Στην αρχή του 20ου αιώνα η πυγμαχία ήταν ακόμη σε πολύ πρωτόλειο επίπεδο, ειδικά όσον αφορά τους κανονισμούς και δεν ήταν παράξενο να βλέπουμε μάχες σε πλαίσιο που δεν θα βλέπαμε ποτέ σήμερα.
Έτσι, από την μια έχουμε την μάχη του Jack Johnson με τον Jess Willard πριν από 100 χρόνια που παίξαν για 26 γύρους, από την άλλη έχουμε τους Joe Jeannette και Sam McVea που στην αρχή του προηγούμενου αιώνα, έπαιξαν συνολικά 5 φορές για 121 γύρους!
Και οι δύο μέλη του πυγμαχικού Hall of Fame, παγκόσμιοι πρωταθλητές και ανάμεσα στους κορυφαίους Heavyweight πυγμάχους όλων των εποχών. Από τις 5 φορές που κοντραρίστηκαν στο ρινγκ, την πρώτη κέρδισε ο Jeannette με απόφαση μετά από 10 γύρους, την δεύτερη κέρδισε ο McVea με απόφαση μετά από 20 γύρους, την τρίτη ο Jeannette με νοκ άουτ στον 49ο γύρο(!!!), την τέταρτη ισοπαλία σε 30 γύρους και την πέμπτη ισοπαλία σε 12 γύρους.
Αλλά από τα 5 αυτά ματς, αυτό που έμεινε στην ιστορία ήταν το 3ο, όχι μόνο γιατί κράτησε 49 ολόκληρους γύρους αλλά γιατί θεωρήθηκε μετά την λήξη του ο καλύτερος αγώνας πυγμαχίας που είχε γίνει ποτέ μέχρι τότε.
Ο θρύλος θέλει τους δύο μαχητές να έριξαν ο ένας τον άλλον 38 νοκ ντάουν και σε 48 γύρους με τον McVea να κυριαρχεί στην αρχή και να πετυχαίνει 27 από αυτά, ενώ ο Jeannette πέτυχε τα υπόλοιπα 11 προς το τέλος.
Απίστευτη λεπτομέρεια ότι οι γωνίες των δύο αθλητών είχαν μπαλόνια φουσκωμένα με οξυγόνο τα οποία εισέπνεαν οι δύο πυγμάχοι στα διαλείμματα των γύρων!
» Με το οξυγόνο που εισέπνεαν με βοήθεια από την γωνία τους, οι Jeannette καιMcVey πέρασαν με πολύ δυσκολία 48 γύρους σε έναν βίαιο και σκληρό αγώνα σήμερα. Στο ξεκίνημα του 49ου γύρου ο McVey, το πρόσωπό του απάνθρωπα κατεστραμμένο με την μόνιμη έκφραση τεράστιου πόνου που αλλοίωνε τα χαρακτηριστικά του έκανε σήμα ότι δεν μπορεί να συνεχίσει και ο διαιτητής έδωσε την νίκη στον αντίπαλό του» γράφουν τα αμερικάνικά Μέσα την επόμενη μέρα του αγώνα.
