Το Fightsports. gr απαντάει στο αιώνιο ερώτημα και θέτει το δίλημμα… Miyagi ή Μickey; Οι προπονητές των προπονητών στις μεγάλες οθόνες «έπλασαν» Rocky και Daniel Larouso(Karate Kid) στις αντίστοιχες ταινίες.
Μάνος Ναβροζίδης επιλέγει Mickey:
Σεβαστός κύριος ο Mr. Μιγιάγκι και αν μη τι άλλο μάθαμε και δέκα πράγματα απ’ αυτόν. Όμως, δεν είχε αυτό που λέμε… σπίθα. Φιλοσοφίες, φιλοσοφίες και ξανά φιλοσοφίες που στην τελική οδήγησαν στο χτύπημα του… γερανού (άκου εκεί γερανού… κλαίνε και οι γωνίες του ρινγκ) και σε μία “σπουδαία” νίκη απέναντι σ’ έναν μετροσέξουαλ κάγκουρα της εποχής.
Ο Μίκι όμως, ο αγαπημένος μου Μίκι πιστεύω πως είναι ο κατάλληλος προπονητής να οδηγήσει ακόμη και εμένα στην κατάκτηση του… διαγαλαξιακούς πρωταθλήματος πυγμαχίας. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ο Μίκι Γκόλντμιλ έκανε καλά ακόμη και τον μεγαλύτερο αλήτη της εποχής, ονόματι Ρόκι Μπαλμπόα, οδηγώντας τον σε τεράστιες διακρίσεις.
Φυσικά, ο… τηλεοπτικά νεκρός προπονητής είχε καταφέρει ακόμη και στις τελευταίες ταινίες του Ρόκι να παραμείνει εμπνευστής των μεγάλων επιτυχιών μια και η στρυφνή φωνή του δεν έπαψε ποτέ να ηχεί στα αυτιά του Σταλόνε.
Πάντως, ο Μίκι δεν ήταν αυτού κάθε αυτού κακός… Όλοι θυμόμαστε όταν είπε το περιβόητο “I love you” στον Μπαλμπόα και όλοι μαζί πανηγυρίσαμε τη μεγάλη νίκη απέναντι στον Απόλο Κρίντ. Επίσης, δεν μεγαλοπιάστηκε και ποτέ και έβριζε ασταμάτητα δημοσιογράφους, χορηγούς και τις γκόμενες που πλησίαζαν τον αγαπημένο του Ιταλό.
Κίμωνας Οζζ επιλέγει Miyagi:
Πάντα θεωρούσα πως ο παραδοσιακός τρόπος εκπαίδευσης ενός μαχητή μπορεί να είναι χρονοβόρος αλλά και πιο αποτελεσματικός. Ο Mr. Miyagi έμαθε πρώτα τον μικρό Daniel να καθαρίζει τζάμια και μετά τον μύησε με πολύ κόπο στην αληθινή τέχνη του Καράτε. Τα αποτελέσματα τα είδατε…
Ο Larouso έφυγε από τατάμι χωρίς γρατζουνιά εν αντιθέσει με τον θεριακλή Rocky που έφαγε ένα καράβι ξύλο και ανέτρεψε ένα παιχνίδι που δεν γυρνάει, μόνο και μόνο επειδή ήταν μία ταινία. Το να αποτελειώνεις με τον πιο θεαματικό τρόπο τον αντίπαλο σου, με το χτύπημα του γερανού, που είναι μία εξεζητημένη κίνηση, είναι τουλάχιστον πιο εντυπωσιακό. Ο μεγάλος δάσκαλος έμαθε στον μαθητή του να σέβεται, δεν το παρέσυρε ούτε η δόξα ούτε τα λεφτά που θάμπωσαν τον πυγμάχο στην ταινία, με τον Mickey να τρέχει ξωπίσω του να τον μαζέψει… Ηθικό δίδαγμα… Ο δρόμος της σεμνότητας και της ταπεινότητας είναι ο σωστός γιατί στο τέλος μένει ο άνθρωπος…
