Καλημέρα τσακάλια των μαχητικών αθλημάτων! Ο Μάνος Ναβροζίδης γράφει ξανά για τα… ψυχολογικά του ups and downs γύρω από την ενασχόληση του με τις πολεμικές τέχνες, πάντα στην αγαπημένη σας στήλη “Μαχητολογίες”.
Στο σημερινό μας αφιέρωμα θα ήθελα πάρα πολύ να σταθώ στο τραγούδι που αποτέλεσε για μένα πηγή έμπνευσης πρώτα στο τεράστιο walkman, ναι το πρόλαβα κι αυτό, αργότερα στο CD Player και μετά στα MP3 που έμοιαζαν με ληγμένα πιτσίνια, αλλά χωρούσαν παντού.
Όσο παλιό κι αν είναι το “Rocky” έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές, ειδικά δε το 4ο με τον Ivan Drago γαλούχησε ολόκληρη τη γενιά των 90s, αφού κυκλοφόρησε λίγο πριν τη δύση του ’80. Σαφώς και το τραγούδι που εμπνέει εμένα είναι από το Rocky, αλλά δεν είναι το “Eye of the Tiger”. Όχι, ποτέ δεν είμαι αντιρρησίας, όμως στο συγκεκριμένο “Rocky” έχει παίξει ένα φανταστικό τραγούδι με το οποίο μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Να δείρεις, να αγαπήσεις, να προπονηθείς και να δείρεις ξανά! Με το “Eye of the Tiger” έχω “λιώσει” άπειρες φορές, όμως πάντα το “There’s no easy way out” ήταν το κομμάτι που με έκανε να ανατριχιάζω. Το άκουγα και συνεχίζω να το ακούω πριν την προπόνηση. Ό,τι προπόνηση κι αν είναι αυτή από το κλασικό μποξάκι, μέχρι τη μπάλα.
Στα παιδικά κι ανέμελα χρόνια όταν ήσουν ερωτευμένος άκουγες το “Αχ κορίτσι μου”, έστελνες εικονομηνύματα κι έκανες το χαζό για να κεντρίσεις το ενδιαφέρον της κοπέλας. Όταν όμως ήσουν… fighter, σαν και του λόγου μου (σ.σ. γελάνε και τα τσιμέντα) έπρεπε να… πονάς με το σωστό τραγούδι και να σέβεσαι τον εαυτό σου.
Όταν υπήρχε και τρίτο πρόσωπο στο συναίσθημα το δικό σου, τότε αμέσως σκεφτόσουν τη σκηνή που έπαιζε το “There’s no easy way out” και ο Stalone έφτιαχνε το πλάνο για το πως θα “διαλύσει” τον Drago. Κάπως έτσι κι εσύ δημιουργούσες στο μυαλό σου την εικόνα της δική σου… Άντριαν, κι αυτόματα λειτουργούσες σ’έναν φανταστικό κόσμο που έκανες στον άλλο ότι ο Drago στον Apollo.
Αυτό είναι το δικό μου αγαπημένο τραγούδι. Ακούστε το στο παρακάτω και περιμένω τις δικές σας απόψεις. See you soon…
