Η σκιαμαχία είναι η πιο βασική άσκηση των πυγμάχων. Από αυτή ξεκινά μια προπόνηση και με αυτή συνήθως τελειώνει. Είναι κατά κύριο λόγο πυγμαχική άσκηση αλλά τα πολλαπλά οφέλη της μπορούν να έχουν όλοι οι αθλητές των πολεμικών τεχνών που περιλαμβάνουν όρθια μάχη εκτός των παλαιστικών αθλημάτων.
Η πρακτική της περιλαμβάνει τη μάχη με έναν φανταστικό αντίπαλο και εφαρμογή όλων των αμυντικών ή επιθετικών τεχνικών και τακτικών που γνωρίζει ο κάθε πυγμάχος . Έτσι, προβάλλοντας στο μυαλό του πραγματικές συνθήκες αγώνα εξοικειώνεται με αυτές σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παράλληλα αυξάνει την πνευματική του συγκέντρωση κάτι που είναι ίσως από τα μεγαλύτερα όπλα των πυγμάχων που μπορεί να αποδειχτεί και πολύ μεγάλη αδυναμία σε όποιον δεν την έχει κατακτήσει. Οι αθλητές αγώνων που γνωρίζουν τον προσεχή τους αντίπαλο πρέπει να φαντάζονται το πυγμαχικό του στιλ και να δουλεύουν τις τεχνικές που θα το εξουδετερώσουν ή ακόμα και να φαντάζονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου του αντίπαλου με αποτέλεσμα να κορυφώσουν τα συναισθήματα και να δώσουν μεγάλο ρεαλισμό στην άσκηση.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αθλητών που όταν προπονούνται στον πυγμαχικό σάκο π.χ. δείχνουν σπουδαία κλάση, αλλά μέσα στο ρινγκ είναι πολύ κατώτεροι των προσδοκιών. Αυτό, έκτος από τις περιπτώσεις των αθλητών που απλά υπολείπονται κάπου σημαντικά (θάρρος, μαχητικότητα κλπ), οφείλεται στην ελλιπή προσέγγιση του αθλήματος. Η πολυδιάστατη φύση του αθλήματος απαιτεί από αυτούς που ασχολούνται με αυτό να μην είναι μονοδιάστατοι. Για να αποδώσει λοιπόν ο αθλητής στο 100% των δυνατοτήτων του σε ένα αγώνα θα πρέπει να προπονείται στο 120% σωματικά και πνευματικά. Έτσι πρέπει να εφαρμόζεται και η σκιαμαχία. Ο πυγμάχος πρέπει να προσομοιώνει όλα αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις που έχει σε έναν αγώνα . Αυτό του δίνει την πολυτέλεια να δουλεύει τεχνικές πάνω σε ένα νοητικά κατασκευασμένο αντίπαλο, χωρίς να έχει το «κόστος» των χτυπημάτων ενός πραγματικού, δουλεύοντας τεχνικές που σε ρεαλιστικές συνθήκες θα του ήταν πολύ δύσκολο να εφαρμόσει, προσφέροντας του πολύτιμη εξοικείωση.
Οι προπονητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την άσκηση της σκιαμαχίας για να περάσουν διάφορα τεχνικά στοιχεία στους αθλητές τους. Αυτό επιτυγχάνεται όταν θέτουν περιορισμούς στην εκτέλεση της ή προσαρμογές της ίδιας της άσκησης για την επίτευξη του στόχου. Για παράδειγμα χρησιμοποίηση μόνο ντιρέκτ από τους πυγμάχους, κοντινή ή μακρινή απόσταση, σκιαμαχία με αντίπαλο αθλητή από απόσταση κλπ.
Ένα μεγάλο σφάλμα που κάνουν πολλοί μαθητές (κυρίως άλλων μαχητικών σπορ), είναι ότι μπερδεύουν την άσκηση μπροστά στον καθρέφτη με τη σκιαμαχία. Στον καθρέφτη μαθαίνουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας και να διορθώνουμε τα τεχνικά σφάλματα που έχουμε αλλά αν εφαρμόσουμε την σκιαμαχία μπροστά του της αφαιρούμε όλο το πνευματικό σκέλος της εκπαίδευσης που προσφέρει.
Τελειώνοντας να αναφέρουμε ότι ακόμα και μέσα στην ίδια προπόνηση η κάθε σκιαμαχία δεν μπορεί να έχει την ίδια ένταση. Οι πρώτες σκιαμαχίες της προπόνησης πρέπει να εκτελούνται με πλήρη ένταση και μαχητικότητα ενώ στο τέλος της προπόνησης βοηθάει πολύ η σκιαμαχία να εφαρμόζεται με μεγάλη σωματική χαλαρότητα αλλά με όλη την συγκέντρωση που διαθέτει ο πυγμάχος εφαρμόζοντας και τις νέες τεχνικές που έμαθε μέσα στη μέρα.
Βασίλης Οικονόμου
προπονητής και ιδιοκτήτης του Fight Academy
