Ο θριαμβευτής του Πανελλήνιου πρωταθλήματος Καράτε, Διονύσης Ξένος μίλησε αποκλειστικά στο Fightsports.gr για το πώς κατάφερε να νικήσει Νίκο Γιδάκο και τον Δημήτρη Τριανταφύλλη και να φτάσει στη πρώτη θέση.
«Κάθε σοβαρός αθλητής οφείλει να αντιμετωπίζει κάθε αντίπαλο σαν ένα ξεχωριστό αγώνα με την ίδια σοβαρότητα. Εξάλλου κάθε αγώνας που περνάει σε φέρνει και πιο κοντά στη νίκη. Όμως το βάρος του ημιτελικού είναι πάντα το μεγαλύτερο. Είναι ο αγώνας που θα κρίνει τους δύο φιναλίστ της κατηγορίας. Αρχικός μου στόχος ήταν να βρεθώ στον πολυπόθητο τελικό της πιο δύσκολης κατά την γνώμη μου κατηγορίας στην Ελλάδα. Ο βαθμός δυσκολίας του τελικού μ’ έναν παίκτη- πρότυπο είναι ασύγκριτος. Το ότι βρέθηκα στον τελικό μ’ έναν τέτοιο αθλητή που από μικρός θαυμάζω και εκτιμώ τόσο, ήταν για μένα ήδη μία τεράστια επιτυχία κι αυτό από μόνο του νομίζω απαντάει στο ποιος ήταν πιο δύσκολος αγώνας», τόνισε αρχικά ο 19χρονος καρατέκα που συνέχισε μιλώντας για το πώς έφτασε στην κορυφή του Καράτε.
« Η αλήθεια είναι πως έχω δουλέψει πολύ σκληρά και γι’ αυτό ακριβώς το ήθελα πάρα πολύ. Σίγουρα σε μία τέτοια κατηγορία με τόσο μεγάλα ονόματα, είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι εσύ θα είσαι ο νικητής. Ειδικά όταν είσαι ο μικρότερος της κατηγορίας. Όμως θεωρώ ότι κάθε αθλητής πρέπει να έχει στόχο την νίκη σε κάθε αγώνα και τίποτα άλλο, οπότε ναι το είχα στην άκρη του μυαλού μου ότι μπορώ να το κάνω. Μέχρι πριν μπω στο στάδιο, η κατάκτηση του χρυσού για μένα ήταν ένα όνειρο, όμως όσο πλησίαζε η ώρα του αγώνα, το πίστευα και το ήθελα όλο και περισσότερο. Τελικά το όνειρο έγινε πραγματικότητα».
Τέλος ο Ξένος αναφέρθηκε στα επόμενα βήματα του περιλαμβάνουν συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις.
« Ο μεγαλύτερος στόχος μου από την αρχή της σεζόν είναι το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην κατηγορία 18-21 ετών που θα γίνει στην Ζυρίχη. Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες στις 6-8 Φεβρουαρίου. Στα πλαίσια όμως της προετοιμασίας μου για το Πανευρωπαϊκό, λαμβάνω μέρος σε ακόμα ένα μεγάλο τουρνουά που γίνεται στην Γαλλία, σε λίγες μέρες στις 25 Ιανουαρίου. Το μυαλό μου όμως ταξιδεύει ήδη στο βάθρο της Ζυρίχης».
