Την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Καράτε πήρε ξανά, πριν από λίγες μέρες ο Σπύρος Μαργαριτόπουλος, όπου στην κατηγορία των +84 κιλών δεν έχει αντίπαλο. Ο κορυφαίος Καρατέκα, μίλησε αποκλειστικά στο Fightsports.gr, για τα μελλοντικά του σχέδια, τους Καρατέκα που ακολουθούν και τις ΜΜΑ. Αναλυτικά:
Για άλλη μία φορά πήρες την πρωτιά στην κατηγορία σου. Μετά από τον Μαργαριτόπουλου τι ακολουθεί; Βλέπεις να υπάρχει ταλέντο τόσο στην κατηγορία σου όσο και γενικότερα στο καράτε;
“Η αλήθεια είναι πως μετά τον Ηρακλή Τσαμουρλίδη ο οποίος για πολλά χρόνια στάθηκε άξιος αντίπαλος μου και με πολύ καλές παρουσίες και διακρίσεις στο εξωτερικό, δε μπορώ να πω πως βλέπω κάτι αντίστοιχο αυτή τη στιγμή στη κατηγορία καθώς οι περισσότεροι είναι χομπίστες ή νέα παιδιά με απειρία.
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί νέοι ταλαντούχοι αθλητές και όχι μόνο στη κατηγορία μου, απ’ την άλλη όμως υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα. Το ένα είναι πόση όρεξη για δουλειά έχουν και δεν εννοώ προπόνηση μόνο σε επίπεδο συλλόγων. Ο κάθε αθλητής πρέπει πάντα να προπονείται με κάποιον σε καλύτερο επίπεδο από τον ίδιο. Ειδικά οι νέοι αθλητές εκτός από την καθημερινή τους προπόνηση πρέπει να προπονούνται διαρκώς διαφορετικά, να αλλάζουν αντιπάλους και να μετέχουν συνέχεια σε προπονητικά καμπ εντός και εκτός Ελλάδος.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως στη σημερινή εποχή δεν υπάρχουν κίνητρα και οποιαδήποτε συμμετοχή αθλητών σε διοργανώσεις βαραίνει αποκλειστικά τους ίδιους. Οπότε, οι νέοι αθλητές πρέπει έκτος από σκληρή δουλεία να είναι και αποφασισμένοι να κάνουν θυσίες και να έχουν οικογένεια, φίλους και περιβάλλον που να τους στηρίζει όχι μόνο ηθικά αλλά και οικονομικά. Η δική μου η γενιά μέχρι ένα σημείο ήταν αρκετά τυχερή καθώς οποιαδήποτε συμμετοχή σε αγώνες και σε προπονητικά καμπ δεν επιβάρυνε εμάς”.
Ο αδερφός σου έκανε ένα βήμα στις ΜΜΑ. Εσύ θα δοκίμαζες ποτέ κάτι τέτοιο και πως βλέπεις την δική του εξέλιξη στις μικτές πολεμικές τέχνες;
«Φυσικά και θα δοκίμαζα και είναι άμεσoς στόχος μου να αγωνιστώ σε κάποια από τις εγχώριες διοργανώσεις ΜΜΑ. Από την αρχή της φετινής σεζόν η προπόνηση μου έχει αλλάξει και εκτός από καράτε προπονούμαι και στο Brazilian Jiu Jitsu μετέχοντας και σε τουρνουά σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Επίσης βοηθάω τον αδελφό μου στις προπονήσεις του και όποτε τυχαίνει μετέχω και ο ίδιος σε sparring και προπόνηση MMA. Όσο για την εξέλιξη του αδελφού μου στο ΜΜΑ πιστεύω πως θα έχει μια πολύ καλή πορεία καθώς είναι νέος, του αρέσει να μαθαίνει διαρκώς και έχει όρεξη για δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι. Κάνει από μικρός πρωταθλητισμό και ήταν από τους καλύτερους Έλληνες καρατέκα με πολύ προπόνηση στη πλάτη του.
Είναι δυνατός και πολυδιάστατος αθλητής με αντίστοιχα καλό και επικίνδυνο παιχνίδι τόσο όρθιος όσο και στο έδαφος και πιστέψτε με, ακόμα δεν έχει φτάσει στο 100% των δυνατοτήτων του».
Στο Καράτε όλοι ζουν και αναπνέουν με την πιθανότητα να γίνει Ολυμπιακό άθλημα. Εσύ το βλέπεις πιθανό το ενδεχόμενο;
«Την τελευταία δεκαετία διαρκώς ακούγεται πως το καράτε θα τα καταφέρει να μπει στην Ολυμπιάδα και λοιπά, και κάθε φορά ενώ είμαστε αρκετά κοντά, πάντα στο τέλος αποτυγχάνουμε. Ειλικρινά πιστεύω πως το καράτε αξίζει να μπει στην Ολυμπιάδα διότι είναι ίσως η πιο διαδεδομένη πολεμική τέχνη σε όλο τον κόσμο και όσο και αν ακούγετε παράξενο υπάρχει ακόμα και σε τριτοκοσμικές χώρες. Πιστεύω όμως πως αν δεν μπει στην Ολυμπιάδα του 2020 στη γενέτειρα του Ιαπωνία, μην περιμένετε να γίνει Ολυμπιακό άθλημα τουλάχιστον για τις επόμενες 3-4 Ολυμπιάδες».
Οι φανς του Καράτε στην Ελλάδα έχουν δει σπουδαία πράγματα τα τελευταία χρόνια. Έρχονται θεωρείς ανάλογα χρόνια; Καθότι γνωρίζουμε τις οικονομικές δυσκολίες που μεγαλώνουν για όλους αλλά και για τους αθλητές που θυσιάζουν πολλά;
«Ειδικά τα έτη 2001 με 2012 το Ελληνικό καράτε εκτοξεύτηκε με σπουδαίες διακρίσεις τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Αυτό ήταν αποτέλεσμα φυσικά σκληρής δουλειάς των αθλητών και δασκάλων, άλλα έπαιξε και σημαντικό ρόλο το γεγονός πως οι αθλητές εθνικής ομάδος σε οποιαδήποτε συμμετοχή σε διεθνή τουρνουά και προπονητικά καμπ ποτέ δεν πλήρωναν από την τσέπη τους. Επίσης, οι προπονήσεις της εθνικής γινόντουσαν κάθε σαββατοκύριακο το λιγότερο 3- δίωρα ανεξαρτήτως αν υπήρχε κάποια διοργάνωση στο κοντινό μέλλον.
Πάντα πριν από το Πανευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υπήρχε και ένα προπονητικό κάμπ 4-6 ημερών με πολύ σκληρές προπονήσεις. Όπως είπα και παραπάνω πλέον ο κάθε αθλητής πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του για να μετέχει οπουδήποτε και αυτό κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα.
Η ομοσπονδία λόγω της κατάστασης που επικρατεί γενικότερα στην Ελλάδα αλλά και πολλών άλλων εσωτερικών προβλημάτων είναι λογικό να αδυνατεί να ανταποκριθεί και όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι διακρίσεις τα τελευταία χρόνια να είναι λιγότερες και κυρίως ατομικές, συνήθως από αθλητές με γονείς και συλλόγους που μπορούν και ανταποκρίνονται οικονομικά στα απαιτούμενα έξοδά τους.
Με αυτή την κατάσταση θεωρώ πως είναι δύσκολο να έρθουν ανάλογα χρόνια όπως της προηγούμενης δεκαετίας. Σίγουρα όμως αν γίνονται θυσίες από πλευράς αθλητών, προπονητών και του στενού τους περιβάλλοντος τα πράγματα μπορούν να μπουν σε μια σταθερή πορεία αρκεί να υπάρχει θέληση, διότι ταλέντο υπάρχει αρκετό.
Ειλικρινά ελπίζω όλοι να συνεργαστούν, τα πράγματα να βελτιωθούν και όλες οι εθνικές μας ομάδες να δέσουν δίνοντας και πάλι κίνητρα ειδικά στους νέους να ασχοληθούν περισσότερο με το καράτε και να αγωνίζονται».
Τέλος ο Μαργαριτόπουλος ευχαρίστησε τους ανθρώπους που τον στηρίζουν:
“Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω εσάς για τη φιλοξενία και την όλη προβολή που κάνετε στα μαχητικά αθλήματα. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζομαι και ειδικά τον χορηγό μου κ. Χρήστο Γιώτη και την εταιρία Captain’s Spices που τα τελευταία 9 χρόνια είναι δίπλα μου και μου δίνει την ευκαιρία να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ”.
