Ήταν 13 Νοεμβρίου του 2010 όταν Manny Pacquiao μπήκε στο ρινκ απέναντι στον Antonio Margarito σε μια μάχη που πολύ περίμεναν να δικαιολογίσει ή όχι τον τίτλο του μοναδικού ουσιαστικού αντίπαλου δέους στον Floyd Mayweather.
O Margarito μπορεί να ήταν τότε προς το κλείσιμο της καριέρας του αλλά παρέμενε εξαιρετικός πυγμάχος, έμπειρος και κυρίως πιο μεγαλόσωμος από τον Pacman. ο Φιλιππινέζος που έπαιζε μόλις 2 χρόνια πριν στην Super Featherweight κατηγορία, έπρεπε να ανέβει για αυτή τη μάχη στην Superwelterweight όπου ο Μεξικάνος είχε τον τίτλο. Μιλάμε για 5 κατηγορίες διαφορά και αυτή δεν ήταν εμφανής μόνο στα χαρτιά.
Στη ζύγιση ο Manny ανέβηκε 3 κιλά κάτω από το όριο ενώ ο Margarito το έπιασε με το ζόρι… Όπως είναι λογικά την ημέρα του αγώνα η διαφορά τους είχε εκτοξευθεί. Ο Μεξικάνος ήταν 8 ολόκληρα κιλά βαρύτερος και πάνω από 10 πόντους «μακρύτερος» .
Ο Pacquiao είχε δείξει με τις προηγούμενες φοβερές νίκες του επί των De La Hoya, Hatton και Cotto ότι ήταν μάλλον καλύτερος πυγμάχος από τον Margarito αλλά πολλοί πίστευαν ότι η διαφορά του όγκου ήταν πολύ μεγάλη για να την ξεπεράσει.
Διαψεύστηκαν πανηγυρικά.
Ο Pacquiao χτύπησε τόσο πολύ τον Margarito που έφτασε στο σημείο να ζητήσει από μόνος του από τον διαιτητή να το διακόψει. Όταν αυτός δεν το έκανε, ο Pacman από μόνος του έκοψε ρυθμό στους τελευταίους γύρους και δεν έψαξε το τελείωμα. Ο λόγος; «Η πυγμαχία δεν είναι για να σκοτώνεις. Δεν ήθελα να του κάνω μόνιμη ζημιά» είπε ο ίδιος αργότερα.
Αλλά την ζημιά ο Margarito δεν την γλίτωσε. Υπέστη 3 τρομερά κοψίματα και έτρεξαν να τον πάνε στο νοσοκομείο μετά τη μάχη. Εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε σπασμένο το δεξί ζυγωματικό του και η ζημιά που έπαθε στο μάτι του παραλίγο να του στερήσει την καριέρα του αφού ήθελαν να του πάρουν την πυγμαχική άδεια.
Τελικά την γλίτωσε αλλά ίσως να ήταν καλύτερα αλλιώς, αφού στην επόμενη κι όλας μάχη του με τον Cotto ο διαιτητής τους σταμάτησε αφού το ίδιο μάτι ήταν τρομερά πρησμένο.
O Pacquiao θα κατακτούσε τον παγκόσμιο τίτλο σε 8η διαφορετική κατηγορία βάρους και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
