Παρακολουθώ με αρκετό ενδιαφέρον την, επικών διαστάσεων, προσπάθεια του Σταμάτη Μπιτάκου να εκνευρίσει αρκετά τον Μιχάλη Ζαμπίδη για να μπεί στο ρίνγκ μαζί του. Αν και εκτιμώ ιδιαίτερα τους μαχητές που δεν προκαλούν και δείχνουν σεβασμό προς τον αντίπαλό τους, έχω μια σχετική αδυναμία στο «επιθετικό» promotion όταν αυτό γίνεται καλά και ο Σταμάτης το κάνει καλά, αν και κάποιες φορές ίσως το παρακάνει.
Δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς ότι, αν γίνει ποτέ το ματς, ο κόσμος που θα μαζευτεί θα έρθει κυρίως για την «ιστορία» και όχι το αθλητικό κομμάτι.
Όχι ότι είναι κακό αυτό. Από το UFC μέχρι το Showtime Boxing παίζεται το παιχνίδι γιατί ξέρουν ότι κομμάτι τον μαχητικών αθλημάτων είναι και το entertainment. Όταν όμως αποφασίζεις να παίξεις το παιχνίδι… το παίζεις καλά και με όλους!
Αν και δεν συνηθίζει να προκαλεί, ο Λευτέρης Χαχαμίδης (πρώην στόχος του Μπιτάκου) έχει αναφερθεί σε κάποιες περιπτώσεις στην διάθεσή του να τον ξαναβρεί απέναντί του, ακόμηκαι στο κλουβί των ΜΜΑ με τον «Showman» να απορρίπτει την ιδέα επικαλούμενος έλλειψη κινήτρου… την ίδια έλλειψη δηλαδή που επικαλείται και ο «Iron Mike» για να μην παίξει με αυτόν. Και στις δύο περιπτώσεις οι ομοιότητες είναι πολλές.
Αν η ταυτόχρονη κατοχή της ζώνης «King of the Ring» είναι αρκετό κίνητρο κατά τον Σταμάτη ώστε να παίξει μαζί του ο Μιχάλης, το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για την ισοπαλία (1-1) με τον Λευτέρη στα δύο ματς που έχουν παίξει.
Αν η μαχητική ιδιότητα και μόνο, του Μιχάλη τον αναγκάζει να απαντήσει σε μία πρόκληση – πρόσκληση, τότε το ίδιο ισχύει και στην άλλη περίπτωση.
Που θέλω να καταλήξω; Στο ότι λείπει το στοιχείο του entertainment από τις σημερινές ελληνικές διοργανώσεις και όσοι «το έχουν» πρέπει να το τιμούν. Καλές οι ροτόντες, οι DJs, οι χορεύτριες και όλα τα άλλα, αλλά το πραγματικό entertainment το δίνουν οι ίδιοι οι μαχητές και αυτοί θα βάλουν «πισινούς» στα καθίσματα και θα βοηθήσουν να ανταπυχθεί και άλλο ο κλάδος.
Όχι βέβαια ότι αρκεί να έχει μεγάλο στόμα ένας μαχητής για να γίνει ξαφνικά αστέρας… Πρώτα πάει η αθλητική ικανότητα και μετά το show. Όμως και αυτό πρέπει να υπάρχει και να γίνεται σωστά. Δεν χρειάζεται να «παίζουμε» στα άκρα. Αν μπορούν δύο μαχητές του UFC, να πουλάνε τη μάχη τους με μία καλή κοντρίτσα, να παίζουν ξύλο στο κλουβί και μετά να αγκαλιάζονται παρά το γεγονός ότι ένας από τους δύο έχασε χιλιάδες δολλάρια, μπορούν να το κάνουν και οι Έλληνες. Το τέλειο δεν είναι ούτε η απόλυτη «μούγκα», ούτε και τα «καραγκιοζιλίκια» για να το πω ωμά. Μπορεί να παίξει κάποιος το παιχνίδι χωρίς να γίνει ασεβής. Ειδικά όταν παίζουν συνειδητά και οι δύο.
Δυστυχώς όμως οι πιο πολλοί λειτουργούν αμυντικά, λες και τους προσβάλεις αν τους κάνεις μία ερώτηση «παιχνιδιάρικη». Ακόμη και σε λιγότερο «ιντριγκαδόρικες» ερωτήσεις, οι απαντήσεις είναι σφιχτές και στερούνται έμπνευσης. Ο κόσμος όμως θέλει να δεί χαρακτήρα και προσωπικότητα για να συνδεθεί και να στηρίξει. Θέλει να νοιώσει ότι αυτός που ρίχνει ή τρώει το ξύλο θα μπορούσε να είναι φίλος του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς λόγο της έλλειψης αυτού του συσχετισμού, για να γεμίσουν τα γήπεδα σήμερα πρέπει οι δίοι μαχητές να πουλήσουν εισιτήρια στον κύκλο τους… Δυστυχώς ή ευτυχώς οι διοργανώσεις δεν είναι Μη Κερδοσκοπικές και αν οι αθλητές δεν παίζουν το ένα παιχνίδι θα κληθούν να παίξουν το άλλο.
Όπως και να έχει, η κουβέντα αυτή είναι μεγάλη και θα την συνεχίσουμε. Πριν κλείσουμε όμως πρέπει να επιστρέψω στην αρχική σκέψη μου για μία πιθανή μάχη Μπιτάκου – Ζαμπίδη.
Σε όσα είπα παραπάνω, ο Μιχάλης με την τεράστια για την Ελληνική πραγματικότητα επιτυχία, έχει καταφέρει να μην έχει ανάγκη να παίξει το παιχνίδι τον προκλήσεων. Βέβαια κάνει τις εμφανίσεις του σε κανάλια, εκπομπές κοκ αλλά είναι τέτοια η φήμη του που δεν το έχει ανάγκη.
Το ίδιο ισχύει και για την μάχη του με τον Μπιτάκο. Είναι τέτοιο το επίπεδο που παίζει ακόμη και σήμερα ο Ζαμπίδης που παρά την σοβαρή πρόταση της Γωγώς Μπιτάκου, μπορεί ακόμη να έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι. Να πάρει δηλαδή την απόφασή του, χωρίς να αμφισβητείται από τρίτους η μαχητική του ιδιότητα…
Για όλους τους άλλους όμως, το «παιχνίδι» είναι στα πόδια τους.
