Ο Γιάννης Μπιρμπίλης έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση στο επετειακό No Limits 27 όπου κέρδισε τον επίσης πολύ καλό Βαγγέλη Χατζή και μας μιλάει για τον αγώνα του στην διοργάνωση, την φιλοσοφία του στο ρινγκ αλλά και τα σχέδια του στην επαγγελματική πυγμαχία. :
-Έκανες μια εντυπωσιακή εμφάνιση στο LIMITS 27 στις 23/4 με αντίπαλο τον Βαγγέλη Χατζή! Πόσο καιρό ασχολείσαι με την πυγμαχία και πόση προετοιμασία χρειάστηκες?
Κατ αρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να πω δυο λόγια για μένα. Πρώτ’ απ’ όλα να ευχαριστήσω την κ. Γωγώ Μπιτάκου που κυριολεκτικά άνοιξε την αγκαλιά της όχι μόνο σε μένα αλλά και σε όλους τους μαχητές αυτά τα 10 χρόνια που αγωνίζονται στα 27 No Limits.
Τώρα όσον αφορά στον αντίπαλό μου ,τον Βαγγέλη Χατζή, δεν σας κρύβω ότι στην αρχή τρομοκρατήθηκα . Έπρεπε να δεχτώ , όπως καταλαβαίνετε, στον πρώτο μου επαγγελματικό αγώνα να αντιμετωπίσω έναν έμπειρο πυγμάχο με πολλές πυγμαχικές διακρίσεις. Προετοίμασα τον εαυτό μου να δώσω ό,τι καλύτερο μπορούσα για έναν αγώνα όχι με σκοπό τη νίκη αλλά μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Και αυτό έκανα. Έδωσα τη μάχη μου νοιώθοντας για τον Βαγγέλη όχι αντιπαλότητα αλλά εκτίμηση και σεβασμό. Η νίκη μου, βέβαια, δικαίωσε τη σκληρή μου προετοιμασία. Είμαι πυγμάχος από τα 16 μου. Σήμερα στα 23 μπορώ να πω ότι ανέβηκα δεκάδες φορές στο ρινγκ για διασυλλογικούς, όμως ,αγώνες αλλά και σε αγώνες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ,όπου είχα και αρκετές διακρίσεις.
Κλειστή η σχολή; Δες πως θα προπονηθείς μόνος σου!
-Είσαι από τη Λάρισα, όπου και ζεις . Πόσο εύκολο είναι για έναν αθλητή από την επαρχία να προπονείται και τι προβλήματα αντιμετωπίζει?
Είναι γεγονός ότι δεν είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα στην επαρχία, πόσο μάλλον όταν έχεις στόχο τον πρωταθλητισμό. Το κυριότερο πρόβλημα στην προετοιμασία είναι το γεγονός ότι δεν έχεις πολλές φορές τη δυνατότητα για sparing. Εγώ, όμως, κατά μια έννοια ήμουν σχετικά τυχερός γιατί είχα σοβαρούς , καταρτισμένους και υπεύθυνους δασκάλους. Πρώτος δάσκαλός μου στην πυγμαχία ήταν ο Νίκος Οικονόμου που μου δίδαξε τις βάσεις αλλά και τους στόχους μου και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα γι αυτό.
Ακολούθησε ο Τάσος Λιβανίου του σωματείου «Glory Fighters» Λάρισας που με αγκάλιασε, με πίστεψε και μου έδωσε την ευκαιρία με τις προσπάθειές του να ανέβω για πρώτη φορά στο επαγγελματικό ρινγκ του No Limits.
Θα ήθελα εδώ, όμως, να ευχαριστήσω και όλους τους συναθλητές μου αλλά και τους Λαρισαίους συμπολίτες μου που με στήριξαν σ’ αυτές μου τις προσπάθειες τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα.
-Είσαι πλέον επαγγελματίας πυγμάχος . Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον?
Ναι, πράγματι, έχω πλέον την κάρτα του επαγγελματία πυγμάχου και εδώ να πω πόσο σημαντικό είναι ένας διακεκριμένος πρώην αθλητής , ο ολυμπιονίκης Γιώργος Στεφανόπουλος, να ηγείται ως πρόεδρος του ΣΕΠ (Σωματείου Επαγγελματικής Πυγμαχίας). Ως μέλος πια του ΣΕΠ πιστεύω ότι θα ανοίξουν άλλοι ορίζοντες για μένα αλλά και για όλους τους επαγγελματίες πυγμάχους. Πάντα, όμως, θα είμαι δίπλα και όποτε με καλέσει η κ. Γωγώ Μπιτάκου σε αυτήν και για όποιο ρόλο μου δώσει, γιατί μέσα από την κ. Μπιτάκου πήρα το βάπτισμα του επαγγελματία , κάτι που δεν θα ξεχάσω και την ευχαριστώ πολύ. Το όνειρό μου, βέβαια, είναι να ανέβω στα ρινγκ της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής και κάθε μέρα παρακαλώ το Θεό να με βοηθήσει να φτάσω εκεί.
-Τελειώνοντας, τι μήνυμα στέλνεις στους νέους και τις νέες που θέλουν να ασχοληθούν με τα μαχητικά αθλήματα?
Όσοι πιο πολλοί νέοι ασχοληθούν με τα μαχητικά αθλήματα θα είναι καλό για την εξέλιξή τους αλλά και το επίπεδό τους. Γιατί, όπως γνωρίζετε, το μαχητικό άθλημα (πυγμαχία, kick Boxing, ΜΜΑ κ.λ.π.)είναι ατομικό άθλημα και πρέπει πρώτα να εκπαιδεύσεις το μυαλό και την ψυχή σου , να τα γεμίσεις με αξίες και ήθος , και μετά το σώμα. Πρέπει κυρίως να μάθεις να μη βλέπεις τους αντιπάλους σου με αντιπαλότητα και ανταγωνιστικότητα αλλά με αγάπη , εκτίμηση και σεβασμό. Έτσι μόνο πιστεύω ότι θα βοηθήσουμε όλοι μαζί τα μαχητικά αθλήματα και θα τα αναδείξουμε. Σας ευχαριστώ πολύ.
