Άρθρο του Βασίλη Οικονόμου επικεφαλής του συλλόγου Fight Academy.
Έχουν γραφτεί αρκετά άρθρα που απαριθμούν τα οφέλη της προπόνησης στο άθλημα της πυγμαχίας και άρθρα σύγκρισης με άλλα μαχητικά σπορ. Ποτέ κανένα από αυτά δε με κάλυψε. Πάντα έμεναν στην επιφάνεια και αυτός δεν είναι τρόπος να περιγράψεις μια τέχνη με τέτοιο βάθος και ποιότητα. Είναι, όμως, το κορυφαίο μαχητικό σπορ;
ΜΑΘΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΓΜΑΧΙΑ
- Η ποικιλία στην προπόνηση της πυγμαχίας
Ένας πυγμάχος οφείλει να αναπτύξει πολύ μεγάλο αριθμό δεξιοτήτων. Γι’αυτό και η προπόνησή του είναι πολυποίκιλη. Αυτό σημαίνει ότι ένας καλός αθλητής θα πρέπει να κάνει σε πολύ υψηλό επίπεδο προπονήσεις άλλων παραδοσιακών αθλημάτων. Τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων , ταχύτητες και ανώμαλο δρόμο σε βουνό. Άρση βαρών με πολλά κιλά, αλλά και εκρήξεις με λίγα. Ενόργανη γυμναστική με μονόζυγο, δίζυγο και πολύζυγο. Κολύμβηση, αθλοπαιδίες όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ κ.α . Ακόμα και κυκλική προπόνηση τύπου CrossFit, πριν γίνει της μόδας ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της προπόνησης ενός πυγμάχου. Όλα αυτά είναι μέρος της γενικής σωματικής προετοιμασίας, δηλαδή της προπόνησης που δεν περιέχει μποξ.
- Πυγμαχική προπόνηση
Αυτό το κομμάτι περικλείει την ειδική σωματική προετοιμασία που γίνεται με σάκους, στόχους, αχλάδια αλλά και προπόνηση με αντίπαλο. Οι επιδεξιότητες που αναπτύσσονται είναι ο συντονισμός του σώματος και η θέση αυτού στον χώρο και τον χρόνο (ιδιοδεκτικότητα & κιναισθητική ικανότητα), τα αντανακλαστικά , η ισορροπία και ο ρυθμός.Επίσης, η αντίληψη του ασκούμενου, η ψυχραιμία, μαζί με την ικανότητα να λειτουργεί στρατηγικά είναι στοιχεία που εκπαιδεύονται καθημερινά. Όλα αυτά θα κληθεί να τα εφαρμόσει στις πιο αντίξοες συνθήκες. Όταν οι ώμοι καίνε, τα πόδια είναι πιο βαριά και από πέτρες, οι παλμοί έχουν ξεπεράσει τους διακόσιους και η πίεση του αντίπαλου έχει χτυπήσει κόκκινο. Η διατήρηση όλων αυτών των δεξιοτήτων υπό τέτοιες συνθήκες είναι από μόνος του ένας ειδικός στόχος στην προπόνηση και μια ιδιαίτερη πρόκληση για τον καθένα, έστω και αν ασχολείται μόνο ερασιτεχνικά με το σπορ.
- Ο καθρέφτης που λέγεται Ρινγκ
Μέσα στο ρινγκ ο πυγμάχος είναι μόνος. Για τους περισσότερους είναι πρωτόγνωρο το συναίσθημα αυτής της εκκωφαντικής μοναξιάς. Μοναδικό του στήριγμα μερικές φωνές που ακούει στο παρασκήνιο του μυαλού, καθώς η συγκέντρωσή του είναι 100% πάνω στον αντίπαλο με στόχο την επιβίωση. Σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η τεράστια πρόκληση του να διαχειριστεί χωρίς βοήθεια τα ιδιαίτερα αυτά συναισθήματα που εμφανίζονται. Ουσιαστικά αυτό που παρουσιάζεται εκείνη τη στιγμή είναι ο ίδιος του ο εαυτός με τη μορφή συναισθημάτων. Όχι, δεν βιώνουν όλοι οι πυγμάχοι τα ίδια, μόνο παρόμοια και δεν τα διαχειρίζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Το πυγμαχικό ρινγκ, λοιπόν, είναι η σκηνή που γίνονται τα αποκαλυπτήρια της ψυχής μας. Η συνείδηση, η μαχητικότητα, ο βαθμός υπευθυνότητας, αλλά και η σωστή καθοδήγηση του προπονητή θα θέσουν προ των ευθυνών του τον πυγμάχο που θέλει να εξελιχθεί. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι ότι από τα πρώτα κιόλας αποκαλυπτήρια, στο ρινγκ της σχολής, αρχίζει το ξεσκαρτάρισμα μεταξύ αυτών που θέλουν να προσπαθήσουν σε αυτή την σκληρή παιδαγωγικά αλλά και ψυχοφθόρα διαδικασία και αυτών που εγκαταλείπουν μη αντέχοντας τη γυμνή θέα του εαυτού τους.
- Μαθήματα ζωής μέσω της πυγμαχίας
Μπαίνοντας στον αγώνα, στην προσπάθεια του ενός πυγμάχου να καταβάλει τον άλλον, πρέπει να σταθεί όρθιος, να δεχτεί και να ανταποδώσει με ανδρεία χτυπήματα, χωρίς να έχει τρόπο να αποφύγει τη μάχη ή την πολυτέλεια να λιγοψυχήσει. Αυτά τα στοιχεία που κάνουν έναν αθλητή να βγει από τα ανθρώπινα όρια του, τα ακονίζει καθημερινά στις προπονήσεις και στις κάθε λογής προετοιμασίες. Ο πυγμάχος που εξελίσσεται είναι παράλληλα ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του. Η πορεία που θα έχει είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη δική του διαχείριση στα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που διαθέτει και είναι απόλυτα υπεύθυνος για τις επιτυχίες και τις αποτυχίες που τον συνοδεύουν. Με λίγα λόγια μια μικρογραφία της ζωής μέσα σε λίγα χρόνια αθλητισμού με πολλά μηνύματα και μαθήματα.
- Τι είναι τελικά η πυγμαχία;
Η πυγμαχία όπως έχω γράψει παλιότερα είναι: «τρόπος ζωής, είναι έκφραση χαρακτήρα, είναι αγωνιστική σκέψη και σπάσιμο ορίων. Είναι καθημερινή μονομαχία με αντίπαλο, αλλά με κυριότερο αντίπαλο τον εαυτό και τα συναισθήματά μας. Είναι νίκη και ήττα, είναι ένταση αλλά και χαλάρωμα, είναι ταχύτητα αλλά και επιβράδυνση, είναι δυναμική επίθεση αλλά και στρατηγική υποχώρηση.
Η πυγμαχία είναι ρυθμός ,μουσική και χορός στα αυτιά δυναμικών ανθρώπων που αγωνίζονται να υπερνικήσουν τον εαυτό τους, τις ανθρώπινες ανασφάλειές τους με στόχο να γίνουν καλύτεροι πυγμάχοι αλλά με αποτέλεσμα να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι!»
- Πυγμαχία η βασίλισσα των μαχητικών σπορ!
Η πληρότητα που διακρίνει αυτό το άθλημα είναι σπάνια και λίγα αθλήματα μπορούν να συγκριθούν μαζί της. Χαρακτηρίζεται από ισορροπία μεταξύ των επιμέρους στοιχείων που την απαρτίζουν. Ο πυγμάχος πρέπει να προπονείται με τέτοιον τρόπο ώστε να μη χάνει το μέτρο σε οποιονδήποτε από τους τομείς τους οποίους εξασκεί. Παράλληλα με την εξάσκηση στο σώμα εξασκεί και το πνεύμα, με τρόπο άμεσα χρηστικό για τη ζωή του.
Το άθλημα της πυγμαχίας δεν είναι για όλους. Λίγοι μπορούν να την καταλάβουν λόγω του ποιοτικού βάθους. Ακόμα, όμως, λιγότεροι θα αντεπεξέλθουν. Όχι λόγω της σωματικά αλλά της πνευματικά σκληρής της φύσης. Οι σχολές πλέον είναι φιλόξενες για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από το φύλλο, την ηλικία ή τα επιμέρους σωματικά τους χαρακτηριστικά. Το μόνο που πρέπει να ρωτήσει ένας άνθρωπος πριν διαβεί το κατώφλι μιας πυγμαχικής σχολής είναι «είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου;»
