Μία από τις πιο έμπειρες προπονήτριες στην Ελλάδα και στο στυλ του Τζούντο είναι η Ελίνα Τάμπαση που διδάσκει στον Αθλητικό Όμιλο Χολαργού- Judokan παρέα με το έμπειρο επιτελείο της, όπου μπορεί κανείς να μάθει τα μυστικά του στυλ με την σωστή μέθοδο. Η Τάμπαση μιλάει αποκλειστικά στο Fightsports.gr για το πως στράφηκε στο Τζούντο, την πορεία της σαν αθλήτρια, τι μπορεί να προσφέρει το στυλ σε ένα παιδί αλλά και σε έναν ενήλικο ενώ μιλάει για την μεγάλη οικογένεια του Αθλητικού ομίλου Χολαργού που είναι από τους ιστορικότερους συλλόγους στην Ελλάδα. Αναλυτικά:
Ελίνα Τάμπαση σε καλοσωρίζουμε στο Fightsports.gr. Δασκάλα και αθλήτρια του Τζούντο, πως έγινε και διάλεξες το συγκεκριμένο άθλημα;
Ξεκίνησα το τζούντο σε ηλικία 8 ετών σε ένα σύλλογο στην Τρίπολη Αρκαδίας απ΄οπου και κατάγομαι. Η επιλογή ήταν τυχαία, όλοι οι μαθητές από την τάξη του σχολείου πήγαμε να δούμε τι είναι αυτό το άθλημα. Πολλοί από τους συμμαθητές μου το αγάπησαν και ακολούθησαν αγωνιστική καριέρα.
Η πορεία σου ως αθλήτρια ήταν αυτό που ήθελες; Τι διακρίσεις έχεις;
Αυτό που ήθελα και κυνηγούσα πάντα σαν αθλήτρια ήταν μία διάκριση σε Παγκόσμιο και Ολυμπιακό επίπεδο. Η διάκριση μπορεί να μην ήρθε, όμως, δεν είμαι αχάριστη. Έχω χορτάσει από νίκες και είμαι ικανοποιημένη από την πορεία μου. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στις πέντε κορυφαίες τζουντόκα της Ελλάδας με 15 μετάλλια σε Πανελλήνια πρωταθλήματα, 10 χρυσά ,4 αργυρά ,1 χάλκινο. Πέμπτη θέση στους Μεσογειακούς το 2001 και με συμμετοχές σε Πανευρωπαϊκα και Παγκόσμια πρωταθλήματα. Η αγωνιστική μου πορεία έκλεισε με την συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 2004. Επίσης, είμαι κάτοχος 4ουdan, απόφοιτος ΤΕΦΑΑ και προπονήτρια β΄ επιπέδου στο τζούντο.
Τι μπορεί να προσφέρει το τζούντο σε ένα παιδί και τι σε έναν ενήλικο;
Η προπόνηση στο τζούντο διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσει να την παρακολουθήσει ένας μαθητής πέντε ετών έως όποια ηλικία αντέχει κάποιος. Το μάθημα προσαρμόζεται πάνω στους μαθητές. Τα μικρά παιδιά εκτός του ότι διασκεδάζουν μέσα στο μάθημα με διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια, αρχίζουν να μαθαίνουν τις βασικές αρχές των τεχνικών του τζούντο καθώς και την ιστορία τους. Μαθαίνουν επίθεση και άμυνα. Να ρίχνουν και να πέφτουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην τραυματίζονται. Οι μεγαλύτεροι μαθητές μαθαίνουν επιπλέον εξαρθρώσεις και πνιγμούς. Με αυτές τις γνώσεις έχουν στα χέρια τους ένα πολύτιμο όπλο το οποίο διδάσκονται να χρησιμοποιούν με σύνεση. Μέσα στο μάθημα τα παιδιά κοινωνικοποιούνται και μαθαίνουν να συνεργάζονται, να σέβονται, να έχουν αυτοέλεγχο, αυτοπεποίθηση, θάρρος, υπομονή, επιμονή και πειθαρχία. Επίσης αναπτύσσεται ομαλά η φυσική τους κατάσταση, αναπτύσσουν αντοχή, δύναμη, ταχύτητα, ευλυγισία, συντονισμό κινήσεων και κιναίσθηση.
Όλα τα παραπάνω οφέλη καθώς και τους τρόπους τακτικής μέσα στον αγώνα μαθαίνουν οι μεγαλύτεροι μαθητές. Όποιος μαθητής επιθυμεί μπορεί να συμμετέχει σε αγώνες. Είναι πολύ σημαντικό οι μαθητές να έχουν έστω και μία φορά την εμπειρία των αγώνων. Όπως λέω στα παιδιά: < Σημασία δεν έχει να κερδίσουμε αλλά να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.> Έτσι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα τα ίδια τα παιδιά κι εγώ σαν προπονήτρια θα είμαστε ικανοποιημένοι. Αυτό που έχω σαν προτεραιότητα είναι να μάθουν σωστά το άθλημα. Να το αγαπήσουν, να μάθουν αυτοάμυνα, να έρχονται και να φεύγουν με χαμόγελο από το μάθημα, να το απολαμβάνουν. Πάνω απ΄όλα να είναι ηθικά και καλά παιδιά σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Τώρα αν κάποιοι θέλουν να ακολουθήσουν το δρόμο του πρωταθλητισμού θα είμαι δίπλα τους.
Πως νιώθεις που διδάσκεις 10 χρόνια σε έναν από τους ιστορικότερους συλλόγους της χώρας που μάλιστα υπήρξε ιδρυτικό σωματείο της ομοσπονδίας του τζούντο;
Έχω την τύχη και την τιμή να συνεργάζομαι με έναν από τους πιο ιστορικούς συλλόγους του τζούντο. Ο ιδρυτής του JUDOKAN ο Γιώργος Βόλαρης μου είχε παραχωρήσει τον χώρο για προπόνηση ενόψει τον Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Έτσι έχω ήδη συναισθηματικό δέσιμο με το dojo του Χολαργού. Από την αρχή της συνεργασίας μας ο Μιχάλης Βόλαρης με δέχτηκε και με εμπιστεύτηκε γενναιόδωρα. Στη συνέχεια όταν έφυγε από τη ζωή και η Έφη Βόλαρη συνέχισε το έργο του, με στηρίζει πάντα και δίνει πνοή δύναμης στο σύλλογο. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την όμορφη συνεργασία τόσων χρόνων.
