Όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα πράγματα σε αυτήν τη ζωή, την ύπαρξη του Brazilian jiu jitsu, την έμαθα εντελώς τυχαία πάνω σε μία τυχαία συζήτηση με έναν φίλο που την συγκεκριμένη τέχνη την έχει βάλει για τα καλά, στην καθημερινότητά του.
Ε λοιπόν, χωρίς να θέλω να πάρω την αίγλη από την εικόνα που ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, το πάθος με το οποίο περιγράφει κάποιος ένα άθλημα δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο αυτό.
Κάπως έτσι, και δίχως να έχω (όντως) την παραμικρή ιδέα περί τίνος πρόκειται, του είπα να μου κλείσει ένα ραντεβού με το δάσκαλό του. Ήθελα πολύ να μάθω για αυτήν την πολεμική τέχνη που αν ήμουν ο Σεφερλής θα την έγραφα σήμερα με τίτλο: ‘Το brazilian jiu jitsu, δεν χρειάζεται μαγιό’.
