Η αυτή κάθε αυτή βιογραφία του ήρωα των παιδικών μας χρόνων Jean Claude Van Damme ίσως χρειάζεται δύο και τρία βιβλία… Συνοπτικά όμως, ο συγκεκριμένος σταρ της μεγάλης οθόνης ανήκει στη συνομοταξία… Μπρους Λι, δηλαδή των ηθοποιών πολεμικών ταινιών που αποτέλεσαν είδωλα και έμπνευση για πολλούς αθλητές να ασχοληθούν με τα μαχητικά αθλήματα.
Η ζωή ενός σταρ μέσα σε λίγες λέξεις…
Ο Βέλγος σταρ ξεκίνησε από πολύ νωρίς την ενασχόλησή του με το Καράτε πρώτα κι αργότερα με το kickboxing. Σαν αθλητής σημείωσε αρκετές διακρίσεις όμως σαφώς το παρουσιαστικό του και γενικά ο χαρακτήρας του γρήγορα τον οδήγησαν στο χώρο του θεάματος. Αξίζει να σημειωθεί πως… όπλο του Van Dam στην επιτυχία, όπως δήλωσε και ο ίδιος ήταν η ενασχόληση με το μπαλέτο μέσω του οποίου απέκτησε μεγαλύτερη άνεση στις κινήσεις του.
Ο 52χρονος σήμερα Jean Claude γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1960 στο Βέλγιο και ανάμεσα σε μία πολύ ήρεμη και καθώς πρέπει οικογένεια. Το 1982, πέρα από την ενασχόλησή του με τις πολεμικές τέχνες ο Van Damme κατέκτησε τον τίτλο του “Mr.Belgium” ως ο ομορφότερος bodybuilder της χώρας. Από εκεί και έπειτα ξεκίνησε η μαγική του πορεία στο… κόκκινο χαλί του Hollywood. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ πέρασε από πολλά κάστινγκ και δεν άργησε να κερδίσει πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες που όλοι αγαπήσαμε.
Van Dam Vs Κοκαΐνη…
Τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του, ο Βέλγος σταρ την έδωσαν ωσάν φτασμένος ηθοποιός… Το θέαμα, η άστατη ζωή, οι αποτυχημένοι γάμοι και φυσικά τα πολλά εκατομμύρια δεν άργησαν να φέρουν τον ηθοποιό αντιμέτωπο με τη λαίλαπα των ναρκωτικών. Η κοκαΐνη, έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός του, αλλά και πάλι, ακριβώς όπως συνέβη στις ταινίες του, o Jan Claude νίκησε και ζει πλέον μία κανονική ζωή!
Γιατί τον λατρέψαμε!
Τον λατρέψαμε για έναν και μόνο λόγο… Γιατί μας προσέφερε θέαμα! Ό,τι έκανε στις ταινίες του το έκανε ρεαλιστικά και χωρίς την βοήθεια των σύγχρονων εφέ Επίσης, λατρέψαμε την απαράμιλλη τεχνική του και βέβαια το απίστευτο finishing που έκανε στους εχθρούς του με τη μοναδική γυριστή κλωτσιά, το σήμα κατατεθέν του που συνοδευόταν από μία κραυγή που μόνο ο Jan Claude ήξερε να κάνει…
