Γράφει ο Dr. Κωνσταντίνος Δαβιτίδης – saveyoursmile.gr – playsafe.gr
Ηλεκτρισμός διαπερνά τον αγώνα…knock down, ακολουθεί και το πολυπόθητο knock out, ο αθλητής δε σηκώνεται, η νίκη είναι σίγουρη. Τι παίζει όμως με τον αθλητή που είναι στο καναβάτσο; μη ξεχνάτε το παιχνίδι παίζεται με δύο.
Το knock out είναι αποτέλεσμα ενός σκληρού και δυναμικού, εκρηκτικότατου χτυπήματος, που προσγειώνεται στο σαγόνι ή στο κρανίο, παράγοντας δραματικές επιδράσεις στο εσωτερικό του εγκεφάλου…έτσι δυστυχώς επέρχεται το knock out ή όπως αλλιώς ονομάζεται στην ιατρική ορολογία διάσειση εγκεφάλου…Μία ήπια εγκεφαλική βλάβη, έως κι σοβαρός τραυματισμός με κίνδυνο δυστυχώς ακόμα και τη ζωή του αθλητή.
Η διάσειση εγκεφάλου είναι ένα πολύ λεπτό κι άκρως επικίνδυνο φαινόμενο στο χώρο του αθλητισμού. Παρατηρείται κυρίως σε αγωνίσματα πολεμικών τεχνών, αλλά και πολύ συχνά στο hockey, american football, rugby, ιπποδρομίες, ποδηλατοδρομίες, mountain biking, skating, street fighting…Ο κόσμος ξεφωνίζει, ενθουσιάζεται, καταγράφονται με επιμέλεια τα καλύτερα και θεαματικότερα ΚΟ της χρονιάς ή της τελευταία 10ετίας, λίγοι όμως ασχολούνται με τα «θύματα» και ποιες είναι οι συνέπειες μετά από χρόνια. Πάνω από 1.500 πυγμάχοι έχουν επίσημα χάσει τη ζωή τους, φανταστείτε το…πάνω στο ring, ενώ δεκάδες χιλιάδες δεν πήραν ποτέ τους σύνταξη. Αυτός εν ολίγης είναι ο σύντομος απολογισμός του αιώνα που πέρασε.
Αλλά πραγματικά τι είναι το ΚΟ και πως δημιουργείται;
Η διαταραχή και η διάσειση του εγκεφάλου συμβαίνει διότι είναι ένα πολύ ευαίσθητο όργανο, σίγουρα λόγω των ζωτικών και πολύ σοβαρών ενεργειών που εκτελεί στο ανθρώπινο σώμα. Οι εμπειρίες της ζωής, οι γνώσεις μας, έλεγχος της σκέψης, τα συναισθήματα και οι κινήσεις, όλα εκτελούνται από τον εγκέφαλο. Προστατεύεται δε από το κρανίο, κάποιες ειδικές μεμβράνες και από τη μαλακή και εύπλαστη μορφολογία του. Η πλαστικότητα και ένα πολύπλοκο πλέγμα νευρώνων είναι που προστατεύουν πράγματι τον εγκέφαλο. Από την άλλη οι ερευνητές πιστεύουν πως κρύβει πολλά μυστικά και υπάρχει πολύς ακόμη δρόμος, μέχρι να λύσουν το επιστημονικό παζλ του ανθρώπινου εγκεφάλου και το πως αντιδρά σε έντονα ερεθίσματα, όπως π.χ. ένα δυνατό χτύπημα.
Κατά πόσο το χτύπημα θα επιφέρει ΚΟ εξαρτάται από συγκεκριμένους παράγονες, όπως το σωματικό βάρος του αντιπάλου, η σωματική του δομή (βάρος γροθιάς, καρπού, μυϊκή διάπλαση κ.ά.), η τελική ταχύτητα κι το ποσοστό έκρηξης του χτυπήματος, στόχευσης σε αδύναμα σημεία της κεφαλής (σαγόνι, κρόταφος) και από την τεχνική.
Εγκεφαλική διάσειση είναι η παροδική λειτουργική διαταραχή του εγκεφάλου, χωρίς βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων, που προκαλείται από τραυματισμό της κεφαλής. Δύο είναι τα χαρακτηριστικά της:
1) η άμεση απώλεια της συνείδησης (που διαρκεί από κάποια δευτερόλεπτα μέχρι το πολύ 1 ώρα),
2) η αμνησία μετά το ατύχημα για μια χρονική περίοδο που ποικίλλει σε διάρκεια. Αυτά τα δύο στοιχεία αποτελούν τη βάση της διάγνωσης.
Υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι ένα σπάνιο, αλλά πολύ επικίνδυνο φαινόμενο. Κατά τη διάσειση μπορεί να προκληθεί ζημιά, ρήξη σε αρτηρία του εγκεφάλου, προκαλώντας παράλληλα κρανιακή αιμορραγία, αλλά και μια δυνητικά θανατηφόρα συσσώρευση πίεσης στο εσωτερικό του εγκεφάλου με δραματικά αποτελέσματα.
Ο Δρ. Brian Levine του Rotman Research Institute και το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, δηλώνει κατόπιν πολυετής έρευνας ότι:«Υπάρχει περισσότερη ζημιά και είναι πιο διαδεδομένη από ό, τι περιμέναμε». Ακόμα κι ένα απλό κατά τα άλλα χτύπημα στο κεφάλι μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένη απώλεια εγκεφαλικού ιστού. Μία άλλη έρευνα Καναδών επιστημόνων που ακολούθησαν μία ψηφιακή ανάλυση εγκεφάλων, διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με ήπια βλάβη είχαν αισθητά μικρότερο όγκο εγκεφάλου.
«Όταν ακολουθεί ένα χτύπημα στο κεφάλι, προκαλεί νευροχημικές αντιδράσεις στα κύτταρα του εγκεφάλου που οδηγούν στον κυτταρικό τους θάνατο», δήλωσε ο Δρ. Levine σε μια συνέντευξη του κι «Όσο περισσότερα κύτταρα πεθαίνουν, τόσο λιγότερο ιστό έχετε, με το ποσοστό της ζημίας του εγκεφαλικού ιστού φαίνεται ότι σχετίζεται με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, δηλαδή πόσο καιρό ήταν το άτομο σε κατάσταση knock out». Ο ίδιος είπε ότι η μελέτη βοηθά να εξηγήσει γιατί μερικοί άνθρωποι με βλάβες του εγκεφάλου συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα:
– μνήμης
– παρατεταμένες αλλαγές στη διάθεση
– σύγχυση και μειωμένη ταχύτητα επεξεργασίας πληροφοριών
– άνοιας των πυγμάχων, μια κατάσταση μειωμένης νοητικής ικανότητας λόγω των συσσωρευμένων εγκεφαλικών βλαβών που έχει υποστεί ένας βετεράνος πυγμάχος, καθόλη τη διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας.
ΜΥΘΟΣ…ότι ο Muhammad Ali απέκτησε Parkinson από την πυγμαχία. Όντως πάσχει, αλλά η νόσος είναι αποδεδειγμένα μία εκ γενετής κατάστασης, η οποία ενδεχόμενος πάλι να επιδεινώθηκε από την πολύχρονη και τραυματική ενασχόληση του Ali με την πυγμαχία.
Τέλος από το 1983 υπήρξε σημαντική μείωση τραυματισμών, ακόμα και θανάτων. Αθλητικές Ομοσπονδίες κατάλαβαν ότι μειώνοντας σημαντικά τον αριθμό των γύρων, εφαρμόζοντας αυστηρότερους κανονισμούς για την ασφάλεια των αθλητών, σύγχρονα μέσα προστασίας κι ασφάλειας (σύγχρονα γάντια, ειδικές αθλητικές μασέλες, κάσκες), μειώνοντας ηλικιακά την επαγγελματική σταδιοδρομία των αθλητών, εφαρμόζοντας υποχρεωτική εξέταση του κεντρικού νευρικού & οφθαλμικού συστήματος πριν και μετά τους αγώνες, μέχρι κι αποχή από 6 μήνες έως 1 χρόνο μετά από knock out, θα μείωναν σημαντικά τα ποσοστά τραυματισμών…
«Ο αθλητισμός ωφελεί μέχρι να κοκκινίσουν τα μάγουλά σου.
Από κει και πέρα είναι βλαβερός και καταστρέφει το μυαλό».
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
