Προ ολίγων ημερών το fightsports.gr επισκέφθηκε τη σχολή του Νίκου Ανδρεάδη με σκοπό τη φωτογράφηση του e-shop με πρωταγωνιστή τον καλύτερο Έλληνα πυγμάχο, Μιχάλη Αρναούτη. Εκεί, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε έναν εξαιρετικά ταλαντούχο νέο ο οποίος εκτός από την υποκριτική, μας φανέρωσε και το πλούσιο ταλέντο του στην πυγμαχία.
Ισορροπημένος, δυναμικός και πάντα χαμογελαστός, ο Τόμας Πρωτόπαπας… άνοιξε την καρδιά του στο fightsports.gr, μιλώντας μας για τον μεγάλο του έρωτα, που δεν είναι άλλος εκτός από το μποξ! Μας αποκάλυψε επίσης για τους αγώνες που είχε δώσει στην Αγγλία, για το μεγάλο του είδωλο Μοχάμεντ Άλι, αλλά και για την επιθυμία του να δει επιτέλους τον αγώνα μεταξύ του Floyd Mayweather και του Manny Pacquiao…
Παρακάτω θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τόμας, που συνδυάζει την τέχνη της πυγμαχίας με την τέχνη του καλλιτεχνισμού…
Τόμας, σε ευχαριστούμε πρώτα απ’όλα που δέχτηκες την πρόσκλησή μας γι’αυτή τη συνέντευξη γύρω από τη μεγάλη σου αγάπη που είναι το μποξ. Είναι χαρά και τιμή για το fightsports.gr που άνθρωποι από το δικό σου χώρο ασχολούνται με τις πολεμικές τέχνες…
Η χαρά είναι δική μου και σας εύχομαι κάθε καλή και δυνατή συνέχεια σε αυτό που κάνετε! Είναι πραγματικά πολύ όμορφο για να μιλάμε σχετικά με θέματα που αφορούν τον αθλητισμό και ειδικά την πυγμαχία την οποία και λατρεύω…
Πώς, λοιπόν, ξεκίνησες να ασχολείσαι με το μποξ;
Η πυγμαχία μπήκε πολύ άκυρα στη ζωή μπορώ να πω, κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Χαλ της Αγγλίας. Ένας φίλος, τότε, ασχολιόταν με το συγκεκριμένο άθλημα και με… έψησε να μπω κι εγώ στο… τρυπάκι! Ε, εκείνη ήταν η στιγμή που… κόλλησα το μικρόβιο! Εκτός του ότι στην περιοχή μου ήταν λίγο ζόρικα τα πράγματα και χρειαζόταν να ξέρεις πέντε-δέκα πράγματα για να αμυνθείς, το συγκεκριμένο άθλημα με το… καλημέρα μου έδειξε ότι απλά το μποξ είναι η ζωή, είναι η καθημερινότητα.
Έκανες κι άλλα αθλήματα παράλληλα;
Έπαιζα ποδόσφαιρο μέχρι που τραυματίστηκα και το… έκοψα! Όμως δεν υπάρχει καμία σύγκριση της ατομικής δουλειάς με τη συλλογική. Στο μποξ τα βγάζεις πέρα ολομόναχος, όσες… φας και όσες δώσεις δηλαδή, δεν υπάρχουν οι συμπαίκτες που θα καλύψουν το σφάλμα σου. Όπως ακριβώς και στην ζωή μας.
Πώς σε ευεργέτησε το μποξ στην καθημερινότητά σου;
Η πυγμαχία ήταν ένα τεράστιο κίνητρο για να κόψω το κάπνισμα! Όταν μπαίνεις σε μια σχολή και προπονείσαι αρχίζεις και… τσαντίζεσαι όταν κάποιος άλλος έχει μεγαλύτερη αντοχή από σένα! Αναρωτιέσαι και πεισμώνεις με τον εαυτό σου και λες «Μπορώ κι εγώ!». Το μποξ σε ωθεί να κάνεις πράγματα και να γίνεσαι καλύτερος… Ο προπονητής μου ας πούμε, ο Νίκος Ανδρεάδης σου δείχνει, επειδή έχει φάει με το… κουτάλι τα ρινγκ, πώς να αντιμετωπίζεις τον αντίπαλό σου μα πάνω απ’όλα σε διδάσκει να σέβεσαι… Για να σου πω την αλήθεια προσπαθώ εδώ και πάρα πολύ καιρό να βρω κάτι αρνητικό στην ενασχόλησή μου με το μποξ και δεν μπορώ. Ίσα-ίσα μόνο θετικά βγαίνουν στην επιφάνεια, όπως για παράδειγμα ότι αυξάνεις την αυτοπεποίθηση σου και νιώθεις σίγουρος για τον εαυτό σου. Και για να μην κρυβόμαστε, αρέσει και στις γυναίκες να έχουν δίπλα τους έναν άντρα που είναι γνώστης των πολεμικών τεχνών, καθώς νιώθουν περισσότερη ασφάλεια.
Σου αρέσει να παρακολουθείς αγώνες πολεμικών τεχνών;
Ναι, μου αρέσει να βλέπω, κυρίως όμως αγώνες πυγμαχίας που είναι και το στοιχείο μου… Είδα βέβαια και το Κ-1, λόγω του Μιχάλη Ζαμπίδη που μας έκανε περήφανους για ακόμη μία φορά και είναι ένα είδωλο για τις πολεμικές τέχνες του τόπου μας.
Ένας αγώνας που θα ήθελες να δεις, ως λάτρης του μποξ είναι μεταξύ του Pacquiao με τον Mayweather;
Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που δεν θα ήθελε να δει έναν τέτοιο αγώνα! Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους που ένας… παρτάρει συνέχεια και έχει εκατό ανθρώπους γύρω του, και καλά κάνει, μακάρι όλοι να μπορούσαν να τα συνδυάσουν έτσι κι ενός άλλου ο οποίος είναι ο κορυφαίος στον κόσμο και συνάμα κάνει το παν για να είναι ευτυχισμένη η οικογένεια του και ο τόπος του στις Φιλιππίνες…
Εσένα ποιο είναι το πυγμαχικό σου είδωλο;
Ο Μοχάμεντ Άλι… Όχι, μόνο, επειδή ήταν μία πυγμαχάρα, αλλά και γιατί σαν άνθρωπος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής του και τον σέβομαι απεριόριστα και σαν άνθρωπο και σαν αθλητή. Ήταν πανέξυπνος, ενώ και οι ατάκες του έχουν μείνει στην ιστορία…
Από Ελλάδα υπάρχει κάποιος που να ξεχωρίζεις;
Αναμφισβήτητα, ο Μιχάλης Αρναούτης για όλους όσους ασχολούνται με την πυγμαχία είναι ο άνθρωπος… πρωτοπορία. Αυτός που είχε το θάρρος να κυνηγήσει το όνειρό του και πέτυχε στο 100%, κατακτώντας μέσα στις ΗΠΑ δύο φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Θα επιχειρήσεις κανένα σπάρινγκ μαζί του, τώρα που προπονείστε κάτω από την ίδια στέγη;
Δεν το έχω τολμήσει ακόμα είναι η αλήθεια… Μαζεύω θάρρος και κουράγιο για να το κάνω. Θα γίνει πιστεύω από την επόμενη εβδομάδα. Πρόκειται για μία πολύ συναρπαστική εμπειρία!
Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις με τις προπονήσεις;
Δεν χάνω προπόνηση, σχεδόν ποτέ. Με βοηθάει και η σχολή μου σε αυτό, καθώς λειτουργεί όλη μέρα και έτσι μπορώ και γεμίζω ευχάριστα τη μέρα μου με προπονήσεις…
Θυμάσαι να μας πεις δύο πράγματα για τον πρώτο σου προπονητή;
Ναι, ήταν ένας πολύ… γραφικός κύριος στην Αγγλία που μου θύμιζε έντονα τον προπονητή του, Ρόκι Μπαλμπόα, τον Μίκι… Αυτός, μας έδειχνε το… βρώμικο μποξ! Λιγότερη τέχνη, περισσότερη επιβίωση…
Εκτός σχολής σου έχει τύχει να χρησιμοποιήσεις το μποξ;
Όχι! Όταν ξέρεις πώς να χτυπήσεις και όταν ξέρεις ότι μπορείς να χτυπήσεις κάποιον, απλά ακολουθείς την οδό της συζήτησης. Ειδικά δε όταν δεν υπάρχει λόγος σημαντικός όπως το να κινδυνεύει η ζωή η δική σου και της οικογένειάς σου, απλά το αποφεύγεις. Κάθε αθλητής πολεμικών τεχνών που σέβεται τον εαυτό του και την τέχνη του, δεν χρησιμοποιεί την βία εκτός του ρινγκ για να λύσει τις όποιες διαφορές του. Όπως είπε ο Joe Louis δικαιολογούμενος που δεν αντέδρασε σε μια προσβολή: «Γιατί να τον χτυπήσω; Αν κάποιος προσέβαλε τον Καρούζο, θα του τραγουδούσε μια άρια;»
Σε αγώνες έχεις συμμετάσχει ποτέ;
Βέβαια, στην Αγγλία λάμβανα μέρος σε διασυλλογικούς. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, κάτι περίεργα συμβαίνουν με τα δελτία, μπορείς να το βγάλεις μέχρι τα 24 για επίσημους αγώνες, όμως όταν μου δοθεί η ευκαιρία θα το κάνω. Το θεωρώ μία τεράστια πρόκληση…
Ταλέντο στην Ελλάδα έχει η πυγμαχία;
Σαφώς και διαθέτουμε εξαιρετικά ταλαντούχους αθλητές… Λείπει όμως το κίνητρο! Δεν βάζουμε στόχοuς και δεν μπορούμε να κάνουμε θυσίες γιατί δεν μας παίρνει εδώ στην Ελλάδα. Ποιος υποψήφιος επαγγελματίας μποξέρ, θα μπει στον κίνδυνο να θυσιάσει τη δουλειά του που τον τρέφει για να κυνηγήσει το όνειρο της πυγμαχίας, από την στιγμή που από το κράτος οι παροχές είναι μηδενικές! Δυστυχώς η πυγμαχία περνάει σε δεύτερη μοίρα γιατί δεν μπορεί να στηρίξει οικονομικά ένα σπίτι από μόνη της.Κρίμα πραγματικά, γιατί έτσι χάνονται πολλοί αθλητές. Βέβαια, για κάποιον που το πιστεύει και το θέλει ο Μιχάλης Αρναούτης μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα… Είναι συγκλονιστικό, πραγματικά, που ένας Έλληνας έχει καταφέρει δύο παγκόσμιους τίτλους!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου χτύπημα;
Το αριστερό κροσέ! Αριστερό, αριστερό και δεξί χαμηλό και μετά…
Γενικά, τι σου δίδαξε η πυγμαχία;
Όσο ξύλο και να φας το θέμα είναι να μην τα παρατάς…
Από το χώρο της υποκριτικής σε πλησιάζουν άνθρωποι για να μάθουν πράγματα για το μποξ;
Ναι, αμέ… Ρωτάνε και ενδιαφέρονται να μάθουν! Δυστυχώς δεν είναι πολλοί. Έχω όμως φίλους, εκτός χώρου, οι οποίοι γουστάρουν…
Στο σωστό τάιμινγκ εάν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις το χώρο της υποκριτικής για μία καριέρα στο μποξ θα το έκανες;
Θεωρώ πως ναι… Θα το έκανα γιατί το λατρεύω!
Εάν είχες έναν πιτσιρικά απέναντι σου, που θα σου έλεγε Τόμας θέλω να κάνω πυγμαχία τι θα τον συμβούλευες;
Να το κάνει πάνω απ’όλα για τον εαυτό του! Σιγά-σιγά και χωρίς να βιάζεται… Η πυγμαχία είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο που σε διδάσκει πώς να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα στην καθημερινότητά σου… 
