18/04/2024

Συναθλητή σ’ευχαριστώ

Άρθρο της Νικολέτας Γκαρέτσου

Κάθε αθλητής αποτελεί κομμάτι ενός μεγαλύτερου συνόλου, της ομάδας. Ακόμα και στα ατομικά αθλήματα η παρουσία και η ένταξη ενός αθλητή στην ομάδα με την οποία προπονείται παίζει καθοριστικό ρόλο για την πορεία και εξέλιξή του.


Η συναναστροφή με τους συναθλητές, θα μας ωριμάσει και θα μας οδηγήσει στην επιτυχία. Αν έχεις παίξει σπαρινγκ ή αγώνα, θα ξέρεις ότι πέρα από τους προπονητές οι συναθλητές είναι εκείνοι που σε βοήθησαν να φτάσεις ψηλά.

Δεν έχει σημασία αν κάνεις πυγμαχία, κικ μποξινγκ, μμα, τζουντο, ζιουζιτσου ή παγκράτιο. Ότι είδος μαχητικού αθλήματος και να κάνεις η σχέση σου με τους συναθλητές είναι ζωτικής σημασίας.

Την πρώτη μέρα που πήγες στη σχολή για προπόνηση, ο προπονητής σε ζευγάρωσε με κάποιον, ο οποίος σε βοήθησε να εγκλιματιστείς. Κατά πάσα πιθανότητα το ζευγάρωμα αυτό δεν θα το ξεχάσεις ποτέ. Ακόμη και αν περάσουν τα χρόνια και αλλάξουν οι καιροί. Ακόμη και αν εσύ γίνεις πρωταθλητής και εκείνος παραμείνει σε ένα πιο κάτω επίπεδο. Είναι ο άνθρωπος που σε «μύησε» στο στυλ της σχολής.

Λίγο αργότερα και αφού ανέβεις επίπεδο θα αποκτήσεις άνεση και θα παίξεις με αρκετούς συναθλητές σου στην προπόνηση. Θα δώσεις αλλά και θα δεχτείς χτυπήματα. Όλοι μαζί παρέα θα φτάσετε ένα σκαλί παραπάνω, ξεπερνώντας τα όρια και τους εαυτούς σας. Στο τέλος όμως της προπόνησης πάντα θα δίνετε τα χέρια και θα αγκαλιάζεστε.

Άλλοι πάλι, πιο τυχεροί θα καταλήξουν να έχουν έναν παρτενερ με τον οποίο προτιμάνε να κάνουν προπόνηση. Είναι ο άνθρωπός εκείνος με τον οποίο θα κανονίσεις να πας μαζί για να δουλέψεις. Θα είστε κατά πάσα πιθανότητα κοντά στα κιλά και θα είστε και ταιριαστοί χαρακτήρες.

Ο παρτενερ αυτός, θα σε πάρει τηλέφωνο να σε ξεσηκώσει τις μέρες που νιώθεις κουρασμένος ή που βαριέσαι να πας για προπόνηση. Στα σπαρινγκ θα ανεβάζετε ένταση, χωρίς παρεξηγήσεις. Ο συναθλητής αυτός θα σε κάνει κάθε φορά να βγάζεις τον καλύτερο σου εαυτό. Θα σε διορθώνει όπου μπορεί και στόχος του θα είναι να ανέβετε ένα επίπεδο παραπάνω. Στις ζόρικες προπονήσεις πάντα θα τον κοιτάς και θα σε κοιτάει δίνοντας κουράγιο ο ένας στον άλλον.

Και μεταξύ μας τώρα! Την μέρα του αγώνα τον άνθρωπο αυτόν τον θέλεις κοντά σου. Θέλεις να σου λέει « Μην αγχώνεσαι, όλα θα πάνε καλά, να σκέφτεσαι ότι παίζουμε μαζί»¨

Τα μαχητικά αθλήματα έχουν αρκετές ιδιαιτερότητες. Μια από τις οποίες είναι η εξής: Στην προπόνηση δίνεις και δέχεσαι χτυπήματα, ίσως κάποιες φορές ματώσεις ή μελανιάσεις. Σου γεννιούνται ένστικτα που δεν είχες φανταστεί και γίνεσαι επιθετικός απέναντι στον αντίπαλο. Γιατί απλά έτσι είναι η φύση του σπορ. Παρόλα αυτά με τον άνθρωπο με τον οποίο «τις παίζεις» το βράδυ πας για φαγητό ή για ποτό.

Είναι ο άνθρωπος εκείνος που αν σου τύχει μια στραβή η μια αναποδιά θα είναι από τους πρώτους που θα πάρεις τηλέφωνο. Οι σχέσεις που χτίζονται στην προπόνηση είναι αληθινές. Δένεσαι με ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινά ενδιαφέροντα και παρόμοιους στόχους. Μέσα από την καθημερινή τριβή ωριμάζετε παρέα.

Ο αθλητισμός και ο πρωταθλητισμός ενώνει ανθρώπους. Ζεσταίνει καρδιές.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ζευγάρι στη ζωή, μα στην προπόνηση παλεύουν δίχως όρια (και ναι, ένα κορίτσι μπορεί στην προπόνηση να παίξει με ένα αγόρι). Αυτά τα ζευγάρια στην καθημερινότητα τους είναι τόσο αγαπημένα και δεμένα..

Με έναν μαγικό τρόπο με τους φίλους της προπόνησης, δημιουργείς μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Αν ποτέ το έχεις νιώσει τότε θα ξέρεις πόσο δυνατές είναι οι στιγμές που ζεις μαζί με τον συναθλητή σου σε περιόδους προετοιμασίας, εντατικής προπόνησης. Τις νύχτες που ερείπιο γυρνάς σπίτι και βάζεις πάγο στο πονεμένο σου κορμί, εκείνος θα έρθει να σου κάνει παρέα και με δυο-τρεις λέξεις δεν θα σε αφήσει να τα παρατήσεις.

Είναι τεράστια υπόθεση, με αυτόν με τον οποίο ιδρώνεις, πονάς, παλεύεις. Με αυτόν που κάποιες φορές σου έχει αφήσει κάποιο σημάδι στο πρόσωπο, ή τον έχεις χτυπήσει πιο δυνατά από όσο έπρεπε, με τον ίδιο αυτόν άνθρωπο να έχεις ένα ισχυρό δέσιμο.

Παράξενες οι ανθρώπινες σχέσεις. Πολύπλοκα όντα οι άνθρωποι… Από την μια βάζουμε γάντια, επικαλαμίδες, γκι και παίζουμε μέχρι τελικής πτώσεως. Από την άλλη με τον άνθρωπο αυτό πάμε διακοπές, μοιραζόμαστε τα εσώψυχα μας και τον έχουμε ανάγκη στην καθημερινότητα μας.

Μακάρι, έστω και για μια φορά ο καθένας να είχε την δυνατότητα να βιώσει μια τέτοια φιλία. Ένα τέτοιο δέσιμο. Οι φίλοι της προπόνησης είναι σπουδαία πλάσματα. Σε κάνουν να βγάζεις τον καλύτερο σου εαυτό και πολλές φορές λειτουργούν ως ψυχοθεραπευτές χωρίς να ζητάνε αντάλλαγμα.

Άντε ναι, ίσως κάποια φορά σου ζητήσουν να είσαι εκεί δίπλα τους όταν έρθει η σειρά τους να παίξουν κάποιον αγώνα. Σε θέλουν κοντά στην γωνία να τους πεις δυο κουβέντες ζεστές πριν μπουν στον αγωνιστικό χώρο. Το σίγουρο είναι πως θα σε κοιτάξουν στα μάτια, και θα νιώσουν έτοιμοι να πάνε να κάνουν αυτό που κάθε μέρα κάνετε παρέα στην προπόνηση.. Θα παλέψουν μέχρι τέλους…