Αφού θεωρούμε πια βετεράνος του στρατού, έπειτα από τη σκληρή θητεία μου στα μαγειρεία ενός μυστικού στρατοπέδου κάπου στην Αλεξανδρούπολη, μπορώ πλέον να εκφέρω άποψη σχετικά με τη γενική εικόνα του στρατεύματος χωρίς φόβο και πάθος. Θα αναφέρει κανείς δικαίως; Τι να πεις ρε Ναβροζίδη εσύ για το στρατό; Ότι τα μερεντάκια και το απεχθές βούτυρο πρέπει να μπαίνουν στο ψυγείο πριν τα πλασάρεις για πρωινό; Κι όμως προκατειλημμένε φίλε μου, πιθανώς ειδικοδυναμίτη, ο μάγειρας είναι σε θέση να ξέρει ακόμη και τη καμπάνα που θα φας σε διάστημα πέντε ημερών, διότι πολύ απλά μιλάει με όλο το στρατόπεδο και ξέρει τα πάντα, ειδικά αν είναι και δημοσιογράφος – στρατιωτικός μάγειρας.
Λόγω του fightsports.gr λοιπόν και των εκπομπών μας στο youtube και το ραδιόφωνο του sport24, κάθε Κυριακή στις δέκα το πρωί για να μην ξεχνιόμαστε, η αφεντιά μου είχε μια άλφα αναγνωρισιμότητα σε όλα τα… αναμμένα νιάτα που είτε ήταν wanna be πρωταθλητές στις ΜΜΑ ή το kickboxing. Ναι, υπήρχαν και οι αθεόφοβοι που μου έλεγαν ότι είναι πρωταθλητές, την ίδια ώρα που ο ήδη κατεστραμμένος από τη χακί λαίλαπα εγκέφαλος μου σκάναρε τα 10.000.000 κείμενα που έχουν ανέβει στο fightsports για να βρει το όνομα του νεαρού πρωταθλητή μας. Άφαντος φυσικά.
Υπήρχαν και τα παιδιά που έκαναν 10ο χρόνια πολεμικές τέχνες. Ξενέρωσαν, ήθελαν να ξανά μπουν στο τρυπάκι αλλά δεν έβρισκαν ποτέ κίνητρο. Ενώ στο τέλος ήταν και η κάστα ανθρώπων που έπαιζε μια ζωή μπάλα, δεν έκανε καριέρα και τώρα στα 30 επιχειρεί να διαπρέψει σε άλλου είδους άθλημα. Για φανταστείτε λοιπόν όλους αυτούς να προπονούνται μέσα στο στρατόπεδο, συγκεκριμένες ώρες πάνω στις πολεμικές τέχνες. Κατ’επιλογήν φυσικά. Υπάρχουν και άλλοι που με πάθος απολάμβαναν τον καφέ λάσπη που μας προσέφερε ο Μίμης στο ΚΨΜ.
Ο στρατός περιέχει αντρίλα! Τεστοστερόνη παντού… Η οποία δεν διοχετευόταν πουθενά. Καφεδιά στους όρχους και μετά ανούσιο σκοπετάκι έξι ώρες να ατενίζεις το άπειρο. Θα μου πεις και τι να τους βάλεις να κάνουν από τη στιγμή που ο περισσότεροι είναι αδέξιοι και μόλις έχουν βγει από το σπίτι τους. Η εκάστοτε διοίκηση γνωρίζει πως με το παραμικρό, ακόμη και για τρέξιμο να μας βγάλει και κάποιος να λαχανιάσει λίγο παραπάνω υπάρχει ο κίνδυνος να σε γράψει το ίντερνετ ή ακόμη πιο χειρότερα να σε πάρει η μαμά τηλέφωνο.
Anyway, βγαίνω από το θέμα. Σχετικά με τις πολεμικές τέχνες λοιπόν παρατήρησα ότι είναι πιο αποδεκτές στις ηλικίες 19-22 μέσα στο στρατόπεδο. Έστω κι αν οι μισοί δήλωναν ΠΑΟΚ χωρίς να ξέρουν ούτε πέντε παίκτες της ομάδας. Δείγμα ότι δεν ασχολούνται καθολικά. Αντιθέτως όλοι ήξεραν μία Ronda ένα Mayweather και κάναμε κουβεντούλες.
Μπορεί κι εγώ να είμαι άρρωστος με το ποδόσφαιρο άλλα έτσι όπως τα είδα τα πράγματα οφείλεται μέσα στο στρατιωτικό πρόγραμμα να μπει και μία κάποια προπόνηση στις πολεμικές τέχνες. Όχι μόνο στις ειδικές δυνάμεις, αλλά και στα υπόλοιπα όπλα του στρατού. Και μην φανταστείτε κάτι εξεζητημένο. Αυτοάμυνα. Μάχη εδάφους, αφοπλισμός, καίρια χτυπήματα. Απλά πραγματάκια τα οποία όμως έχουν τεράστιο κοινό από πίσω και αν μη τι άλλο θα γέμιζαν τις αρκετές άχρηστες ώρες της θητείας.
