Γράφει ο Dr. Κωνσταντίνος Δαβιτίδης – saveyoursmile.gr – playsafe.gr
Οι έννοιες υγεία και επαγγελματική πυγμαχία βρίσκονται τόσο μακριά, όσο οι πόλοι της γης. Χιλιάδες είναι οι επαγγελματίες, ακόμα περισσότεροι αυτοί που ασχολούνται και βλέπουν ατελείωτο το δρόμο της επιτυχίας. Πολύ είναι όμως αυτοί που δε θα χαρούν ποτέ τη δόξα, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή πάνω στο ring.
Ένα γνωστό περιοδικό το «Look» έγραψε: Για έναν κι μόνο John Luis είχαμε χιλιάδες παράλυτους. Η προσπάθεια κατάκτησης επαγγελματικής ζώνης από τον John πληρώθηκε όχι μόνο με ιδρώτα στο γυμναστήριο, αλλά με αίμα, ακόμα κι με τη ζωή πολλών θαρραλέων πυγμάχων. Υπολογίζεται ότι από την εποχή της Ολυμπιακής ένταξης του αγωνίσματος και φυσικά της επαγγελματικής εκδοχής του αθλήματος αρχές 20ου αιώνα, έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω στο ring 1.500 αθλητές. Δεν έχουν ακόμα υπολογιστεί αυτοί που έφυγαν από τον κόσμο του θεάματος στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ενώ ο αρχικός αριθμός θα είχε οπωσδήποτε δεκαπλασιαστεί αν μπορούσαν να προστεθούν κι οι αθλητές που έφυγαν πρόωρα λόγω προβλημάτων υγείας μετά τη «συνταξιοδότηση» τους από το χώρο της πυγμαχίας.
– Γνωστός νευροπαθολόγος καθηγητής Πανεπιστημίου στο Τέξας Ουντερχαρνστεϊντ, ένας φανατικός οπαδός κατά της επαγγελματικής πυγμαχίας, ισχυρίζεται ότι η πυγμαχία είναι ένα οργανωμένο έγκλημα, ένας ανθρώπινος φόνος. Κλινικές έρευνες εγκεφάλου δεκάδων γνωστών επαγγελματιών έδειξαν σοβαρές παθολογικές εγκεφαλικές αλλοιώσεις, ομιλίας, όρασης, αιμοφόρου εγκεφαλικού συστήματος με συνέπεια την ατροφία νευρικών κυττάρων, ακόμα και μεγάλων εγκεφαλικών τμημάτων, νευρικό τικ κ.ά.
– Ο Άγγλος νευροπαθολόγος Κορζέλλις που έκανε έρευνες πάνω στον εγκέφαλο επαγγελματιών μετά φυσιολογικού θανάτου στις δεκαετίες ΄50-΄70, στηρίζουν και συμφωνούν με τα βήματα του συναδέλφου του στις ΗΠΑ. Νευρολογικές αλλοιώσεις, ατροφία νευρικών τμημάτων, ακόμα και διακοπή επικοινωνίας αριστερού και δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου ήταν τα έγκυρα συμπεράσματα της έρευνας.
– Ο καθηγητής Μπόννα Ζέλλιρ μετά από έρευνες καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το χτύπημα στο κεφάλι από ένα επαγγελματία υπερβαρέων κιλών ισούται με το βάρος μισού αυτοκινήτου.
– Ενώ το 1982 ο Άγγλος ιατρός και χειρουργός Ρόμπερτ Μπάττον, μετά από έρευνα πάνω σε 224 πυγμάχους, είπε: «Κάποιοι απολαμβάνουν το θέαμα, άλλοι κερδίζουν χρήματα, ενώ οι πυγμάχοι αυτοκτονούν, τινάζοντας τα μυαλά τους στον αέρα κάθε φορά που δίνουν μία μάχη στο ring»
– Μαζί του συμφωνεί ο γνωστός Καναδός νευροχειρουργός Άλαν Χάντσον από το Πανεπιστήμιο του Τορόντου: «Σήμερα η επαγγελματική πυγμαχία είναι καταστροφή εγκεφάλων εις το βωμό του χρήματος».
Επιστήμονες στηριζόμενοι σε ερευνητικό κέντρο προετοιμασίας Αμερικανών αστροναυτών, συμπέραναν ότι κατά τη διάρκεια σύγκρουσης ο ανθρώπινος εγκέφαλος απορροφώντας το χτύπημα, λόγω φοράς, έρχεται και κολλά με μεγάλη δύναμη στα τοιχώματα κρανίου. Αυτό προκαλεί καθαρή διάσειση εγκεφάλου, ενώ η μερική αποκόλλησή του δημιουργεί σειρά αιματωμάτων. Αν τώρα προστεθούν όλα τα φαινόμενα διαταραχής σε ένα ενιαίο σύνολο, όλος ο αγώνας είναι στα σίγουρα μία πυρηνική βόμβα με ωρολογιακό μηχανισμό που περιμένει να εκραγεί…
Το μόνο που κατάφεραν οι αξιόλογοι αυτοί συνάδελφοι ήταν να τροποποιηθούν ορισμένοι κανόνες στην πυγμαχία, όπως οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις (νευρολογικές, οφθαλμολογικές) πριν από τους αγώνες, δικαίωμα του ιατρού να σταματά τον αγώνα όποτε το κρίνει απαραίτητο, δικαίωμα του κεντρικού διαιτητή να σταματά γρηγορότερα τον αγώνα εφόσον θεωρεί ότι κινδυνεύει ο αθλητής, απαγόρευση από την ομοσπονδία εισόδου στο ring μετά από σοβαρό τραυματισμό ή knock out για 6 μήνες ή 1 χρόνο, μείωση αγωνιστικών γύρων από 15 στα 12 κτλ.
Διερωτώμαι: «Θα σταματήσει κάποια στιγμή η συνεχόμενη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ παρόμοιων οπαδών και πυγμαχικού χώρου». Η απάντηση είναι μία και απλή ΧΡΗΜΑ & ΔΟΞΑ, αυτά κρατούν και τρέφουν το δυναμικό άθλημα της πυγμαχίας…
Στο συγκεκριμένο άρθρο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το γνωστό βιβλίο του Steinbach Valerie «Business of the big ring» και τις έρευνες του κ. Δαβιτίδη.
