Σήμερα ο Deontay Wilder αντιμετωπίζεται σαν το Next big thing της πυγμαχίας, ο πρώτος Αμερικάνος Heavyweight πρωταθλητής μετά από πολλά χρόνια και ένα εκπληκτικό δείγμα αθλητή που ξεκίνησε στα 20 του την πυγμαχία, στα 23 κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς και στα 29 κατέκτησε την πολυπόθητη Heavyweight ζώνη της WBC. Όμως τα σχέδια του πριν από 10 χρόνια δεν είχαν καμία σχέση με την «Sweet science».
Ο 18χρονος Wilder ήταν αθλητής σταρ στο comunity collage και περίμενε να διαλέξει αν θα παίξει μπάσκετ και θα πάει στο NBA, ή αμερικάνικο ποδόσφαιρο και θα πάει στο NFL! Όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια και η κόρη του γεννήθηκε με μία σπάνια ασθένεια «spina bifida» και τους γιατρούς να του λένε ότι είναι πολύ πιθανό να μην περπατήσει ποτέ. Ο Wilder παράτησε τις σπουδές και έπιασε 2 δουλειές για να βγαίνουν οικονομικά οι θεραπείες της κόρης του. Ανάμεσα στις δύο δουλειές βρήκε ένα πυγμαχικό γυμναστήριο και σκέφτηκε ότι αφού δεν μπορούσε να παίξει μπάλα ή μπάσκετ, θα γινόταν πυγμάχος. Μάλιστα υποσχέθηκε στην κόρη του ότι κάποια στιγμή θα τοποθετούσε στην αγκαλιά της την ζώνη του πρωταθλητή.
«Μου έδινε κίνητρο να συνεχίσω γιατί ξέρω ότι αν αυτή σε αυτή την μικρή ηλικία, μπόρεσε και τα πέρασε όλα, και τις βελόνες και τις εγχειρίσεις, τότε μπορώ να περάσω και εγώ όλες τις δοκιμασίες μου και να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής.» είπε ο ίδιος πολύ αργότερα.
Πριν από 2 βδομάδες ο Αμερικάνος μαχητής έκανε την υπόσχεσή του πραγματικότητα κατακτώντας την WBC Heavyweight ζώνη του πρωταθλητή από τον Stiverne μετά από 12 γύρους. Όμως όταν ξεκίνησε κανείς, εκτός από αυτόν τον ίδιο, δεν φανταζόταν ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι εδώ. Εξάλλου πόσοι ξεκινάνε ένα μαχητικό άθλημα τόσο απαιτητικό όσο η πυγμαχία, στα 20 του χρόνια και γίνονται παγκόσμιοι πρωταθλητές.
O μάνατζερ τους γυμναστηρίου δίπλα στο σπίτι του του έδειξε την πρώτη φορά που πέρασε την πόρτα, μερικές βασικές ασκήσεις και τον άφησε στην ησυχία του χωρίς να τον πάρει στα σοβαρά. Αργότερα όμως πρόσεξε ότι εκτός από τα εμφανή αθλητικά του προσόντα, ο νεαρός τότε Wilder δούλευε πολύ πιο σκληρά όταν νόμιζε ότι δεν τον έβλεπε κανείς παρά μπροστά τους άλλους.
Σύντομα πήρε τους πρώτους του αγώνες ερασιτεχνικής πυγμαχίας στην κατηγορία των αρχαρίων στο τουρνουά Golden Gloves. Όταν έβγαλε 3 αντιπάλους σερί νοκ άουτ οι υπεύθυνοι τον ανάγκασαν ν α αγωνιστεί στην όπεν κατηγορία με όλους τους έμπειρους αθλητές.
Το 2007 με μόλις 2 χρόνια εμπειρίας και λιγότερους από 20 αγώνες στην πλάτη του κέρδισε το παναμερικάνικο τουρνουά Golden Gloves, την επόμενη χρονιά προκρίθηκε για τους Ολυμπιακούς και δεν είχε ακόμη ούτε 30 αγώνες!
Σήμερα είναι η μεγάλη αμερικάνικη ελπίδα απέναντι στον Klitschko και κάπου στην Αλαμπάμα η 9χρονη κόρη του έχει στην αγκαλιά της τη ζώνη.
