02/05/2024

Η επαγγελματική πυγμαχία σε σχέση με την ερασιτεχνική: Πως το χτίσιμο ενός αθλητή γίνεται βήμα – βήμα

Αρχικά η θεμελιώδης διαφορά της ερασιτεχνικής πυγμαχίας με την επαγγελματική είναι στο κίνητρο. Oι μεν παλεύουν για να δοξάσουν το εθνόσημο και να διακριθούν σε μία Ολυμπιάδα χωρίς μεγάλα οικονομικά κίνητρα. Άρα λείπει ο επαγγελματισμός και τα πράγματα είναι πιο ρομαντικά.


Στο επαγγελματικό μποξ υπάρχει πιο ψυχρή λογική. Οι αθλητές κάνουν αποκλειστικά αυτό, χωρίς δεύτερες δουλειές, με στόχο να βγάλουν χρήμα και να γνωρίσουν δόξα. Για να γίνει αυτό υπάρχει ένα πλάνο που φτιάχνει η ομάδα του και το promotion που επενδύει σε αυτόν.

Συχνά βλέπω σχόλια από αναγνώστες που κατακρίνουν τους Έλληνες αθλητές που παίζουν σε επαγγελματικά event με “εύκολους” αντιπάλους. Θα πρέπει ο κόσμος να καταλάβει πως ένας νεαρός πυγμάχος που επενδύει το γυμναστήριο σε αυτόν, θα πρέπει σιγά- σιγά να χτίσει το ρεκόρ του και δεν τον βάζουν κατευθείαν να παίξει με τον Gennady Golovkin. O Kαζάχος στο ξεκίνημα του είχε παίξει τον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα με τον Gabor Balogh που είχε μία νίκη και 22 ήττες στην καριέρα του!

Σίγουρα θα βρέθηκε και τότε κάποιος να πει πως ο Golovkin παίζει με…σακιά. Σήμερα άραγε έχει την ίδια άποψη; Μία ακόμη μεγάλη διαφορά είναι στον τρόπο προετοιμασίας του αθλητή. Όταν έχει πέσει ένα ολόκληρο γυμναστήριο και ένα ολόκληρο promotion πάνω σου για να φέρεις λεφτά στην σχολή, η προετοιμασία είναι σκληρή και απαιτητική.

Μάλιστα τα λεφτά που παίρνεις στους πρώτους 10-15 αγώνες είναι μηδαμινά. Δεν πας στην Αμερική ξαφνικά και βγάζεις εκατομμύρια. Ξενιτεύεσαι αφήνεις πίσω οικογένεια και φίλους για να κυνηγήσεις ένα όνειρο που το αντιμετωπίζεις σαν επάγγελμα και όχι σαν διασκέδαση.

Όλοι οι Έλληνες θέλουμε να βλέπουμε τους μαχητές να παίζουν με τους καλύτερους στον κόσμο. Όμως όπως έρχονται κάποιοι θεωρητικά εύκολοι αθλητές για τους δικούς μας παίκτες ώστε να χτίσουν το ρεκόρ τους, έτσι και κάποιος Έλληνας πήγε στο εξωτερικό σαν εύκολη λεία για να χτίσει ένας ξένος μαχητής το δικό του ρεκόρ.

Το χρήμα δεν είναι το παν στην ζωή αλλά κάποιες φορές είναι…Ειδικά όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό αυτό μπαίνει στην μέση και κάθε κίνηση είναι μελετημένη, όπως κάνεις μία επένδυση στο χρηματιστήριο.

Μην κρίνουμε σκληρά τον Έλληνα μαχητή που θα παίξει με έναν εύκολο αντίπαλο διότι προφανώς η ομάδα του ξέρει τι κάνει για να τον παρουσιάσει αύριο μεθαύριο σε ένα καλό promotion του εξωτερικού που θα λέει πως αυτός ο παίκτης έχει ρεκόρ 10-0 και αξίζει να παίξει έναν μεγάλο αγώνα που θα πληρωθεί καλά.

Αυτά τα ολίγα για τον κόσμο των επαγγελματιών, περιμένω φυσικά τα σχόλια σας κάτω από το άρθρο γιατί οι συζητήσεις μας κάνουν καλύτερους.