Γράφει ο Μάνος Ναβροζίδης
Νύχτα δίχως ύπνο η χθεσινή και τι καλύτερο από έντονη πυγμαχία για να χαλαρώσουν τα νεύρα με τον Ορφέα κάποια στιγμή μέσα στο σκοτάδι να κάνει την επίσκεψη του. Παράλληλα όταν έρθει αυτή η ώρα συνήθως κοιμάσαι πάνω στο πληκτρολόγιο του lap top με το All Access να παίζει και ο Mayweather να φωνάζει στο αυτί σου: Hard work, dedication! Και κάποια στιγμή που ξυπνάς με τη ρύθμιση του youtube, που φυσικά έχεις πατήσει στον ύπνο σου, το video παίζει ξανά και ξανά και το καλημέρα σου είναι o Floyd μέσα σ’ένα πανάκριβο αυτοκίνητο με πανάκριβες σε ομορφιά φίλες του γύρω γύρω κι εσύ αναρωτιέσαι αυτόματα πως θα καβαλήσεις το ποδήλατο να πας πέντε τετράγωνα παραπάνω για να ακούσεις τις μεταλλιές του Μπάρδα πρωί πρωί και τα κακεντρεχή σχόλια του Κίμωνα για τις διάφορες επιλογές σου…
Το επίπεδο του Mayweather είναι τεράστιο… Θεωρώ με διαφορά πως είναι ο πιο πετυχημένος αθλητής στην ιστορία του αθλητισμού γενικά και πως πολύ δύσκολα τώρα μπορεί ο οποιοσδήποτε να τον φτάσει. Ειδικά από τη στιγμή που ο Messi με τον Ronaldo έπιασαν… ταβάνι και οι NBAers επίσης δεν μπορούν να ξεφύγουν στα χρήματα, όντως ο Mayweather θα μείνει για πάντα στην κορυφή. Μην με ρωτήσει κανείς για τους Footballers κι αυτούς που παίζουν μπέιζμπολ. Αυτούς τους ξέρουν μερικά εκατομμύρια στις ΗΠΑ και από τον Ατλαντικό και πέρα λες μπέιζμπολ και γελάνε μαζί σου και οι τσιμεντογωνίες. Το μποξ όμως είναι όμως…
Βλέπω πολλούς νεαρούς και φιλόδοξους πυγμάχους να θέλουν να μοιάσουν στον Mayweather. Βλέπω ακόμη και καταξιωμένους πυγμάχους εντός ελληνικών συνόρων και εκτός φυσικά οι οποίοι ψάχνουν να κάνουν ακόμη και μισό από τα βήματα του Mayweather μέσα στο ρινγκ. Οι πιο διαδεδομένοι όπως ο Khan κι άλλοι παρακαλάνε, ναι παρακαλάνε και ο Pacquiao παρακαλάει να μπουν στο ρινγκ με τον Floyd μπας και λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους. Οι πλειονότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με το μποξ από κάθε πόστο ζηλεύουν τον Mayweather για τις τεράστιες επιτυχίες του.
Δεν αποτάσσομαι της ζήλιας ούτε κι εγώ. Τι φοβερό που είναι να είσαι ο κορυφαίος να έχεις ότι θέλεις όποτε το θέλεις και όλοι να σε παρακαλάνε. Σας έγραψα στον τίτλο του κειμένου αυτού ότι δεν ζηλεύω τον Floyd… Δεν ζηλεύω από τον φοβερό αυτό πυγμάχο την ψυχολογία του. Ο Mayweather ζει έναν πραγματικό πόλεμο όταν τα φώτα της δημοσιότητας και της χλιδής σβήνουν. Βάλλεται συνεχώς από τα Μέσα, δέχεται ύβρεις από τους φανς, βλέπει τα παιδιά του με ραντεβού και την παρουσία τεσσάρων πέντε φουσκωτών.
Κι αν ο Maidana ή ένας από τους άλλους δύο που ενδεχομένως να αγωνιστεί ρίξει ένα… κακό κροσέ, τότε όλα θα τελειώσουν. Ο Floyd βασίζει την καριέρα του και τους τραπεζικούς του λογαριασμούς σ’ένα και μόνο πράγμα. Πουλάει αγώνες στον κόσμο γιατί όλοι θέλουν να τον δουν να χάνει και να χαρούν με τη ψυχή τους. Εάν αυτό συμβεί θεωρώ πως ήδη ο Mayweather έχει συζητήσει όλα τα ενδεχόμενα με τους αρμόδιους, δηλαδή ψυχολόγους για να μπορέσει να αντέξει το βάρος. Τι να την κάνεις λοιπόν μία ζωή μέσα στα λούσα όταν ένα και μόνο ένα χτύπημα μπορεί να σταθεί αρκετό για να χάσεις αυτό για το οποίο ζει ο Mayweather. Τη δόξα…
