Είκοσι χρόνια στα τατάμι με επιτυχίες σε Ελλάδα και ο εξωτερικό ο Δημήτρης Θερμόπουλος είναι ένα από τα ατού του θρυλικού δασκάλου του «House of Champions»και Εθνικού προπονητή Στέλιου Σκαρογιάννη.
Το fightsports.gr συνεχίζοντας τα αφιερώματα στους Έλληνες καρατέκα επικοινώνησε με τον Θερμόπουλο ο οποίος μίλησε για τη ζωή ενός αθλητή που κάνει πρωταθλητισμό και παράλληλα αναγκάζεται να δουλεύει προσπαθώντας πάντα να στέκεται σ’ένα αξιοπρεπές επίπεδο.
Γιατί επέλεξες το Καράτε ενώ στην ηλικία που βρίσκεσαι η μόδα… επίτασσε κυρίως kickboxing;
«Το Καράτε είναι μία από τις αρχαιότερες πολεμικές τέχνες και κατά την προσωπική μου άποψη θεωρώ ως και πιο ολοκληρωμένη για το λόγο ότι χρησιμοποιείς τα χέρια, τα πόδια και την κοντινή επαφή που ακολουθεί στη ρίψη και ύστερα στο έδαφος.»
Για να ξεκινήσει κάποιος Καράτε σήμερα και σε μεγάλη ηλικία χρειάζεται πρώτα να γνωρίσει τη φιλοσοφία αυτή της πολεμικής τέχνης η οποία απαιτεί κάποιο χρονικό διάστημα.»
Δυστυχώς, στη σημερινή εποχή που διανύουμε η μόδα και όλα τα νέα στερεότυπα δεν έχουν χρόνο για κάτι το οποίο θέλει διάρκεια, γι’αυτό και θα καταφεύγουν σε άλλου είδους πολεμικές τέχνες που ίσως χρειάζονται λιγότερο χρόνο προσαρμογής, σύμφωνα με τον τρόπο που τους το’χει πλασάρει η εποχή ή κάποιο λανθασμένο κομμάτι ατόμων, δημιουργώντας έτσι λανθασμένη αντίληψη γι’αυτά τα αθλήματα.»
Στην ερώτηση γιατί επέλεξε τη σχολή του «House of Champions» ο Δημήτρης Θερμόπουλος είπε: «Η επιλογή μου έγινε ένα απόγευμα χειμώνα του 1997. Θυμάμαι που με πήγε ο θείος μου για να δούμε έναν παλιό συμμαθητή του. Ήταν ο Στέλιος Σκαρογιάννη.
Σαν όλα τα παιδιά εκείνη την εποχή είχα σαν είδωλο τον Ζαν Κλον Βαν Νταμ και καθώς έβλεπα τον δάσκαλο στην προπόνηση να κάνει αυτές τις εναέριες κλωτσιές και τα απερίγραπτα ανοίγματά του δεν άργησε να γίνει το είδωλο μου έως και σήμερα.
Μ’έχει κοντά του εδώ και 20 χρόνια και τον νιώθω εκτός από δάσκαλο, σαν πατέρα μου, σαν φίλο μου και χρωστάω σε αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο ότι έχω κάνει σ’αυτόν το χώρο.»
Σχετικά με τις διακρίσεις του ο Έλληνας καρατέκα ανέφερε: «Παίζω αγώνες από τον Ιανουάριο του 1998. Οι θέσεις μου ήταν και είναι μέχρι και σήμερα στα μετάλλια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Έχω τιμήσει τη χώρα μου στα πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα του συστήματος Wado έχοντας μία δεύτερη και δύο τρίτες θέσεις.
Έχεις προπονηθεί με πάρα πολλούς πρωταθλητές. Ποιες οι διαφορές ενός καρατέκα που κάνει πρωταθλητισμό και ενός που ασχολείται εμπειρικά;
«Έχω προπονηθεί με πολύ σημαντικούς αθλητές του χώρου των πολεμικών τεχνών. Η διαφορά ενός Καρατέκα που κάνει πρωταθλητισμό σε σχέση μ’έναν που ασχολείται εμπειρικά είναι ο πήχης και το πόσο ψηλά είναι ανεβασμένος. Το Καράτε είναι το ίδιο και δεν αλλάζει. Το σώμα σου έχει σημασία εάν σε ακολουθεί στο ταξίδι που έχεις χαράξει.»
Γνωρίζουμε πως είσαι ένας αθλητής που και εργάζεται και προσπαθεί να προπονείται σε ένα άλφα επίπεδο ταυτόχρονα. Εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά και είχες μόνο το καράτε πως φαντάζεσαι την καριέρα σου;
«Δυστυχώς είμαι ένας αθλητής που λόγω εργασίας μια και εργάζομαι νύχτα παρ’όλα τα πτυχία μου δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ανεβάσω τον πήχη εκεί που ήθελα και αυτό φαίνεται όταν σχολάω από τη νυχτερινή δουλειά και πηγαίνω κατευθείαν στο γήπεδο για προπόνηση, πολλές ακόμη και για αγώνες.
Είμαι πεισματάρης! Έχω πολύ αγάπη για το άθλημα και ίσως γι’αυτό κιόλας καταφέρνω νίκες και έχω μια θέση πάντα στα μετάλλια. Αυτές οι θέσεις μου δίνουν ελπίδα ότι αν είχα αθλητικό, βιολογικό ρολόι θα ανέβαζα παραπάνω τον πήχη στο κομμάτι του πρωταθλητισμού.»
