Ο Daniel Sanchez είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις νεαρών στην Αγγλία που είχαν παραστρατήσει. Η εγκληματικότητα μάλιστα στους ανήλικους έχει τεράστια ποσοστά.
Ο Sanchez μέχρι να γνωρίσει την πυγμαχία, περιφερόταν στους δρόμους, κάνοντας χρήση ναρκωτικών και κουβαλώντας ένα μαχαίρι, που τελικά τον οδήγησε σε σωφρονιστικό ίδρυμα.
Η οργή που είχε ο νεαρός, τιθασεύτηκε όταν γνώρισε την πυγμαχία. Ο Danny αντιμετώπιζε και ένα επιπλέον πρόβλημα, αυτό της διάσπασης προσοχής, με αποτέλεσμα να έχει αρκετά ψυχολογικά προβλήματα.
«Πάντα ήμουν δίπλα σε λάθος ανθρώπους. Κάπνιζα, έπαιρνα χάπια και έκανα πάρτι όλη μέρα. Αυτό με διέλυσε», αναφέρει. Η Βρετανική δικαιοσύνη του έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία. Τον άφησε να προπονείται υπό επιτήρηση και όλο αυτό τον θυμό, τον διαχειρίστηκε μέσω του αθλητισμού.
«Ήμουν πάντα ένα θυμωμένο παιδί, που καυγάδιζε. Kατάφερα να το διαχειριστώ μέσω της πυγμαχίας. Το σπορ σε μαθαίνει να είσαι πειθαρχημένος. Δεν μπορείς πλέον να γυρνάς στους δρόμους και να χάνεις τον χρόνο σου. Έχεις έναν σκοπό. Εγώ θέλω να γίνω πρωταθλητής μέχρι τα 23», τονίζει.
Η πανδημία ανάγκασε τον Danny κάποια στιγμή να ξανακυλήσει στις κακές συνήθειες. Η απαγόρευση της άθλησης ήταν ένα πλήγμα για εκείνον. Αυτό συνέβη όταν μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου τα μέτρα είναι αυστηρά.
Όμως η αγάπη του για την πυγμαχία τον αναγκάζει να ταξιδεύει καθημερινά 20 χιλιόμετρα από το Stockwell στο Wembley για να προπονηθεί.
«Εκπροσωπώ όλους τους Λατίνους του Λονδίνου. Θα γίνω μία μέρα αήττητος πρωταθλητής. Θέλω οι πράξεις μου να δώσουν το παράδειγμα και σε άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα», καταλήγει.
