28/03/2024

To remake της ταινίας Kickboxer, απέδειξε γιατί δεν πρέπει να γίνονται remake!

efs-websitebanner-adv

Περιμέναμε με ανυπομονησία της προβολή της ταινίας, διότι οι νοσταλγοί της ταινίας Kickboxer ήταν πολλοί. Άλλοι γούσταραν τον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ που αποτέλεσε για πολλά νέα παιδιά εκείνης της εποχής έμπνευση για να ξεκινήσουν τις πολεμικές τέχνες. Άλλοι λάτρευαν να μισούν τον Τονγκ Πο, που εξέφραζε την μοχθηρή και βάναυση πλευρά των πολεμικών τεχνών, όμως ήταν ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που σε κάποιος άρεσε.

 

Αποτέλεσμα εικόνας για van damme vs tong po

Με αρκετές καθυστερήσεις, στην πρώτη προβολή και με αλλαγές συχνές στο casting καθώς ακούσαμε μία ντουζίνα ονόματα, προβλήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου και εδώ στην Ελλάδα το έχουμε βρει περίπου δύο εβδομάδες τώρα. Μέσα σε ένα μήνα η βαθμολογία στο IMDB που είναι η «βίβλος» του κινηματογράφου έχει πέσει στα τάρταρα πιάνοντας το 5/10. Να θυμίσουμε πως η βαθμολογία ξεκινάει με άριστα το 10 και όσο περνάει ο καιρός πέφτει ανάλογα με την ψηφοφορία των φανς.

Όσον αφορά το επικείμενο που είναι και η ταινία, το σενάριο έχει αρκετές τρύπες που μπορεί εύκολο να εντοπίσει κανείς. Πως άραγε το Τονγκ Πο έγινε πιο θηριώδης και στα καλύτερα του ενώ ο Βαν Νταμ έχει τα χρονάκια του και όταν βρίσκονται απέναντι είναι σαν να μην είχαν βρεθεί ποτέ. Ο πρωταγωνιστής δεν σε ενθουσιάζει σε κανέναν σημείο της ταινίας και η μάχη με τον θηριώδη Πο είναι άνιση. Φυσικά και στην πρώτη ταινία ήταν άνιση, όμως η ερμηνεία του Βαν Νταμ που είχε μία γερή δόση ηρωισμού, σε έκανε να ξεχάσεις αυτή την ανισότητα.

Όμως στην προσπάθεια τους οι παραγωγοί να δώσουν έμφαση στον «κακό της υπόθεσης», έκαναν τον Τογνκ Πο υπερβολικό, αφού ο Bautista δεν ταίριαζε καθόλου σε αυτό τον ρόλο. Ο αυθεντικός Τονγκ Πο, ήταν πολύ κακός, όχι «χτιστός» και «γυμναστηριακός». Υπάρχουν σίγουρα κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνές μάχης, όπως και η ερμηνεία του Georges St-Pierre που για MMAer και όχι ηθοποιός, το πάει καλά.

Αποτέλεσμα εικόνας για bautista kickboxer

Γενικότερα υπάρχει μία τάση να συγκρίνουμε πάντα το καινούριο με το πρωτότυπο και λόγω ρομαντισμού να λέμε πως «σαν την πρώτη ταινία» τίποτα. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν είναι θέμα ρομαντισμού διότι η ταινία δεν κατάφερε να συγκινήσει παρά μόνο να περάσεις ένα ευχάριστο δίωρο, βλέποντας ξανά τον Βαν Νταμπ και τα «άλλα τα παιδιά»,  σε κάποιες μαχητικές σκηνές. Θεωρώ την ταινία μία κακή παρένθεση σε σχέση με τις υπόλοιπες που έχουν προβληθεί τον τελευταίο καιρό και ειδικά το Hands of Stone που είχαμε αναφέρει σε άλλο άρθρο, πόσο εύστοχο και πετυχημένο ήταν.