Μία από τις πιο τραγικές πυγμαχικές ιστορίες έλαβε χώρα στο μακρινό 1995.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Gerald McClellan θα διεκδικούσε έναν τίτλο ακόμη κόντρα στον πολύ δυναμικό Nigel Benn από την Αγγλία. Ο αγώνας ήταν συνταρακτικός μέχρι και τον 10ο γύρο όταν ο McClellan, χαμένος πλέον δεν κατάφερε να σηκωθεί ποτέ, μονάχα μερικά βήματα ίσα ίσα κατάφερε να κάνει μέχρι τη γωνία του… Έπειτα λιποθύμησε και λίγο πριν θα ήταν η τελευταία φορά στη ζωή του που περπάτησε, είδε, άκουσε και θυμόταν τον εαυτό του. Ένας πραγματικός «Γολγοθάς» που κρατάει μέχρι και σήμερα ξεκινούσε για τον Αμερικανό πυγμάχο και την οικογένειά του.
Η εγκεφαλική αιμορραγία ανάγκασε τους γιατρούς λίγες ώρες αργότερα να τον βάλουν εσπευσμένα στο χειρουργείο. Η εγχείρηση εν μέρει πέτυχε καθώς ο Gerald έζησε, αλλά έντεκα ημέρες αργότερα όταν ξύπνησε από το κώμα ο άλλοτε σκληροτράχηλος πυγμάχος και παγκόσμιος πρωταθλητής δεν θα υπήρχε πλέον, ειδικά στη μνήμη του McClellan που είχε πλήρη αμνησία.
Δεν ήταν μόνο αυτή όμως η κληρονομιά του από εκείνο θλιβερό βράδυ. Τυφλός, ανίκανος να κινηθεί και να μιλήσει ο Gerald ξεκινούσε τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του. Με τον καιρό κατάφερε να ανακτήσει ελαφρώς την ομιλία του αλλά όντας τυφλός και ανάπηρος ο πρώην πια πυγμάχος είχε απομακρυνθεί από τον κόσμο, αλλά το δράμα του δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.
Πολλοί του στάθηκαν. Πρώτος και καλύτερος ο Roy Jones Jr. ο οποίος είχε μεγάλη κόντρα με τον McClellan καθώς στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ο δεύτερος πάντα τον κέρδιζε. Ο Roy, εκείνη την εποχή ίδρυσε άμεσα ένα ίδρυμα αποκλειστικά για τον άτυχο συνάδερφο με όλα τα έσοδα να αφορούν αποκλειστικά τη νοσηλεία του McClellan με αξιοπρέπεια στο σπίτι του και όχι σε κάποιο ίδρυμα, ειδικά δε οι αδερφές του που ανέλαβαν εξολοκλήρου τη φροντίδα του δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να βάλουν τον αδερφό τους σε κέντρο αποκατάστασης.
Στο ίδιο μοτίβο και ο αντίπαλός του Nigel Benn από του οποίου τα χτυπήματα στιγματίστηκε ολόκληρη η ζωή του Gerald. Ο Βρετανός βοήθησε κι αυτός και οικονομικά και ψυχικά τον πρώην πυγμάχος, αναζητώντας μάλιστα επιφανείς ανθρώπους οι οποίοι θα βοηθήσουν πιο δραστικά επίσης. Μέχρι ένα σημείο όλο πήγαιναν καλά, αλλά μερικά χρόνια μετά οι αδερφές του αναγκάστηκαν να επιχειρήσουν να πουλήσουν τις ζώνες του άτυχου αδερφού τους έτσι ώστε να καλυφθούν τα νοσήλια με κάποιο τρόπο.
Στο άκουσμα αυτής της προσπάθειας η ομοσπονδία, αλλά και πυγμάχοι που θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους έλυσαν το πρόβλημα με συνοπτικές διαδικασίες για να μην χάσει ο κορυφαίος νοκάουτερ τα μοναδικά «κοσμήματα» που θύμιζαν το παρελθόν του έστω κι αν ο ίδιος δεν θυμάται τις χρυσές εποχές του.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
