O Μάνος Ναβροζίδης επιστρέφει στο group therapy της στήλης “Μαχητολογίες” και σας ταξιδεύει σ’έναν ονειρικό κόσμο που όλοι μας έχουμε την επιλογή να διαλέξουμε μία σούπερ δύναμη. Κόμικς έχουμε διαβάσει πολλά, έχουμε δει ταινίες πολλές και φυσικά έχουμε “λιώσει” άπειρα με τα anime.
Καλημέρα, καλημέρα fightsporters. Σήμερα λέω να ξεφύγουμε από την αυτού κάθε αυτού συζήτηση πολεμικών τεχνών. Ποια θα ήταν λοιπόν η επιλογή σας εάν σας δινόταν ευκαιρία να αποκτήσετε υπερδυνάμεις σαν κι αυτές που βλέπουμε στις ταινίες; Επιτρέψτε μου εμένα να φτιάξω τον απόλυτο σούπερ ήρωα που ταξίδεψε από το χρόνο και τον λένε Μανόλιους Υπερδυνάμιους. Στόχος του να σώσει τον πλανήτη.
Το βασικό για να είσαι σωστός στο επάγγελμα του ήρωα και προστάτης της Γης είναι η ψυχραιμία και η αντίληψη. Η ψυχραιμία του Μπάτμαν νομίζω πως θα μου ταίριαζε απόλυτα, όπως επίσης και η αντίληψη του Σπάιντερμαν. Η άτιμη αράχνη… μύριζε τον κίνδυνο και ήξερε πολύ καλά πως να αποφεύγει τις ρουκέτες του Καλικάντζαρου, οπότε μας κάνει μια χαρά.
Για να είσαι αγαπητός στον κόσμο, εκτός του ότι πρέπει να κερδίζεις τους κακούς, οφείλεις να έχεις και το απαραίτητο χιούμορ και τον χαβαλέ. Ποιος καταλληλότερος, λοιπόν, από τον πλέι μπόι IronMan! Θες χρήμα βέβαια για να πετύχεις τους σκοπούς σου, άρα επειδή έχουμε ήδη ανακατέψει στο κόλπο τις οικογένειες Σταρκ και Ουέιν από μπάτζετ είμαστε επισήμως γκαβατζωμένοι, όπως έλεγε στη θρυλική μεταγλώττιση ο Xzibit στο Pimp my Ride που προβαλλόταν στον ΣΚΑΙ.
Συνεχίζουμε στα πιο υπερφυσικά… Εάν μου δινόταν η ευκαιρία να επιλέξω το τελειωτικό μου χτύπημα θα άφηνα εκτός τα fatalities του Mortal Kombat και θα επέλεγα χωρίς καμία σκέψη το ένα και μοναδικό “Καμεχαμε κύμα” του Σονγκόκου, που τελικά ήταν Γκόκου και κατά την επίσκεψη του Βετζέτα στη Γη μάθαμε ότι το βαφτιστικό του ήταν Κάκαροτ. Και βιντεάκι… ΕΔΩ.
Από τεχνικής άποψης επιλέγω και δηλώνω ερωτευμένος με τη ρόδα του Λου Κανγκ. Θυμάστε πιστεύω… Στο Playstation το κόλπο ήταν πατημένο το κάτω βελάκι μαζί με το “Ο” για πέντε δευτερόλεπτα και σάμπως και τα άφηνες στο σωστό τάιμινγκ ο Λου Κανγκ… πετούσε και κερνούσαμε τον αντίπαλο πολλά χτυπήματα με τα πόδια. Ο πατέρας όταν μονομαχούσαμε στο Mortal Kombat Trilogy συνήθιζε να το αποκαλεί το χτύπημα της… γαλοπούλας, αφού ο Λου Κανκγ έβγαζε έναν ήχο κάπως έτσι: “Μπλλλλλ”. Πάρτε μια γεύση ΕΔΩ.
Στα ζόρικα ενός αντίπαλου που θα ήταν πιο ψηλός ή η Ρήτα από τους Power Rangers τον έκανε γίγαντα αν και αμφιταλαντεύτηκα πολύ μεταξύ Γορίλα αλά Dragon Ball, Super Sajan 3 και Naruto, αποφασίζω να είμαι η καταραμένη αλεπού με τις ουρές. Είναι πιο μυθικό και κάνει γκελ στον κόσμο να είσαι καταραμένος από πάππου προς πάππου.
GAME OVER
Αυτά τα ολίγα και θεωρώ ότι όλοι εμείς οι πολέμιοι του τσάτσου του SuperMan κατορθώσαμε να φτιάξουμε τον άνθρωπο που θα γεμίσει με μπουνιές πιο ισχυρές από Κρυπτονίτη τη μεγαλύτερη απάτη που δημιούργησε η DC!
Υ.Γ. Πάνω απ’όλα όμως θα επέλεγα να έχω τη δύναμη του καλύτερου διαπραγματευτή του Γαλαξία, έτσι ώστε να αποφεύγω οποιαδήποτε μάχη και η Γη θα ζούσε χαρούμενα επί της βασιλείας μου, μπου χα χα χα… Περιμένω τις δικές σας απόψεις και σκέψεις. Ραντεβού στις επόμενες μαχητολογίες.
