ήταν χωρίς το νοκ ντάουν.
Αν έχετε απορίες σε αυτό το σημείο, ρωτήστε μας στα σχόλια κάτω από το άρθρο!
Ας περάσουμε τώρα στο πιο δύσκολο ερμηνευτικά κομμάτι, αυτό των κριτηρίων!
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΥΓΜΑΧΙΑΣ
Όσον αφορά το πως κρίνει ο κάθε κριτής για τον νικητή του κάθε γύρου τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά από την ερασιτεχνική πυγμαχία όπου απλά αθροίζονται τα επιτυχημένα σημεία. Γενικά υπάρχουν κάποια, σχετικά υποκειμενικά και κυρίως ποιοτικά κριτήρια, πάνω στα οποία βασίζονται οι κριτές. Ακριβώς επειδή έχουν αυτό τον σχετικά υποκειμενικό χαρακτήρα βλέπουμε πολλές φορές ακατανόητες για εμάς αποφάσεις που όμως ταιριάζουν στην φιλοσοφία του κριτή. Αν ένας αθλητής ρίχνει τα πιο πολλά επιτυχημένα χτυπήματα αλλά ο αντίπαλος ρίχνει λιγότερα αλλά πιο δυνατά και καταστροφικά, τότε ποιός από τους δύο βγαίνει από πάνω; Τέτοια διλλήματα θα υπάρχουν πάντα αφού, οι κανόνες είναι λίγο γενικοί και με τους άπειρους ως επι το πλείστον κριτές, ανοιχτοί σε οποιαδήποτε ερμηνεία.
Ας πούμε ότι ένας αθλητής έχει ως τακτική του να πηγαίνει προς τα πίσω για να βγάζει κόντρες και συνδυασμούς πάνω στον ορμόμενο αντίπαλο του, ο οποίος παρά την κίνηση προς τα μπρος βρίσκει μόνο αέρα ή το μπλοκ του αντιπάλου. Πολλοι κριτές θα προτιμήσουν την ανούσια ορμητικότητα του δεύτερου παρά την αποτελεσματική τακτική του πρώτου.
Αυτά είναι κλασσικά παραδείγματα διλημάτων. Ας δούμε όμως ποια είναι τα τρία κριτήρια πάνω στα οποία συνήθως κινούνται οι κριτές:
1. Effective Aggression ή Αποδοτική επιθετικότητα
Αυτό δίνεται στον μαχητή που προσπαθεί να πιέσει τη δράση, να προκαλέσει τις συγκρούσεις και να πετύχει το στόχο του που είναι να χτυπήσει τον αντίπαλό του. Προφανώς το πλεονέκτημα το έχει αυτός που πιέζει περισσότερο. Λέξη κλειδί όμως είναι το «Αποδοτική». Δεν αρκεί κάποιος απλά να πηγαίνει προς τα μπρος και ο άλλος προς τα πίσω. Πρέπει να καταφέρνει το στόχο του. Να μπαίνει μέσα στον αντίπαλο, να του κόβει την κίνηση και να περνάει επιτυχημένα χτυπήματα. Αν κάποιος επιλέξει την απόσταση και την κίνηση προς τα πίσω, παιρνόντας κόντρες και συνδυασμούς την ώρα που ο αντίπαλος του βρίσκει κυρίως αέρα ή μπλοκάρεται τότε έχει το πάνω χέρι και ας πάει πίσω.
2. Clean Punching ή Καθαρά χτυπήματα
Από τα πιο κλασσικά κριτήρια που απαιτεί πολύ προσοχή. Υπάρχουν πολλοί πυγμάχοι που ρίχνουν… κατα ριπάς χωρίς να τους νοιάζει αν κάποιο από αυτά θα περάσει καθαρά ή θα βρούν αέρα. Απλά και μόνο για να εντυπωσιάσουν τους κριτές. Πολλοί το καταφέρνουν. Το σωστό όμως είναι να προσμετριούνται πολλά άλλα χαρακτηριστικά και όχι οι εντυπώσεις. Δεν έχει σημασία δηλαδή το πόσα χτυπήματα έριξε ένας πυγμάχος αλλά πόσα χτυπήματα πέρασε! Όσο δυνατό και εντυπωσιακό να είναι ένα Hook αν πέσει πάνω στο γάντι του αντιπάλου δεν είναι καθαρό χτύπημα. Δηλαδή:
Βασικό κριτήριο είναι η ακρίβεια τον χτυπημάτων. Αν βρίσκουν δηλαδή καθαρά τον αντίπαλο σε καίρια σημεία είτε στο πρόσωπο έιτε στο σώμα και όχι στην άμυνα η στον αέρα.
Άλλο κριτήριο είναι η καταστροφικότητα των χτυπημάτων, δηλαδή και τα κλασσικά Power shots που κουβαλάνε πολύ δύναμη πάνω τους αλλά και οι ξυραφένιες κόντρες που λόγο της φύσης του παράγουν μεγάλες συγκρούσεις. Όμως πρέπει να βρίσκουν στόχο (λίγο ως πολύ) και όχι άμυνα ή αέρα. Το λέμε αυτό ξανά και ξανά γιατί είναι πολύ σημαντικό και κάτι που δεν τηρείται από τους κριτές. Αφού εξασφαλιστεί όμως αυτό, στη συνέχεια κερδισμένος βγαίνει ο πυγμάχος που συνδυάζει καλύτερη και ακρίβεια και καταστροφικότητα.
3. Ring Generalship ή Έλεγχος του ρίνγκ
Ο πυγμάχος που αναγκάζει τον αντίπαλο του να παίξει το δικό του παιχνίδι, αυτός που ελέγχει τον ρυθμό και αποφασίζει που και πως θα παιχτεί ο αγώνας, είναι αυτός που έχει τον έλεγχο του ρίνγκ. Αν ο μαχητής Α θέλει να παίξει από κοντά και τα καταφέρνει έχει τον έλεγχο. Αν ο μαχητής Β θέλει να παίξει από απόσταση και εξωτερικά και δεν αφήνει τον Α να τον πλησιάσει τότε έχει αυτός τον έλεγχο.
Να σημειώσουμε εδώ ότι πολλοί «ειδικοί» αναφέρουν ως κριτήριο και την καλή άμυνα. Αποφυγές, μπλόκ, κόντρες που ο ένας πετυχαίνει τον άλλο χωρίς να δεχθεί και ο ίδιος χτύπημα, σπάσιμο της μέσης και κίνηση στο πλάι. Όλα αυτα κάποιοι τα μετράνε στο τελικό σκοράρισμά του γύρου.
.
Σας φαίνονται βουνό; Είναι σε μεγάλο βαθμό, κυρίως γιατί δεν είναι 100% ξεκάθαρα ενώ σε κάποια σημεία αλληλοκαλύπτονται. Γι αυτό απαιτούνται κριτές που είναι διαβασμένοι, έμπειροι, γνώστες και ξανά διαβασμένοι. Πολλοί θεωρούν ότι το να έχει υπάρξει κάποιος ως αθλητής είναι προτέρημα. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Μιλώντας με αθλητές που βγαίνουν από κοντινές μάχες, σπάνια κάποιος από αυτούς έχει καθαρή αντίληψη του τί έγινε μέσα στη μάχη. Πολλοί δεν ξέρουν καν τους κανόνες με τους οποίους παίζουν…
Η δική μου η άποψη είναι ότι χρειάζονται άνθρωποι που θέλουν να κάτσουν να μελετήσουν, να πάνε σε σεμινάρια και να δουλέψουν πολύ. Θα επανέλθουμε.
.
Πηγές:
http://deadspin.com
http://neutralcorneronline.com
http://coxscorner.tripod.com/
