Είναι δύσκολο να παραδεχτείς τις ατέλειες σου. Από τον απλό εργάτη μέχρι το διευθυντικό στέλεχος, όλοι θέλουμε να είμαστε καλύτεροι από ότι στην πραγματικότητα και λίγοι αποδεχόμαστε τις ελλείψεις μας ακόμη και αν άλλοι μας τις έχουν υποδείξει επανειλημμένως. Πόσο μάλλον όταν για χρόνια είσαι ένας από τους πιο «φοβερούς» και «τρομερούς» heavyweight μαχητές στον κόσμο, όταν έχεις μάθει να σπέρνεις νοκ άουτ δεξιά και αριστερά και να είσαι σχεδόν πάντα ο πιο ογκώδης αθλητής σε ένα σπορ που λατρεύει το φαινομενικά υπερφυσικό.
«Όταν συναντάς ανθρώπους να θυμάσαι ότι δεν έχεις να κάνεις με πλάσματα της λογικής αλλά με πλάσματα που ξεχειλίζουν με προκατάληψη και τρέφονται με τον εγωισμό τους» λέει ο Dale Carnegie στο «How to Win Friends and Influence People» και έχει δίκιο.
Την περασμένη Κυριακή, είδαμε τον Alistair Overeem να πετυχαίνει άλλη μια νίκη, την τέταρτη σερί στο UFC (οι 3 με ΚΟ) και να βάζει το όνομα του ψηλά στα rankings της Heavyweight κατηγορίας. Σπουδαίο έργο για έναν μαχητή στα 35 του, που είχε πριν το σερί του 3 ήττες σε 4 αγώνες, που τιμωρήθηκε για χρήση απαγορευμένων ουσιών και ήταν στα μάτια του κόσμου ο νούμερο 1 υποψήφιος που θα έχασε τα πιο πολλά από τη νέα πιο αυστηρή πολιτική του UFC στο θέμα του αντιντόπινγκ.
Όμως την ώρα που άλλοι λιγότερο «ύποπτοι» μαχητές παρουσιάζονται αγνώριστοι αγωνιστικά μετά την νέα πολιτική, ο «νέος» Overeem μοιάζει να είναι πιο αποτελεσματικός από ποτέ.
Ναι σίγουρα είναι πολύ διαφορετικός εμφανισιακά, στην Ολλανδία τον είδαμε για πρώτη φορά μέσα στο κλουβί με κοιλίτσα, αλλά αυτή η αλλαγή μπορεί σε μεγάλο βαθμό να εξηγηθεί με έναν λιγότερο ύποπτο τρόπο.
Ο Overeem μπήκε στο UFC ως καταστροφέας και εκεί, παίζοντας με τους καλύτερους heavyweight, έμαθε ένα σκληρό μάθημα σχετικά με το πόσο καλός ήταν ο ίδιος και για πρώτη φορά αναγκάστηκε να δει κατάματα τις όποιες ατέλειες του που ήταν λιγότερο εμφανείς όταν έπαιζε με τον Duffee, τον Rogers και τον Buentello. Ένα μάθημα που το πλήρωσε ακριβά μεν αλλά σε αντίθεση με άλλους μαχητές που είχαν την ίδια εμπειρία, αυτός μοιάζει να έβαλε τον εγωισμό του στην άκρη και να άλλαξε το παιχνίδι του ώστε να καλύψει όσο γίνεται τις ατέλειες του.
Έγινε λιγότερο επιθετικός και πιο μετρημένος στα χτυπήματα του με έμφαση στην τακτική και το σωστό timing. Θυμηθείτε τις τελευταίες μάχες του, όπου όπως και με τον Arlovski, ξεκίνησε πολύ μετρημένος και προσεχτικός. Έτσι δεν χρειαζόταν να αμύνεται σχεδόν αποκλειστικά με την κλειστή guard που είχε στο Kickboxing αφού τα μικρά γάντια του ΜΜΑ τον άφηναν απροφύλακτο.
Επίσης, μετρούσε τις δυνάμεις του περισσότερο και δεν έφτανε στο σημείο να σκάει κάπου στον 2ο ή 3ο γύρο όπως με Bigfoot και Browne ή στο Strikeforce με τον Werdum. Αφήνει τους αντιπάλους του να κουραστούν πρώτα ώστε να μην βρίσκεται αυτός σε αντοχικό μειονέκτημα στην διάρκεια της μάχης.
Για έναν μαχητή που είχε μάθει να ξαπλώνει τύπους εύκολα και άμεσα, οι παραπάνω παραδοχές πρέπει να ήρθαν δύσκολα. Αλλά ήρθαν εγκαίρως και σήμερα είναι έτοιμος να διεκδικήσει την ζώνη του UFC στην επόμενη μάχη του.
Kάποιοι θα πουν ότι η μείωση του όγκου του είναι ύποπτη και σίγουρα είναι γιατί η διαφορά εμφανισιακά είναι μεγάλη αλλά είναι και μεγάλος μέρος της βελτίωσης του. Πάνε πια τα βίντεο που τον βλέπαμε να κάνει powerlifiting αντάξια του Strongest man, τώρα προπονείτε στο υψόμετρο του Jackson Camp στην Αλμπουκέρκη και τον βλέπουμε να τρέψει στα βουνά και να παίζει Ultimate Frisbee με τον Cerrone. Δείτε το τελευταίο του ντοκιμαντέρ που παραδέχεται ότι συνειδητοποίησε την ηλικία του λόγω των προβλημάτων που είχε και άλλαξε αμέσως την προσέγγιση του στην προπόνηση.
Ο Overeem συνειδητοποίησε ότι δεν είναι ο «demolition man» του παρελθόντος και έβαλε τον εγωισμό του στην άκρη για να αδράξει την τελευταία ευκαιρία της καριέρας του. Δύσκολο να το κάνει κάποιος αφού ο εγωισμός είναι όσο μεγάλος όσο και ο γίγαντας που τον κουβαλάει.
