Γράφει ο Dr. Κωνσταντίνος Δαβιτίδης – saveyoursmile.gr – playsafe.gr
Το θέμα λήψης αναβολικών ουσιών ή με μία λέξη αναβολικών, όπως συνηθίζουν λανθασμένα οι αθλητές να ονομάζουν, θα υφίσταται πάντα στον αθλητικό χώρο κι όχι μόνο, για ένα και μόνο λόγο, γιατί απλούστατα λειτουργούν. Κατά τη προσωπική μου άποψη δεν υπάρχει λόγος αποτροπής, διότι θα γίνεται χρήση ούτως ή άλλως, όπως γίνεται με τα ναρκωτικά, το καπνό ή το αλκοόλ, αλλά θα ήταν προτιμότερη η σωστή ενημέρωση, με σκοπό τις λιγότερες αρνητικές συνέπειες…
Η χρήση αναβολικών ουσιών (ανδρογόνα, στεροειδή, αυξητική ορμόνη, ινσουλίνη, ψυχοτροπικά, βιταμίνες κ.ά.) ξεκίνησε εύλογα για ιατρικούς λόγους και σκοπούς.
Ιδανική δόση στη Φαρμακολογία θεωρείται εκείνη που δημιουργεί τη μικρότερη αρνητική επίπτωση και τη μεγαλύτερη δυνατή θεραπευτική δράση πάνω στον οργανισμό. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, για παράδειγμα στον τομέα των αναβολικών στεροειδών, παρεμπιπτόντως χρησιμοποιούνται στην Ιατρική πάνω από 50 χρόνια, έχει θεσπιστεί συγκεκριμένη δοσολογία για κάθε αναβολική ουσία. Μέσα σε αυτά τα ιατρικώς θεραπευτικά πλαίσια είναι υποχρεωμένος να περιοριστεί ο χρήστης.
Tελευταία υπάρχει τάση αύξησης λαμβανόμενης ποσότητας, ίσως για λόγους οργανικής προσαρμογής στα φάρμακα, ίσως λόγω έλλειψης γνώσης, ίσως διότι συγκεκριμένοι φορείς θέλουν απλώς να πουλήσουν περισσότερα και τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος…γράφοντας στα παλαιά τους παπούτσια, μη πω κάπου αλλού την υγεία του χρήστη.
Οι αρνητικές επιπτώσεις φαρμακευτικής υπερδοσολογίας είναι γνωστές και διόλου ευχάριστες. Για παράδειγμα το συκώτι είναι πολύ ευαίσθητο σε οποιοδήποτε φάρμακο ή διατροφικό στοιχείο, ακόμα και το νερό, το πρώτο από τα όργανα που αντιδρά άμεσα και επιδέχεται την μεγαλύτερη πίεση. Σε θεραπευτικές δόσεις τα αναβολικά στεροειδή αυξάνουν, όπως είναι γνωστό την παραγωγή πρωτεΐνης που έχει σαν επίπτωση την αυξημένη παραγωγή χολής. Η χοληδόχος κύστη διαστέλλεται, γεγονός που δημιουργήσει πόνο, ενώ είναι πιθανόν να εμφανιστεί ίκτερος από την απορρόφηση χολής ξανά στο αίμα.
Αν οι δόσεις είναι σε ιατρικά πλαίσια και λαμβάνονται για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα συμπτώματα υποχωρούν μέσα σε λίγες ημέρες μετά τον τερματισμό λήψης, χωρίς καμία απολύτως ζημία για το ήπαρ. Αν όμως σημειώνεται μακροχρόνια χρήση κι παράλληλα υπερδοσολογία τα πράγματα δεν περιορίζονται μόνο σε απλές ηπατικές αντιδράσεις, αλλά μπορούν να καταλήξουν σε τοξική ηπατίτιδα (ίκτερος, γενική δερματική φαγούρα, καρδιακή αρρυθμία, αϋπνία κ.ά.), μέχρι και κύρωση (ατροφία ήπατος).
Οι υπερβολικές δόσεις αναβολικών στεροειδών είναι σε θέση να μεταβάλλονται (αρωματισμός) σε γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα), οι οποίες είναι αναβολικές ουσίες μόνο για τον γυναικείο οργανισμό, ενώ στο ανδρικό σώμα προκαλούν ακριβώς το αντίθετο, όπως καταβολισμό και ατροφία μυών ή εμφάνιση διαφόρων γυναικείων χαρακτηριστικών, όπως γυναικομαστία.
Με λίγα λόγια η δοσολογία δεν είναι ανάλογη του αναβολισμού. Τα αναβολικά στεροειδή σε υπερδοσολογία, από τη μία μπορούν να προκαλέσουν αύξηση του βασικού μεταβολισμού, μέσω ευαισθητοποίησης θυρεοειδούς, επινεφριδίων και κεντρικού νευρικού συστήματος, από την άλλη αυτό σημαίνει αύξηση καύσης ενεργειακών αποθεμάτων και φυσικά μείωση μυϊκού όγκου, δηλαδή πάλι καταβολισμό…
Ο νέος θέλει να είναι ωραίος…
ο παλιός τα ξέρει αλλιώς!!!
